Yazar "Keskin, Levent" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Bazı domates (Solanum lycopersicum) genotiplerinin melezlenmesi, ebeveyn ve melezlerin morfolojik karakterizasyonu(Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2014-08-26) Keskin, Levent; Paksoy, MustafaYerel genetik kaynakların korunması için yerel genotiplerin gen havuzlarında muhafaza edilmeleri gerekmektedir. Bu çalışma ile yerel domates popülasyonları ülkemizin farklı illerinden survey yapılarak toplanmış ve deneme materyallerinde melezlemeler yapılmıştır. Bu melez ve ebeveynlerin UPOV kriterlerine uygun olarak bazı bitkisel özellikleri belirlenmiştir. Yapılan çalışmalar sonucunda domates fidelerinin gövdelerinde antosiyanin oluşumu 17 ebeveyn hattın 14'de tespit edilmiştir. Aynı şekilde 136 melezin 128 adedinde antosiyanin gözlenmiştir. Ebeveyn hatların 15 adedinde bitki büyüme gücü 'orta', 2 ebeveyn hatta (% 11,76) 'çok' olarak tespit edilmişken, melezlerde 121 adedinde orta ve 15 adedinde çok olarak gözlenmiştir. Gövde boğum arası uzunluğu melezlerde ortalama 6,35 cm ölçülmüşken, ebeveynlerde 5.64 cm olarak belirlenmiştir. Gövde boğum arası kalınlıkları melezlerde ortalama 11.54 mm, ebeveynlerde ortalama 10,97 mm olarak belirlenmiştir. Yaprak uzunluğu; melezlerde ortalama 10.68 cm olarak ölçülmüşken, ebeveynlerde 10.52 cm olarak belirlenmiştir. Çiçek salkım tipi; ebeveynlerin 11'i (%64.7) basit ve 6 (%35.29) adeti karışık olarak bulunmuştur. Melezlerin 104 (%76.47) tanesi basit ve 32 (%23.52) adedi karışık salkım olarak belirlenmiştir. Ortalama meyve ağırlığı melezlerde 147.8g olarak tartılmışken, ebeveynlerde ortalama ağırlık 156.4g olmuştur. En fazla meyve ağırlığına sahip olan 5x15 melez olup ortalama 244g meyve ağırlığına sahip olurken, en az ağırlığa sahip olan ise 24 g ile 7 numaralı ebeveyn olmuştur. Meyve yüksekliği ebeveynlerde ortalama 57. 9 mm olarak ölçülmüşken, melezlerde 52 mm olarak saptanmıştır. Meyve genişliği ebeveynlerde ortalama 64.86 mm olarak belirlenirken, melezlerde 58. 7 mm bulunmuştur. Meyve kabuğu rengi ebeveynlerde 11 kırmızı, 5 açık kırmızı ve 1 pembe olarak gözlenmişken, melezlerde 93 kırmızı, 3 pembe ve 40 açık kırmızı tespit edilmiştir. Meyve suyundaki pH melezlerde ortalama 4.30 bulunmuşken, ebeveynlerde 4.42 olarak gerçekleşmiştir. Çalışmada 17 ebeveyn ve 136 adet bunlara ait melezin S1 kademesindeki bazı morfolojik özellikleri belirlenmiş olup, Anadolu yerel kaynaklarından nitelikli çeşit veya çeşitlerin eldesinde zengin bir yarı yol materyallerine sahip olunmuştur. Bu materyaller üzerinde çalışmalar devam etmekte olup kimi kalite özellikleri öne çıkarılmış F1 domates çeşitlerinin geliştirilmesi hedeflenmektedir.Öğe Bazı patlıcan genotiplerinde fide gelişimi ve besin elementi içeriklerine arbuscular mikoriza fungus uygulamalarının etkileri(Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2009) Keskin, Levent; Paksoy, MustafaBu çalışma, Selçuk Üniversitesi'nde ısıtmasız plastik serada 2007 yılında yürütülmüştür. Araştırmada bitkisel materyal olarak Aydın siyahı, Faselis F1, Fabina F1, Topan, Vezir F1, Kemer, Uzun patlıcan 50896, Uzun patlıcan 50516, Kara patlıcan 50710, Pala patlıcan genotipi kullanılmıştır. Denemede iki mikoriza ırkı (Gigaspora margarita ile Glomus intraradices) ve kontrol grubu kullanılmıştır. Denemeler, faktöriyel deneme desenine uygun şekilde 2 faktörlü ve 3 yinelemeli olarak düzenlenmiştir. Bu çalışmanın amacı, farklı patlıcan genotiplerinde uygulanan fide gelişimi ve bazı besin elementi içeriklerine etkilerini belirlemek amacıyla 2007 yılında S.Ü.'de yapılmıştır. Araştırmada fide gelişim parametrelerinde genotipler açısından Hipokotil uzunluğunda Aydın siyahı ve Kara patlıcan 59710, Kotiledon genişliğinde Uzun patlıcan 50896, Kotiledon uzunluğunda Vezir F1, Sürgün uzunluğunda Vezir F1, Sürgün çapı Vezir F1, Yaprak sayısı Aydın siyahı, Sürgün yaş ağırlığı Topan ve uzun patlıcan 50516, kök yaş ağırlığında ise Topan patlıcan genotipleri diğerlerinden üstün bulunmuştur. Bitki besin elementi içerikleri yönünden ise P'da Fabina F1, K'da Aydın siyahı, Ca'da Uzun patlıcan 50516, Mg'da Aydın siyahı ve Kara patlıcan 50710, Fe'de Vezir F1, Zn'da Pala, Cu'da ise Topan ve Uzun patlıcan 50516 diğerlerinden daha iyi performans göstermiştir. Genel bir değerlendirme yapılacak olduğunda ise herhangi bir genotipin açık bir üstünlüğü gözlenmemiştir. AMF uygulamalarında ise hipokotil uzunluğu, kotiledon genişliği, Kotiledon uzunluğu, sürgün uzunluğu, yaprak sayısı, kök yaş ağırlığı, K miktarı, Mg miktarı, Mn miktarı, Gigaspora margarita uygulaması ile artmışken; Glomus intraradices uygulaması ile de Sürgün yaş ağırlığı, P miktarı, Zn miktarı açısından üstün olduğu saptanmıştır. İnteraksiyonda ise hipokotil uzunluğunda Aydın siyahında, kotiledon genişliği Uzun patlıcan 50896, sürgün uzunluğu Vezir F1, , Yaprak sayısı Fabina çeşidinde , Sürgün yaş ağırlığı Kemer ve Uzun patlıcan 50516 , Kök yaş ağırlığı Topan, Mn içeriği Topan genotiplerinde Gigaspora margarita, uygulaması ile etkileşme fazla olmuştur. P içeriği Uzun patlıcan 50896 genotipinde, K'da Vezir çeşidinde, Ca'da Uzun patlıcan 50516, Mg içeriği bakımından Aydın siyahı ve Kemer genotiplerinde Glosmus intraradices uygulaması ile daha fazla etkileşme saptanmıştır.. Sonuç olarak patlıcanda AMF uygulamaları ile bitki gelişimi ve besin elementi içeriği açısından daha yüksek bir başarı elde edebilmek için uygun bitkisel materyal ve uygun AMF ırkı etkileşiminin belirlenmesi gerektiği ortaya çıkmıştır.Öğe Kadınhanı (Konya) ve çevresinde yetişen bitkilerin etnobotanik özellikleri(Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2011-04-18) Keskin, Levent; Bağcı, YavuzBu çalışma Konya il sınırlarındaki Kadınhanı ilçe merkezi ve çevre köylerindeki bitkilerin etnobotanik kullanımlarına odaklanmıştır.4 kasaba, 37 köy ve 9 mahallede yaşayan ya da yaşamış olan 153 kişi ile görüşülmüştür. Araştırma alanındaki bitkilerden toplamda 39 familyaya ait 108 türün gıda (75 kullanım), tedavi (56 kullanım), yem (22 kullanım) eşya (13 kullanım), süs (2 kullanım), yakacak (9 kullanım) ve çeşitli amaçlar için (2 kullanım) kullanıldığı tespit edilmiştir.
