Yazar "Temizhan, Ahmet" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 17 / 17
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akut Miyokard Infarktüsünde Troponin-I, Miyoglobin ve Ck-Mb' nin Tanısal Değerleri(2001) Özeren, Ali; Telli, Hasan Hüseyin; Temizhan, Ahmet; Tokaç, Mehmet; Özdemir, Kurtuluş; Bük, SalihAMAÇ: Akut miyokard infarktüsünde miyokard hasarının göstergelerinden olan troponin-I, miyoglobin ve CK-MB enzimlerinin duyarlılık, özgüllük ve kinetiği ile bu parametrelerin koroner arter hastalığının şiddeti, risk faktörleri ve komplikasyonlarla olan bağıntılarını araştırmayı amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEM: Akut miyokard infarktüsü tanısıyla yatırılan 46 (38 erkek, 8 kadın, yaş ortalaması 59,39,2 yıl) hastadan kabulde, trombolitik tedaviden 90 dk sonra, 12., 24. ve 48. saatlerde venöz kan örnekleri alınarak total CK-MB, troponin I ve miyoglobin ölçümleri yapıldı. Tüm hastalara koroner angiografi yapıldı. BULGULAR: Kabulde, 12., 24. ve 48. saatlerde duyarlılık ve özgüllük değerleri sırasıyla total CK-MB için %59.6-100, % 91.5-100, % 83-100, % 53.3-100, troponin-I için %94.9-58.3, % 100-94.1, % 100-100, % 100-69.6 ve miyoglobin için %97.3-57.7, % 100-69.6, % 100-45.7, % 100-32 olarak hesaplandı. troponin-I piki ile sol ventr i kül ejeksiyon fraksiyonu arasında negatif korelasyon mevcuttu (r0,42, p0,005). SONUÇ: Akut miyokard infarktüsünün ilk 48 saatinde özgüllüğü en yüksek olan göstergenin total CK-MB, duyarlılığı en yüksek olanın ise miyoglobin ile troponin-I olduğu saptanmıştır. Sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonuyla olan negatif korelasyonu ve miyoglobinden daha özgül olması nedeniyle troponin-I'nın ilk 48 saatte gelen hastaların prognostik değerlendiriminde tercih edilebileceğini düşünmekteyiz.Öğe Analysis of the Myocardial Velocities in Patients With Mitral Stenosis(MOSBY, Inc, 2002) Özdemir, Kurtuluş; Altunkeser, Bülent Behlül; Gök, Hasan; İçli, Abdullah; Temizhan, AhmetBackground: Pure mitral stenosis (MS) affects left-ventricular performance as a result of myocardial and functional factors. We planned this study to evaluate the effect of MS on right- and left-ventricular functions using Doppler tissue imaging (DTI). Methods. A total of 46 patients with an established diagnosis of MS (mean age: 41 +/- 11 years), and 40 age-matched healthy individuals (mean age: 40 +/- 9 years) were included in this study. Echocardiography equipped with DTI function was performed on each participant. The mitral valve area was measured. Myocardial velocities were recorded at 4 different sites (septum, lateral, anterior, and inferior) of the left ventricle, and the right-ventricular free wall annulus by DTI The positive systolic velocity when the mitral and tricuspid ring moved toward the cardiac apex, and 2 negative diastolic velocities when the mitral annulus moved toward the base away from the apex (I during the early phase of diastole and another in the late phase of diastole [A(m)]) were measured. The early diastolic velocity/A(m) ratio was calculated for each wall. The mean of systolic and diastolic myocardial velocities of the left ventricle was calculated. Patients with pure MS were compared with healthy participants, and the relationship of DTI variables with mitral valve area was evaluated. Results. The myocardial velocities of the left ventricle indicating left-ventricular function were found to be significantly lower in patients with pure MS. Right-ventricular annulus velocities, on the other hand, were similar in both groups. A significant positive correlation could be established between mitral valve area and mean positive systolic velocity, A(m) of the left ventricle, and right-ventricular A(m) (r = 0.50, P <.001; r = 0.48, P =.001; r = 0.45, P =.002, respectively), whereas a significant negative correlation (r = -0.42, P =.004) was established for right-ventricular early diastolic velocity/A(m) ratio. Conclusion This first study where pure MS was evaluated by DTI shows that MS affects left-ventricular performance on long axis. The results indicate that the decrease in left-ventricular performance is caused by both functional and myocardial factors.Öğe Can P Wave Parameters Obtained From 12-Lead Surface Electrocardiogram be a Predictor for Atrial Fibrillation in Patients Who Have Structural Heart Disease?(Westminster Publ Inc, 2003) Altunkeser, Bülent Behlül; Özdemir, Kurtuluş; Gök, Hasan; Temizhan, Ahmet; Tokaç, Mehmet; Karabağ, TurgutThis study was planned to investigate the parameters detecting risk of developing atrial fibrillation (AF) in patients with sinus rhythm with structural heart disease. Forty-five patients with AF and 37 patients without AF but with structural heart disease (Group I) were included in this study. Thirty-eight patients (Group II) had successfully undergone medically or electrically cardioversion after transesophageal echocardiography. The restoration of sinus rhythm could not be achieved in 7 patients who were excluded from this study. After providing sinus rhythm, amiodarone was given orally to the patients to prevent recurrences. Left ventricular ejection fraction (LVEF) was calculated and left atrial diameter (LAD) was measured by echocardiography in group I and in group II after cardioversion. A 12-lead electrocardiography (ECG) was simultaneously obtained from all the patients. In these ECG recordings, maximum P wave duration (P max), minimum P wave duration (P min), and P wave dispersion (P dispersion) were calculated. P dispersion was expressed as "P max-P min." Also, the highest P wave voltage is expressed as P amplitude maximum (P amp max), the lowest P wave as P amplitude minimum (P amp min), and P amplitude dispersion (P amp dispersion) was calculated as the difference of both. In univariate analysis, P max, P dispersion, P amp max, P amp dispersion, LAD, LVEF, and old age were significant predictors of chronic AF (p < 0.001, p < 0.01, p < 0.01, p < 0.01, p = 0.003, p = 0.02, and p = 0.01, respectively). However, in multivariate analysis, P max and LAD were independent predictors of chronic AF in patients with structural heart disease (r = 0.39, p < 0.05; r = 0.34; p < 0.05, respectively). In conclusion, in estimating the risk of developing chronic AF, P max and LAD are predictive parameters in patients with sinus rhythm with structural heart disease.Öğe Clinical management, psychosocial characteristics, and quality of life in patients with homozygous familial hypercholesterolemia undergoing LDL-apheresis in Turkey: Results of a nationwide survey (A-HIT1 registry)(ELSEVIER SCIENCE INC, 2019) Kayıkcıoğlu, Meral; Tunçel, Özlem Kuman; Pırıldar, Şebnem; Yılmaz, Mehmet; Kaynar, Leylagül; Aktan, Melih; Durmuş, Rana Berru; Gökçe, Cumali; Temizhan, Ahmet; Özcebe, Osman İlhami; Akyol, Tülay Karaağaç; Okutan, Harika; Sağ, Saim; Gül, Özen Öz; Salcıoğlu, Zafer; Yenerçağ, Mustafa; Altunkeser, Bülent Behlül; Kuku, İrfan; Yaşar, Hamiyet Yılmaz; Kurtoğlu, Erdal; Demir, Melis; Demircioğlu, Sinan; Pekkolay, Zafer; İlhan, Osman; Tokgözoğlu, LaleBACKGROUND: Homozygous familial hypercholesterolemia (HoFH) is a rare, life-threatening inherited disease leading to early-onset atherosclerosis and associated morbidity. Because of its rarity, longitudinal data on the management of HoFH in the real world are lacking, particularly on the impact the condition has on quality of life (QoL), including the impact of the extracorporeal lipid removal procedure apheresis (LA). METHODS: The A-HIT1 study included 88 patients with HoFH aged >= 12 years receiving regular LA in 19 centers in Turkey. Demographic and disease characteristics data were obtained. For patients aged >= 18 years, additional data on psychosocial status were obtained via the SF-36 score, the Hospital Anxiety and Depression Scale, and a HoFH-specific questionnaire. RESULTS: There was no standardized approach to therapy between centers. Mean (+/-SD) frequency of LA sessions was every 19.9 (+/-14) days, with only 11.6% receiving LA weekly, and 85% of patients were not willing to increase LA frequency. The most common concerns of patients were disease prognosis (31%), and physical, aesthetic, and psychological problems (27.5%, 15.9%, and 11.6%, respectively). Lower age at diagnosis was associated with better QoL, lower anxiety, improved functioning, and greater emotional well-being compared to later diagnosis. CONCLUSIONS: These findings demonstrate that adult patients with HoFH undergoing LA, experience significant impairment of QoL with an increased risk of depression. From patients' point of view, LA is time-consuming, uncomfortable, and difficult to cope with. The speed of diagnosis and referral has a considerable impact on patient well-being. (C) 2019 National Lipid Association. All rights reserved.Öğe Comparison of Coronary Angiographic and Exercise Testing Parameters of Silent and Symptomatic Ischemic Patients Without Previous Myocardial Infarction(2001) Telli, Hasan Hüseyin; Temizhan, Ahmet; Cin, Gökhan V.; Görmüş, Niyazi; Bük, SalihAmaç: Noninvaziv kardiyak egzersiz testlerinde tespit edilen sessiz iskemi daha hafif bir koroner arter hastalığının göstergesi midir ya da egzersiz parametreleri Semptomatik İskemili hastalandan farklı mıdır sorusunun cevabı tam olarak bilinmemektedir. Bu nedenle sessiz İskemili ve semptomatik iskemili hastaların aterosklerotik risk faktörlerini, ejeksiyon fraksiyonlarını, anjiografik ve egzersiz parametrelerini karşılaştırmayı amaçladık. Yöntem: Egzersiz testi laboratuarımıza başvuran klinik olarak stabil olan ve egzersiz testine pozitif cevap veren 138 hasta çalışmaya alındı ve hepsine koroner anjiografi yapıldı. Hastaların koroner arter hastalık skorları, ejeksiyon fraksiyonları, egzersiz test parametreleri ve aterosklerotik risk faktörleri analiz edildi. Bulgular: Asemptomatik ST çökmesi olan 80 hastanın 50O'sinde (%57), semptomatik ST çökmesi olan 50 hastanın da 42'sinde (%84) anjiografik olarak koroner arter hastalığı tespit edildi (p0.01). Sessiz iskemisi olanlarda sigara ve aile öyküsü daha yüksek oranda tespit edildi (p0.05). Diğer risk faktörleri farklı değildi. Sessiz İskemili hastaların egzersiz testinde ulaştıkları total egzersiz süresi, maksimal kalp hızı ve double product değerleri daha yüksekti (sırasıyla p0.05, p0.01, p0.05). Sol ön inen koroner arter lezyonu sessiz İskemili hastalarda daha yüksek oranda saptanırken ejeksiyon fraksiyonu, koroner arter skoru, hastalıklı damar sayısı, sağ koroner, sol sirkumfleks ve sol ana koroner arter hastalık sıklığı iki gurup arasında anlamlı farklılık göstermiyordu. Sonuç: Tanısal amaçlı yapılan egzersiz testinde, göğüs ağrısı ile birlikte saptanan ST segment çökmesinin tekbaşına ST segment çökmesine göre koroner arter hastalığının daha güçlü bir göstergesi olduğunu düşünmekteyiz. Sessiz İskemili hastaların anjiografi ile tespit edilen koroner arter hastalık ciddiyeti semptomatik İskemili hastalarla oldukça benzerdir ve egzersiz kapasitelerinin daha yüksek olması koroner arter hastalığının daha hafif olduğunu anlamına gelmemektedir.Öğe The Effect of Obesity and Aldosterone on Development of Left Ventricular Hypertrophy in Essential Hypertension(Elsevier Sci Ireland Ltd, 2003) Soylu, A.; Temizhan, Ahmet; Düzenli, Mehmet Akif; Tokaç, Mehmet; Yazıcı, C.; Köylu, O.[Abstract not Available]Öğe The Effects of Ticlopidine in Acute Myocardial Infarction as an Adjunctive Treatment to Aspirin in an Intermediate Term Setting(2002) Cin, Gökhan Veli; Temizhan, Ahmet; Pekdemir, Hasan; Tokaç, Mehmet; Tartanoğlu, OkanAntiplatelet therapy reduces the risk of subsequent ischemic events in patients suffering from acute myocardial infarction (AMI). In this respect, the multi-agent therapy to be used along with aspirin remains to be determined. In this study, ticlopidine was tried in AMI for its potential additive effects over aspirin. Ninety patients with similar clinical characteristics were involved and were followed up for 3 and 6 months. All patients were assigned to receive ticlopidine plus aspirin or aspirin alone. Major cardiac events such as death and reinfarction were primary end-points whereas the need for revascularization was the secondary end-point at 3 and 6 months. Although no variable was significantly different, it was noteworthy that the ticlopidine group showed less need for revascularization (mainly coronary bypass surgery at 3 and 6 months (15.9% vs. 30.4%, 20.5% vs. 30.4%) and reinfarction rates (4.5% vs. 10.9% and 6.8% vs. 13%). This study was one of the few to evaluate the effects of adjunctive ticlopidine treatment in AMI. Despite the lack of significant superiority over aspirin alone, the additional effects of ticlopidine could be a reduction in reinfarction rates and the need for bypass surgery at 3-and 6-months if more patients were involved. Nevertheless, comprehensive, large-scale studies are essential to disclose the net effect.Öğe Egzersiz Stres Testinde Tespit Edilen U Dalgası Inversiyonunun Önemi(2001) Altunkeser, Bülent Behlül; Özdemir, Kurtuluş; Temizhan, Ahmet; Gök, HasanAMAÇ: Bu çalışmayı egzersiz EKG'de görülen U dalgası inversiyonunun sol ön inen koroner arter hastalığının noninvazif olarak belirlenmesinde egzersiz stres testinin özgüllüğünü arttırıp arttırmadığını araştırmak için planladık. GEREÇ VE YÖNTEM: Kardiyoloji po likliniğine göğüs ağrısıyla gelen 127 hasta çalışmaya alındı. Hastalar, egzersiz EKG'de U dalgası inversiyonu olan (grup 1) ve olmayan (grup 2) olarak iki gruba ayrıldı. Tüm hastalara egzersiz stres testi, koroner anjiyografi ve sol ventrikülografi uygulandı. Egzersiz stres testinde ST segment ve U dalgası analizi yapıldı, egzersiz süreleri ve METS değerleri hesaplandı. Sol ventrikülografiden sonra ejeksiyon fraksiyonu hesaplandı. İki grup değerleri arasında karşılaştırma yapıldı ve p0.05 olduğunda anlamlı kabul edildi. BULGULAR: Grup 1'de istirahat kalp hızı daha düşük (p0.001), ST segment çökmesi daha fazla (p0.01), maksimum ST çökme hızı daha düşük (p0.01), ejeksiyon fraksiyonu daha düşük (p0.01), sol ön inen koroner arter hastası (p0.001) ve 3 damar hastası daha fazla (p0.05) idi. SONUÇ: Sol ön inen koroner arter hastalığının belirlenmesinde egzersiz EKG'de görülen U dalgası inversiyonu, ST segment çökmesine göre testin özgüllüğünü arttırır ve bu artış kadınlarda daha da belirgindir.Öğe Giant Pulmonary Artery Aneurysm(Elsevier Science Bv, 2002) Telli, H. H.; Görmüş, Niyazi; Temizhan, Ahmet; Solak, H.[Abstract not Available]Öğe Kombine Hiperlipidemili Hastalarda Tekbaşına Fluvastatin Tedavisi(2000) Telli, Hasan Hüseyin; Temizhan, Ahmet; Gürbilek, Mehmet; Yazıcı, MehmetAMAÇ: Lipit metabolizma bozukluklarından biri olan kombine hiperlipidemi koroner arter hastalığını arttıran önemli bir risk faktörüdür. Çalışmamızda 3-hidroksi-3 metilglutaril koenzim A redüktaz inhibitörlerinden olan Fluvastatin'in kombine hiperlipidemili hastalarda monoterapi olarak etkinliğini ve güvenilirliğini araştırmayı amaçladık. GEREÇ ve YÖNTEM: Kombine hiperlipidemi tespit edilen 83 hasta çalışmaya alındı. Birinci grupdaki 44 olguya diyet 40mg/gün fluvastatin, ikinci grupdaki 35 olguya diyet 80mg/gün fluvastatin ve üçüncü grupdaki 16 olguya ise diyet uygulandı. 28 hafta (4 hafta diyet24 hafta ilaç) süren çalışma sırasında 6 hafta arayla, klinik ve laboratuar olarak 4 kontrol gerçekleştirildi. BULGULAR: Diyet grubu ile karşılaştırıldığında 40 mg ve 80 mg fluvastatin grubunda düşük dansiteli lipoprotein kolesterol (LDL-K) ve trigliserid (TG) düzeylerinin anlamlı olarak düştüğü saptanmıştır (40 mg grubunda sırasıyla p0.001 ve p0.01, 80 mg grubunda sırasıyla p0.0001 ve p0.000l). 40mg grubundan farklı olarak 80mg grubunda apolipoprotein B düzeylerinde anlamlı bir düşme (p0.000l) ve yüksek dansiteli lipoprotein kolesterol (HDL-K) düzeylerinde de anlamlı bir artma (p0.01) saptanmıştır. TG/LDL-K oranı 80 mg/gün grubunda diyet grubuna göre anlamlı olarak yüksekti (p0.05). SONUÇ: Fluvastatin kombine hiperlipidemili hastalarda TG, LDL-K, ve apolipoprotein B konsantrasyonlarını düşürmüştür. HDL-K düzeylerinde ise diyetin ve egzersizin ilaç tedavisi kadar önemli olduğu gözükmektedir.Öğe A nation-wide survey of patients with homozygous familial hypercholesterolemia undergoing lipoprotein-apheresis in Turkey (A-HIT Registry)(OXFORD UNIV PRESS, 2016) Kayıkcıoğlu, Meral; Tokgözoğlu, Lale; Yılmaz, Mehmet; Kaynar, Leylagül; Aktan, Melih; Durmuş, Rana Berru; Temizhan, Ahmet; Gökçe, Cumali; Özcebe, Osman İlhami; Akyol, Tülay Karaağaç; Okutan, Harika; Sağ, Saim; Gül, Özen Öz; Salcıoğlu, Zafer; Yenerçağ, Mustafa; Altunkeser, Bülent Behlül; Kuku, İrfan; Yaşar, Hamiyet Yılmaz; Kurtoğlu, Erdal; Köse, Melis Demir; İlhan, Osman[Abstract not Available]Öğe Normal Koroner Arterlere Sahip Sol Dal Bloklu Hastalarda Egzersiz Ti-201 Spect ve Tc-99m Tetrofosmin Spect Sonuçlarının Karşılaştırılması(2001) Temizhan, Ahmet; Tandoğan, İzzet; Yetkin, Ertan; Naldöken, Seniha; Çamsarı, Ahmet; Dereağzı, Funda; Şaşmaz, AliSol dal bloklu hastalarda (LBBB), sol ön inen koroner arter (LAD) sahasında sintigrafık çalışmalarda sıklıkla yalancı pozitif perfüzyon defektleri vardır. Yüksek orandaki yalancı pozitif sonuçlar nedeni ile sintigrafık çalışmaların koroner arter hastalığı tanısı koymadaki değeri kısıtlıdır. Bu çalışmada koroner anjiyografik olarak normal koroner arterlere sahip hastalarda, egzersiz ile yapılan Thallium - 201 single photon emission komputerize tomografi (Tl-201 SPECT) ve Teknesyum 99 m- Tetrofosmin (Tc-99m Tetrofosmin) SPECT sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık. Çalışmaya koroner anjiyograflk olarak normal koroner arterler tespit edilen 66 LBBB 'lı hasta dahil edildi. Tüm hastalara egzersiz ile Tl-201 SPECT ve Tc-99m Tetrofosmin SPECT uygulandı. Tl-201 SPECT ile 33 (%50) hastada yalancı pozitif sonuç elde edilirken, Tc-99m Tetrofosmin ile 31 hastada %47 yalancı pozitif sonuç elde edildi (p0.05). Egzersiz Tl-201 SPECT ve Tc-99m Tetrofosmin SPECT sonuçları birebir karşılaştırıldığında aradaki uyum %97 olarak bulundu. Sonuç olarak normal koroner arterlere sahip LBBB'U hastalarda Tl-201 ve Tc-99m Tetrofosmin SPECT sonuçları arasındaki yalancı pozitif sonuçlar yönünden istatistiksel anlamlı fark yoktur. Bu nedenle LBBB 'de fonksiyonel iskemiye bağlı olduğu düşünülen yalancı pozitif sonuçlan azaltmak amacı ile yeni sintigrafık ajan veya yöntemlerin bulunmasına gerek vardır.Öğe The relationship between time of onset and short-and long-term prognosis in myocardial infarction(2001) Temizhan, Ahmet; Özen, Avan Candan; Tandoğan, İzzet; Uçar, Özgül; Karabağ, Turgut; Aydoğdu, SinanAmaç: Kronobiolojik değişikliklerin akut iskemik olayların prognozu üzerinde bir etkisinin olup olmadığı bilinmemektedir. Bu amaçla, sabah saatlerinde akut miyokard infarktüsü geçiren hastalar ile günün diğer saatlerinde akut miyokard infarktüsü geçiren hastalar arasında kısa ve uzun dönem sonlanımlar açısından bir fark olup olmadığını araştırmayı amaçladık. Yöntem ve bulgular: Akut miyokard infarktüsü tanısı ile başvuran 117 hasta göğüs ağrısının başlangıç saatine göre 06:00-12:00, 12:00-18:00, 18:00-24:00 ve 24:00-06:00 zaman dilimleri arasında gruplandırıldı. Hastane içi, bir ay, altı ay ve bir yıl sonraki morbidite ve mortalite oranları karşılaştırıldı. Göğüs ağrısı saat 06:00-12:00 arasında başlayan hastalara diğer zaman dilimindeki hastalara göre trombolitik tedavinin daha yüksek oranda uygulandığı saptandı (p0.05). Hastalıklı damar sayısı ve göğüs ağrısının saat 06:00-12:00 arasında başlaması bir yıllık mortaliteyi arttıran bağımsız değişkenler olarak belirlendi (sırasıyla R0.33, Exp B8.24, p0.003 ve R0.18, Exp B3.54, p0.048). Göğüs ağrısının saat 12:00-18:00 arasında başlaması ise mortalite oranını azaltan bağımsız değişken olarak saptanmıştır (R-0.21, Exp B0.35, p0.034). Sonuç: Sirkadiyan etkenlerin iskemik olaylar üzerine olan etkilerinin incelenmesi sayesinde akut koroner olayların başlangıcı hakkında bilgi edinilebildiği gibi sonlanımı hakkında da bilgi sahibi olunabileceğini düşünmekteyiz.Öğe Sigaranın Koroner Arter Hastalığının Anjiyografik Özelliklerine Etkisi ve Diğer Risk Faktörleriyle Olan İlişkisi(2001) Temizhan, Ahmet; Telli, H. Hüseyin; Altunkeser, Bülent Behlül; Özdemir, Kurtuluş; Karabağ, Turgut; Özdemir, Ayşe; Gök, HasanSigara içen miyokard infarktüslü hastalarda prognozun daha iyi olması, sigara içenlerde eşlik eden risk faktörlerinin daha az olmasına ve koroner arter lezyonlarının daha az olmasına bağlanmıştır. Biz anjiografik olarak tespit edilen koroner arter lezyonlarına sigaranın etkisini ve bunun diğer risk faktörleriyle olan ilişkisini araştırmayı amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEM: Koroner arterlerinde %50 darlık saptanan 259'u erkek 110'nu kadın 369 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar sigara alışkanlıklarına göre gruplandırıldı Koroner arterlerdeki lezyonların yerleşimi, kollateral dolaşımı ve hastalık skorları belirlendi. BULGULAR: Sigara içenler daha gençti ve hipertansiyon daha az oranda tespit edildi (p0.001). İnferior Mİ geçirme sıklığı sigara içenlerde daha fazlaydı (p0.05). Koroner arter hastalık skoru ve kollateral dolaşım skoru sigara içen ve içmeyen hastalar arasında anlamlı bir fark göstermiyordu Multivariate analizlerde sigaranın lezyon yerleşimine ve hastalıklı damar sayısına anlamlı bir etkisi bulunmadı. Sigara içmeyenlerde iş ve hiperkolesterolemi (sırasıyla R0,ll, Exp B 1,05, p0,03 ve R0,13, Exp B2,42, p0,01) sigara içenlerde ise sadece diyabet koroner arter skorunu arttıran bağımsız değişkenler olarak saptandı (R0,12, Exp B2,39, p0,02). SONUÇ: Koroner arter hastalığı için risk faktörü olan sigaranın hastalığın anjiyograflk özelliklerine olan etkisi diğer risk faktörlerininki kadar belirgin değildir ve be etkisi farklı mekanizmalarla gelişmektedir.Öğe Sol Ventrikül Hipertrofisi Hipertansif Hastalarda Ventriküler Aritmi Sıklığını Arttırıyor(2002) Özdemir, Ayşe; Telli, Hasan Hüseyin; Temizhan, Ahmet; Altunkeser, Bülent Behlül; Özdemir, Kurtuluş; Alpaslan, Mete; Karabağ, TurgutAmaç: Hipertansif hastalarda sol ventrikül hipertrofisi (SVH) ve sol ventrikül geometrik yapısı ile aritmi riski ve QT dispersiyonu (QTd) arasındaki ilişkiyi araştırmak. Yöntem: Çalışmaya 80 hasta alındı (ortalama yaş 53 11 yıl, 45'i kadın). Konsantrik SVH 30, konsantrik remodeling (KR) 15 ve normal sol ventrikül geometrisi (NG) 35 hastada tespit edildi. Hastalara 24 saatlik elektrokardiyografik monitorizasyon yapıldı, QTd ölçüldü. Bulgular: Otuz hastada (%37) Lown 2 ve üzeri ventriküler aritmi, 17 hastada (%21) ise Lown evre 4a ve 4b ventriküler aritmi saptandı. Konsantrik hipertrofili hasta grubundaki ventriküler aritmi (Lown 2 ve üzeri) normal geometrili ve konsantrik remodelingli hasta gruplarına göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p 0.01). Lown 2 ve üzeri ventriküler aritmileri SVH olanlarda %80, olmayanlarda ise %10 oranında idi. QT ve QTc dispersiyonu konsantrik hipertrofili grupta konsantrik remodelingli ve normal geometrili gruplara göre uzundu. Ayrıca QTd ve QTc dispersiyonu ventriküler aritmisi olan hastalarda da anlamlı derecede daha uzundu (p0.001). Sol ventrikül kitle indeksi QTd ve QTc dispersiyonu ile pozitif korelasyon gösteriyordu (sırasıyla r0.33, p0.007 ve r0.26, p0.03). Sol ventrikül kitle indeksi ayrıca ventriküler aritmi (Lown 2 ve üzeri) ve ciddi ventriküler aritmi (Lown 4a ve 4b) ile de pozitif korelasyon gösteriyordu (sırasıyla r0.59, p0.001 ve r0.53, p0.001). Sonuç: Hipertansif hastalarda, özellikle de konsantrik hipertrofisi olanlarda QTd ile ilişkili olarak ventriküler aritmi sıklığı artmaktadır.Öğe Sol Ventrikül Hipertrofisi Hipertansif Hastalarda Ventriküler Aritmi Sıklığını Arttırıyor(2002) Özdemir, Ayşe; Hüseyin, Hasan; Temizhan, Ahmet; Altunkeser, Bülent Behlül; Özdemir, Kurtuluş; Alpaslan, Mete; Karabağ, TurgutAmaç: Hipertansif hastalarda sol ventrikül hipertrofisi (SVH) ve sol ventrikül geometrik yap›s› ile aritmi riski ve QT dispersiyonu (QTd) aras›ndaki iliflkiyi araflt›rmak. Yöntem: Çal›flmaya 80 hasta al›nd› (ortalama yafl 53 ± 11 y›l, 45’i kad›n). Konsantrik SVH 30, konsantrik remodeling (KR) 15 ve normal sol ventrikül geometrisi (NG) 35 hastada tespit edildi. Hastalara 24 saatlik elektrokardiyografik monitorizasyon yap›ld›, QTd ölçüldü. Bulgular: Otuz hastada (%37) Lown 2 ve üzeri ventriküler aritmi, 17 hastada (%21) ise Lown evre 4a ve 4b ventriküler aritmi saptand›. Konsantrik hipertrofili hasta grubundaki ventriküler aritmi (Lown 2 ve üzeri) normal geometrili ve konsantrik remodelingli hasta gruplar›na göre istatistiksel olarak anlaml› düzeyde yüksek bulundu (p <0.01). Lown 2 ve üzeri ventriküler aritmileri SVH olanlarda %80, olmayanlarda ise %10 oran›nda idi. QT ve QTc dispersiyonu konsantrik hipertrofili grupta konsantrik remodelingli ve normal geometrili gruplara göre uzundu. Ayr›ca QTd ve QTc dispersiyonu ventriküler aritmisi olan hastalarda da anlaml› derecede daha uzundu (p <0.001). Sol ventrikül kitle indeksi QTd ve QTc dispersiyonu ile pozitif korelasyon gösteriyordu (s›ras›yla r=0.33, p=0.007 ve r=0.26, p=0.03). Sol ventrikül kitle indeksi ayr›ca ventriküler aritmi (Lown 2 ve üzeri) ve ciddi ventriküler aritmi (Lown 4a ve 4b) ile de pozitif korelasyon gösteriyordu (s›ras›yla r=0.59, p=0.001 ve r=0.53, p=0.001). Sonuç: Hipertansif hastalarda, özellikle de konsantrik hipertrofisi olanlarda QTd ile iliflkili olarak ventriküler aritmi s›kl›¤› artmaktad›r. (Anadolu Kardiyol Derg, 2002; 4: 293-9)Öğe Yapısal Kalp Hastalığı Olan Kronik Atriyal Fibrilasyonlu Hastalarda Başarılı Kardiyoversiyon Sonrası Atriyal Fibrilasyon Nüks Riskini Belirlemede P Dalgasının Önemi(2001) Altunkeser, Bülent Behlül; Özdemir, Kurtuluş; Gök, Hasan; Temizhan, Ahmet; Karabağ, TurgutYapısal kalp hastalığı olan sinüs ritmine sahip hastalarda atriyal fibrilasyon (AF) gelişme riskinin bilinmesi önemli bir problemdir. Bu çalışma yapısal kalp hastalığı olup sinüs ritmine sahip hastalarda AF gelişme riskim belirleyen parametreleri araştırmak için planlandı. AF sebebine bakılmaksızın yapısal kalp hastalığı olan 38 kronik AF'lu ve 37 sinüs ritmine sahip hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların hepsine sol atriyal çapı (SAÇ) ölçmek ve sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunu (SVEF) hesaplamak için transtorasik ekokardiyografl yapıldı. Kronik AF'lu hastalarda kardiyoversiyon için 27 hastaya 5 gün süreyle oral olarak kinidin verildi, buna karşın 11 hastaya elektriki kardiyoversiyon uygulandı. Sinüs ritminin sağlanamadığı 7 hasta çalışmadan dışlandı. Sinüs ritmi sağlandıktan sonra nüksleri önlemek için oral olarak amiodaron verildi. Bazalde sinüs ritmine sahip (Grup I) ve başarılı kardiyoversiyon yapılan kronik AF'lu (Grup II) hastalardan, eş zamanlı 12 derivasyonlu elektrokardiyografi (EKG) kayıtlan elde edildi. Bu kayıtlarda maksimum P dalgası süresi (P max), minimum P dalgası süresi (P min) ve P dalgası dispersiyonu (P dispersiyon) ölçüldü. P dispersiyonu 2P max-P min2 olarak alındı. Ayrıca en yüksek P dalgası P amplitüd maksimum (P amp max), en düşük P dalgası P amplitüd minimum (P amp min) ve ikisinin farkı P amplitüd dispersiyon (P amp dispersiyon) olarak alındı ve aynı kayıtlarda değerlendirildi. Univariate analizde Grup I ve H'deki hastalar karşılaştırıldığında P max, P dispersiyon, P amp max, P amp dispersiyon, SAÇ, SVEF ve ileriyaş kronik AF'nun önemli belirleyicileriydi (sırasıyla p 0.001, p 0.01, p 0.01, p 0.01, p 0.003, p 0.02 ve p 0.05). Buna karşın multivariate analizde yalnızca P max ve SAÇ, yapısal kalp hastalığı olan hastalarda kronik AF'un bağımsız belirleyicileri olarak kaldı (sırasıyla r 0.39, p 0.05; r 0.34; p 0.05). Sonuç olarak sinüs ritmine sahip yapısal kalp hastalığı olanlarda AF gelişme riskini tahmin etmede P max ve SAÇ belirleyici parametrelerdir.
