Yazar "Temur, Sedat" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 12 / 12
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Çatmakaya (Seydişehir-Konya) Boksit Yatağının Jeolojik ve Petrografik Özellikleri(2003) Karadağ, Mehmet Muzaffer; Temur, Sedat; Arık, Fetullah; Öztürk, AlicanSeydişehir'in 30 km güneyindeki Çatmakaya (Arvana) Köyü'nün 500 m batısında bulunan inceleme alanındaki boksitlerin tabanında Üst Kretase (Senomaniyen) yaşlı karbonatlı kayaçlardan oluşan Katrangediği formasyonu bulunmaktadır. Bu birimin üst kesimindeki karstik çukurluklarda birikmiş olan boksitlerin üzerinde, Üst Kretase (Senoniyen - Maestrihtiyen) yaşlı karbonatlı kayaçlardan oluşan Doğankuzu formasyonu bulunmaktadır. Bu birimler, Paleosen yaşlı Yarpuz formasyonu, Eosen yaşlı Ağaçtepesi formasyonu ve yöreye naplaşma hareketleri ile gelen Bozkır birliğine ait kayaçlar (Bozkır karmaşığı) tarafından örtülmektedir. Boksit yatağının yüzeylediği alan uzun ekseni 200 m, kısa ekseni ise 50 m olan KD-GB uzanımlı bir merceğe benzemektedir, Boksitin içinde bulunduğu paleo-çukurluğun en derin yeri 10 m olup, yatağın ortalama kalınlığı 3 m civarındadır. Çatmakaya boksitleri "böhmitik" tipte olup, yatakta böhmitin yanı sıra, çok az miktarlarda diyaspor, kaolinli, hematit, götit, limonit, pirit, markazit, anataz, rutil, kuvars, tridimit, kalsit ve ayrıca çatlakların içinde mangan minerallerinden proluzit ve psilomelan bulunmaktadır. Bu mineralojik bileşime göre Çatmakaya boksit yatağı; Seydişehir bölgesindeki diğer yataklardan çok büyük bir fark göstermemektedir. Yatakta masif, oolitik - pisolitik, killi, demirli ve breşik olmak üzere beş tip cevher ayırt edilmiştir. Masif ve oolitik - pisolitik cevher yatağın bütününde yaygın olarak gözlenmektedir. Oolitik ve pisolitik cevher yatağın ana bileşenini oluşturmaktadır. Breşik cevher; yatağın hem altında, hem üstünde kireçtaşlarının sınırında yaygın olarak gözlenirken, demirli ve killi boksitler yatağın alt kesimlerinde yoğunlaşmıştır. Yatakta böhmitin yaygın olarak bulunması; ortam sıcaklığının 155 C'nin üzerinde, piritin varlığı ortamın Eh'ının -0.3'ün altında, hematit, götit ve psilomelanın varlığı ise pH'ın 7'nin üstünde olduğunu göstermektedir.Öğe Derince (Elazığ) Masif Sülfid Cevherleşmesine Ait Piritlerin Iz Element İçerikleri(2003) Akgül, Muharrem; Temur, Sedat; Bölücek, CemalDerince (Elazığ) yöresi masif sülfid yataklarından derlenen 30 adet cevher numunesinin her birinde temiz pirit taneleri seçilerek NAA ve ICP yöntemleri ile kimyasal analizleri yapılmıştır. Elde edilen verilere göre piritler, ortalama 3510 ±611 ppm Al, 22 ±8 ppb Au, 460 ±170 ppb Ag. 70 ±129 ppm As, 35 ±6 ppm Ba, 4 ±1 ppm Bi, 2833 ±605 ppm Ca, 100 ±37 ppm Co. 6 ±1 ppm Cr. 1642 ±921 ppm Cu, 295 ±129 ppm K. 2263 ±587 ppm Mg. 98 ±34 ppm Mn. 1140 ±600 ppb Mo, 138 ±28 ppm Na, 30 +5 ppm Ni, 55 ±8 ppm P. 10 ±4 ppm Pb, 770 ±130 ppb Sb, 1,6 ±0,2 ppm Sc, 21 ±6 ppm Se, 4±1 ppm Sn. 10 ±2 ppm Sr. 2,0 ±0,3 ppm Th, 182 ±15 ppm Ti, 7 ±1 ppm V. 3,0 ±0,4 ppm Y. 12 ±6 ppm Zn, 5,1 ±0.5 ppm Zr ile toplam 15 ppm kadar nadir toprak elementi (La, Ce, Sm, Eu, Yb, Lu) içermektedir. As, P. Sb ve Se elementlerinin pirit içinde S ile yer değiştirerek bulundukları, Ba, Ca, K, Na, Mg ve Sr'nin ise kirletici gang minerali kalıntıları veya sıvı kapanımlarından kaynaklandıkları düşünülmektedir. Analizi yapılan elementlerden Al, Ba, Cr, Na, Ni, P, Sb, Sc, Ti, V, Y, Zr ve nadir toprak elementleri (NTE) standart normal eğriye benzer histogram verirken Au, Ag, As, Bi, Ca, Co, Cu, P, Mg, Mn, Mo, Pb, Se, Sn, Th ve Zn "ters J" tipi veya iki modlu eğri oluşturmakta, dolayısıyla bunların iki kaynaktan beslendikleri, dolayısıyla iki anakitleyi temsil edebilecekleri düşünülmektedir. Bu durum da masif sülfid yataklarındaki diyajenetik piritlerle hidrotermal piritlerin birlikte bulunabilme özelliğine bağlanmaktadır. Derince piritlerinin Al-Sc, Al-V, Au-Mo, Ag-Ph, Co-Se, Cu-Pb, Cu-Zn, Mg-Mn. Pb- Zn. Se-V, La-Ce, La-Sm. Ce-Sm ve Yb-Lu element çiftleri arasında çok kuvvetli pozitif, Al-Cr, Al-K, Al-Mg, Al-Na, Al-Ti, Al-Zr, Al-Eu, Al-Yb, Ag-Bi, Ag-Cu, As-Ba, As-Mo, As- Pb, Bi-La, Cr-Mg, Cr-Th, Cr-Y, Cr-Zr, Cr-La, Cr-Ce, Cr-Sm, K-Zr, Mg-Sc, Mg-V, Mg- Y. Mu-Na, Mu-P, Mn-Y, Na-Y, Na-Zr, P-La, Se-Eu, Sc-Yb, Sc-Lu, Ti-Y, Ti-Zr, V-Sm, V- Eu, V-Yh, V-La, Y-Zr, Y-La, Y-Lu, Sm-Eu, Sm-Lu, Eu-Yb ve Eu-Lu arasında da kuvvetli pozitif korelasyon ilişkisi belirlenmektedir. Se-P hariç, element çiftlerinin arasında çok kuvvetli veya kuvvetli derecede negatif korelasyon gözlenmemesi ise, elementlerin birbirlerinin yerini alarak dağılım sunmadıkları anlamına gelmektedir. Derince piritlerinin düşük As miktarları hem hidrotermal hem sedimanter piritlere, Co miktarlarının bir kısmu sedimanter, bir kısmı yüksek sıcaklıklı hidrotermal piritlere, Cu ve Ni miktarları yüksek sıcaklıklı hidrotermal piritlere, Co Ni ile Cu / Ni oranları masif sütfid yataklarına ait piritlere, düşük Ti miktarları ise daha çok diyajenetik piritlere benzemektedir. Dolayısıyla Derince cevherleşmesinde sedimanter ve orta- yüksek sıcaklıklı hidrotermal piritlerin beraber bulunduğu söylenebilir. Bu özellik de masif sülfid yataklarının genel oluşum modeline uymaktadır.Öğe Erkilet bazaltı'nın jeolojik, petrografik ve teknolojik incelemesi, Kayseri, Orta Anadolu(2007) Temur, Sedat; Temur, Yeşim; Kansun, Gürselİnceleme alanı Kayseri'nin çevresinde geniş bir kesimi kaplamaktadır. Bazaltlar bu alanın kuzeybatı ve güneydoğu kesimlerinde yaygın olup, Erkilet civarında üretimi yapılmaktadır. Bu çalışmanın amacı Erkilet bazaltlarının jeolojik konumu, mineralojik, petrografik ve petrolojik özellikleri, jeokimyası ve teknolojik testlerine dayalı olarak yapıtaşı olarak kullanılabilirliğini değerlendirmektir. Erkilet Bazaltı, yöredeki Miyosen-Kuvaterner volkanitlerine ait bir birimdir. Mineralojik olarak%40-42 plajiyoklas mikrolitleri,%20-25 klinopiroksen,%18-20 olivin,%4-5 plajiyoklas fenokristalleri,%3-5 ortopiroksen,%4'ten az kalsit,%4'ten az opak mineral içermekte ve kayaç holokristalin, porfirik dokulu piroksen-bazalt bileşimi vermektedir. Jeokimyasal olarak K O - SiO dağılımına göre toleyitik-alkali, (K ONa O)-SiO dağılımına göre bazalt, Zr/TiO - Nb/Y dağılımına göre sub-alkali bazalt, (Zr/Y)-Zr dağılımına göre kıta içi bazaltı, Y-La-Nb dağılımına göre de kıtasal kabuk etkileri gösteren geç-post orojenik bölgenin kıtasal bazaltı bileşimine uymaktadır. Kayacın yoğunluk, birim hacim ağırlığı, ağırlıkça su emme oranı, basınç direnci, don sonrası basınç direnci, don kaybı ve basınç direnci hem doğal yapı taşı, hem de kaplama taşı olarak kullanıma uygundur. Plaka verme, kenar köşe kesilmesi ve cila alma durumu iyi derecededir. Ortalama aşınma direnci sınır değere çok yakın çıkmaktadır.Öğe A geochemical approach to formation of the Tinaztepe cave soil, Seydisehir, Konya, Turkey(PERGAMON-ELSEVIER SCIENCE LTD, 2007) Temur, Sedat[Abstract not Available]Öğe Geochemistry of an actual Fe-sulfides formation from Acisu District, Karsanti, Adana, Turkey(PERGAMON-ELSEVIER SCIENCE LTD, 2007) Ercan, Yesim; Temur, Sedat[Abstract not Available]Öğe Geochemistry of the Limestone of Mortas Formation and Related Terra Rossa, Seydisehir, Konya, Turkey(2009) Temur, Sedat; Orhan, Hükmü; Deli, ArifThe purpose of this study was to determine and evaluate the geochemical characteristics of the limestone of the Upper Cretaceous Mortas Formation and related terra rossa in a 50 km2 area which is located 20 km south of the city of Seydisehir, Central Anatolia, by using data obtained from the ICP-MS analysis of randomly collected 42 samples of limestone and 18 samples of the terra rossa. The limestone of the Mortas Formation is composed of fossilliferous, gray-cream colored, medium to thick bedded, partially dolomitic carbonate rocks, and generally has dismicrite, intrapelmicrite composition. It includes the largest bauxite reservior in Turkey and has many occurences of terra rossa formation on it. According to mean distance, the Ba, Be, Hg, Mo, Nb, Sb and Th concentrations in the limestones overlying and underlying the bauxite deposits are different, but the main oxides, REE and other trace elements are same. In factor analysis, the first component reflects relative enrichment of clay against to CaO contents of the limestone, the second component corresponds to the degree of dolomitization. The PAAS-normalized REEs pattern for the Mortas Formation limestone samples illustrate similar main features as seawater. The terra rossa soils in the study area are considered to be highly weathered and weakly mature soil with respect to their generally low Al2O3 (21%), but high CaO (2%) contents, and their alteration indices. The element ratios in the terra rossa and limestone show that in the process of the transformation from limestone to terra rossa, Ba, Si, Ti, Al and Fe were enriched together by staying in-situ. Except Ce, all lanthanides show similar behavior, but the HREE, which were richer in limestone, were consumed fast relative to the LREE during soil formation. The association and the enrichment of Co, Cu, Cr, Ni and Pb as well as Ba, Zr, Ga, Nb and Rb in soil relative to the limestone are interpreted as being resulted from eolian transportation. Ca, Au, Hg, Sr, Se, Sb, Mo, Ag, U, Cd and Na were found to be the most mobile elements during pedogenic transformation. According to main oxide composition ratios of the limestone and terra rossa, the soils were described as representing a well washed soil completing the leaching and accumulation phase, but not totally completing the silicate weathering phase. In the processes of soil formation, 97.76% of the limestone was washed away; only 2.24% of limestone was deposited as soil. Therefore, 61 times mass reduction was realized.Öğe Geology and petrography of the Masatdagi diasporic bauxites, Alanya, Antalya, Turkey(PERGAMON-ELSEVIER SCIENCE LTD, 2006) Temur, Sedat; Kansun, GurselThere are more than fifteen bauxite outcrops in the study area located in the southern part of the Central Taurides. The bauxites are developed in the Upper Permian Cebireis Formation (carbonate rocks interbedded with schist) and Lower Triassic Asmaca Formation (limestone, dolomite, quartzite and schist). The bauxite outcrops are observed as parts of two or three independent bauxite blocks that were broken apart by faulting and an erosional surface. Based on outcrop appearances, four ore types can be defined; black, earthy, clayey, and Fe- and Mn-bearing bauxites. Oolitic textures are common in all ore types, except the earthy ones. Bauxites are represented by a mixture of diaspore and clay in varying proportions. Diaspore, boehmite, gibbsite, corundum, hematite, goethite, amorphous iron hydroxide, magnetite, chamosite, pyrite, marcasite, psilomelane, rutile, kaolinite, illite, muscovite, hydro-muscovite, chlorite, chloritoid, rectorite, ephesite, albite, microcline, quartz, K-Mg-Al silicate, hydrated K-Al silicate, and dolomite are present in the ore paragenesis. Bauxites, which are observed at or near the contact between the Cebireis and Asmaca formations, are thought to be fillings of cavities within and/or on Late Triassic-early Cretaceous carbonate rocks. (c) 2005 Elsevier Ltd. All rights reserved.Öğe Maşatdağı (Alanya-Antalya) Diyasporitik Boksitlerinin Dört Anabileşen Jeokimyası(2003) Karadağ, Mehmet Muzaffer; Temur, Sedat; Arık, Fetullah; Öztürk, AlicanMaşardağı (Alanya - Antalya) yöresinde altta metamorfize pelitik ve semipelitik kayaçlarla başlayan istif üste doğru karbonatlı kayaçlara geçiş göstermektedir. Altta bulunan Cebireis formasyonunun (Üst Permiyen) üzerine uyumlu olarak Asmaca formasyonuna (Alt Triyas) ait birimler gelmektedir. Yöredeki diyasporitik boksit yatakları bu birimlerin içinde ve daha çok geçiş zonunda yer almaktadır. Boksitler % 58,82 Al2O3. % 18,99, Fe2O3 % 7,93 SiO₂ ve % 3,45 TiO2 içermektedir. Ateş zayiatı (AZ) oranı ortalaması % 8.07, ortalama modül ise 7.42'dir. Uygulanan student t testlerinde de örnek aritmetik ortalamaları % 5 hata payı ile gerçek değerler çıkmaktadır. Yapılan sınıflandırma işlemleri sonucunda medyanların (geometrik ortalama) Al2O3 için % 56, Fe2O3 için % 15, SiO2 için % 6, TiO2 için de % 4 değerleri bulunmakta, aritmetik ortalamaya çok yakın olan bu değerler, örneklerin normal dağılıma uyduğunu göstermektedir. Boksitlerin ana oksit bileşimini temsil eden Al2O3. Fe2O3, SiO2 ve TiO2 değerlerine göre hazırlanan 4 üçgen diyagramda noktalar çok geniş alanlarda yaylım göstermekte, genel olarak boksit, çok az oranda da demirli boksit ve killi boksit özelliği göstermektedir. Hemen bütün ölçümler yüksek titanlı boksit değerleri vermektedir. Al2O3-Fe2O3-AZ, Al2O3-SiO2-AZ ve Fe2O3-SiO2-AZ diyagramında karbonat- boksitlerle silikat-boksitler kısmen farkı alanları temsil edecek şekilde ayrılabilmekte ve Maşardağı boksitleri her zaman karbonat-boksit alanına düşmektedir.Öğe Maşatdağı (Alanya-Antalya) Diyasporitik Boksitlerinin Stratigrafik Konumu(2003) Temur, Sedat; Kansun, Gürsel; Karadağ, Muzaffer; Arık, Fetullah; Öztürk, AlicanYörede Alanya Birliği'ne ait Yumrudağ Grubu (Üst Nap) kaya birimleri yüzeylemektedir. Kabaca altta karbonatlı kayaçların içindeki pelitik ve semi-pelitik kayaçlarla başlayan istif üste doğru kuvarsit-şist-kireçtaşı ardalanmasına geçiş göstermektedir. Aynı havzanın kesintisiz ürünü olarak ortaya çıkan bu birimlerin alt seviyelerin Geç Permiyen, üst seviyelerin ise Erken Triyas dönemine ait oldukları kabul edilmektedir. Yöredeki birimlerden Üst Permiyen yaşlı Cebireis formasyonu kalın bir karbonat istifi şeklinde ortaya çıkmakta, alt kesimlerinde şist ve kuvarsitlerle ardalanmaktadır. Alt Triyas yaşlı Asmaca formasyonu ise kristalize kireçtaşı ve kuvarsit araseviyeli fıllit, kloritşist, kalkşist ve kloritoyidşistlerden meydana gelmektedir. Bu iki formasyonun sınırında ve sınırına yakın kesimlerde gözlenen boksitler Geç Triyas ile Erken Kretase zaman aralığında ortaya çıkan ve karbonatlı kayaçların yüzey ve intra-karstik boşluklarını dolduran oluşumlar olarak düşünülmektedir.Öğe Maşatdağı Diyasporik Boksitlerinin Jenetik Yorumu, Alanya, Antalya, Türkiye(2006) Temur, SedatBu çalışmada, Alanya'nın 15 km kuzeydoğusunda yeralan Maşatdağı diyasporik boksitlerinin stratigrafik, petrografik ve jeokimyasal özelliklerine dayanarak oluşumu yorumlanmıştır. İnceleme alanında, Alanya Birliği' nin Yumrudağ Grubu'na ait birimler yüzeylemektedir. Bu birimlerden Cebire is formasyonu (Üst Permiyen) kireçtaşları ve bunlarla yanal ve düşey geçişli dolomitik kireçtaşı - dolomit seviyeleri ile temsil edilmektedir. Cebireis formasyonunun üzerine uyumlu olarak Asmaca formasyonuna (Alt Triyas) ait kristalize kireçtaşı ve kuvarsit araseviyeli muskovitşist, kuvarsşist, serisitşist (fillit), kalkşist ve kloritoyidşistler gelmektedir, inceleme alanında 15'ten fazla boksit mostrası bulunmaktadır. Bu mostralar iki ya da üç bağımsız boksit kütlesinin fay ve aşınma yüzeyi tarafından parçalanmış bölümleri şeklindedir. Bunlar daha çok formasyonlarının sınırında yer almakta, ancak her iki birimin içinde bağımsız cevherler de bulunmaktadır. Bu özellikleriyle cevher kütleleri intra-karstik mağara dolgularına benzemektedir. Jeokimyasal veriler, boksitlerin terra rossa oluşumlarının intra-karstik boşluklarda silisini kaybederek boksite dönüştüğüne işaret etmektedir. Buna göre, Geç Triyas'ta karasallaşan Alanya Birliği'nin mostrasında Üst Permiyen ve Alt Triyas yaşlı karbonatlı kayaçlar yüzeylemiştir. Zamanla gelişen karşılaşmalarla yüzeyde büyük çukurluklar, yeraltında da mağaralar ortaya çıkmıştır. Karbonatlı kayaçların ayrışmasından arda kalan killi malzeme pelitik kayaçlardan kaynaklanan ince detritiklerle beraber yüzeyde ve karstik çukurda birikerek terra rossa oluşumunu sağlamıştır. Mağaraların içine kadar taşınan terra rossa suyun rejim değişimleri, topografik yapının bozulması gibi etkenlerle mağaralarda sürekli yer değiştirmiştir. Derin dolaşımlı suların pH değerinin bazik alana kayması, zaman zaman indirgeyici ortam şartlarının gelişmesiyle terra rossanın bünyesindeki silisin çözünerek uzaklaşması ile boksite dönüşmüştür. Geç Triyas - Erken Kretase zaman avalığında oluşan Maşatdağı boksitleri Geç Kretase' deki kıvrımlarıma ve Geç Paleosen - Erken Eosen'de gelişen naplaşma hareketleri ile gömülmeye maruz kalmışlardır. Bunun sonucunda da metamorfizma geçirerek diyasporik özellik kazanmıştır.Öğe Seydişehir (Konya) boksitlerinin stratigrafik konumu(2005) Temur, Sedat; Orhan, Hükmü; Deli, Arif; Karadağ, M.MuzafferBu çalışmada Seydişehir'in 20 km kadar güneyinde bulunan ve Türkiye'nin en yüksek rezervlerine sahip olan Mortaş, Doğankuzu ve Çatmakaya boksitlerinin stratigrafik konumu tartışılmış ve boksitlerin tavan kayacından daha geç oluşumlu olduğu ilk defa savunulmuştur. Yörede Geyikdağı Birliği'ne ait Üst Kretase yaşlı kireçtaşı ile temsil edilen Mortaş formasyonunun üzerine Dipsizgöl Ofiyoliti bindirmektedir. Bu birimleri açılı uyumsuzlukla örten Üst Paleosen — Alt Eosen yaşlı Yarpuz formasyonu kireçtaşı ile temsil edilmektedir. Bununla uyumlu olan Orta Eosen yaşlı Ağaçtepesi formasyonu ise türbiditik fasiyeste sedimanlardan meydana gelmektedir. Bütün bu birimlerin üzerine Bolkardağı Biriliği'ne ait Devoniyen yaşlı Hocalar formasyonunun karbonatlı kayaç ve şistleri bindirmiş durumdadır. Boksitler Mortaş formasyonuna ait kireçtaşının içindeki karstik boşluklarda gözlenmektedir. Kampaniyen yaşlı kireçtaşının çatlaklarını dolduran boksit oluşumları, boksitlerin içerisinde yaygın olarak bulunan çökme breşleri ve Senomaniyen'den Maastrihtiyen'e kadar bütün katların fosillerini içeren devamlı bir istifin bulunması bu boksitlerin Kretase'den daha sonraki bir evrede oluştuğunu göstermektedir. Buna göre boksitler Erken Paleosen dönemine ait aşınma yüzeyinde gelişmiş olup, Üst Kretase karbonatlı kayaçlarının karstik boşluklarını doldurmuş durumdadır.
