Yazar "Tugay, Osman" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 20 / 48
  • Küçük Resim
    Öğe
    Alkanna verecunda'nın (Boraginaceae) Yayılışı: Konya ve Antalya'nın (Türkiye) Endemik Türü
    (Selçuk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi, 2008) Tugay, Osman
    Bu çalışmada Alkanna verecunda Hub.-Mor taksonunun (Boraginaceae) yeni yayılış alanları tespit edildi ve morfolojik özellikleri incelendi.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Alkanna verecunda’nın (Boraginaceae) Yayılışı: Konya ve Antalya’nın (Türkiye) Endemik Bir Türü
    (Selçuk Üniversitesi, 2008) Tugay, Osman
    Bu çalışmada Alkanna verecunda Hub.-Mor. taksonunun (Boraginaceae) yeni yayılış alanları tespit edildi ve morfolojik özellikleri incelendi. Morfolojik araştırmada, detaylı incelenen A. verecunda taksonunun bazı eksiklikleri giderildi ve betimi yeniden hazırlandı. Türkiye Florasında Alkanna sleheana Rech.fil. ile yakından ilişkili olan A. verecunda'nın ayırıcı karakterleri verildi. Ayrıca A. verecunda'nın yayılışı, habitat ekolojisi ve tehlike kategorisi ile ilgili bilgiler verildi.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Analysis of genetic variation among accessions of critically endangered Rhaponticoides iconiensis and Rhaponticoides mykalea based on RAPD and SDS-PAGE markers
    (ACADEMIC JOURNALS, 2009) Açık, Leyla; Öztürk, Fatma; Vural, Mecit; Tugay, Osman; Gürcan, I. Sefa
    Rhaponticoides iconiensis (Hub.-Mor.) M. V. Agab and Greuter is a rare and endangered endemic species of the Konya region of Turkey. One related taxon, Rhaponticoides mykalea (Hub.-Mor.) M. V. Agab and Greuter, is morphologically similar but occurs in different geographical locations. This study has been conducted on the biology of this threatened plant in order to understand better the factors that should be included in the development of conservation practices. The genetic variations were studied using RAPD markers and SDS-PAGE profiles of total seed proteins for three R. iconiensis populations and two R. mykalea populations. The analyzed R. iconiensis populations belonged to different soil types (calcareous and volcanic). The analyzed R. iconiensis and R. mykalea populations belonged to different bioclimatic zones. A genetic diversity within populations was detected both by SDS-PAGE and RAPD for R. iconiensis populations. The level of variation did not differ with respect to soil type for the species studied. Populations collected from the same soil types carried more polymorphisms than those grown in different zones. The genetic diversity was revealed more clearly for all populations by RAPD than through analyzing proteins. Differentiation between ecological groups was higher than that revealed within groups. Conservation programs should take into account the level of genetic diversity within population revealed by these markers according to soil types.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Anatomy, morphology, palynology and micromorphology of Turkish endemic species Cousinia cataonica Boiss. & Hausskn. and Cousinia intertexta Freyn & Sint
    (2019) Karagöz, Sercan; Tugay, Osman; Ulukuş, Deniz
    This study aims to contribute to the taxonomy of the genus Cousinia, by revealing anatomical, palynologicaland micromorphological properties of Cousinia cataonica Boiss. & Hausskn. and C. intertexta Freyn & Sint., which arepart of sect. Cousinia in the family Asteraceae. Detailed descriptions and photographs of C. cataonica and C. intertexta,alongside their distribution as shown on the map are provided. Anatomical characteristics of the stem, leaf and midrib ofC. cataonica and C. intertexta are studied in detail. Among the anatomical characters, the numbers of cortex parenchymalayers and of sclerantimatic layers were found to be significant. Pollen photographs were taken under light microscopeand exin, intin, colpus and P/E measurements are provided in table format. A SEM microscope was used to observe pollenand achene surface ornamentation. While the pollen ornamentation of both investigated species is verrucose-perforate,the number of verrucose per ?m2 have proven different between the two species. In addition, C. cataonica and C. intertextashow clear differences in achene surface ornamentations.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Astragalus turkmenensis (Fabaceae), a new species from Turkey
    (FINNISH ZOOLOGICAL BOTANICAL PUBLISHING BOARD, 2007) Dural, Hueseyin; Tugay, Osman; Ertugrul, Kuddisi; Uysal, Tuna; Demirelma, Hakki
    Astragalus turkmenensis Dural, O. Tugay & Ertugrul sp. nova (Fabaceae) from Central Anatolia in Turkey is described. It is placed in sect. Cystium and known only from the type gathering. It is compared with the morphologically similar A. physodes subsp. acikirensis. A distribution map of the new species and the related species is provided.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Başarakavak, Tatköy ve Altınapa Barajı (Konya) Arasında Kalan Bölgenin Florası
    (Selçuk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi, 2006) Yıldıztugay, Evren; Bağcı, Yavuz; Tugay, Osman
    Bu araştırma Başarakavak, Tatköy ve Altınapa Barajı (Konya) arasında kalan bölgenin florasını tespit etmek için yapılmıştır. Araştırma alanı kareleme sistemine göre C4 karesi içerisindedir. Çalışma alanından 2004-2006 yılları arasında toplanan 1222 bitki örneğinin değerlendirilmesi sonucu 90 familya ve 370 cinse ait 691 takson tespit edilmiştir. Çalışma alanındaki endemik takson sayısı 100 (% 14.5)’dür. Bitkilerin fitocoğrafik bölgelere göre dağılımları şöyledir: Iran-Turan elementleri 160 (% 23.1), Akdeniz elementleri 68 (% 9.8), Avrupa-Sibirya elementleri 46 (% 6.6), Geniş yayılışlı ve yayılış alanları bilinmeyenler 417 (% 60.5)’dir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Biochemical properties of some Salvia L. species
    (SPRINGER, 2013) Er, Melek; Tugay, Osman; Özcan, Mehmet Musa; Ulukuş, Deniz; Al Juhaimi, Fahad Y.
    Antioxidant capacity, total phenol and mineral contents of aerial parts of sage belonging to some Salvia species were established. The lowest and highest antioxidant values of Salvia dichroantha Stapf and Salvia heldreichiana Boiss. ex Benth. extracts were found as 73.855 and 80.207 mg GAE/g, respectively. While the highest total phenol was established in Salvia tomentosa Mil. (13.316 mg GAE/100 ml), the lowest level was found in Salvia halophila Hedge (6.168 mg GAE/100 ml). While K contents of plants changed between 14,518 and 24,171 mg/kg, Ca contents ranged between 12,402 and 18,553 mg/kg. P and Mg contents were found low compared with K and P values of plants. Mg content was changed between 2,118 and 2,914 mg/kg; the mean was calculated as 2,496 mg/kg. P contents of plants were determined between 1,385 to 1,910 mg/kg. As a microelement, Fe was found at the highest level. Fe contents of plants were found between 179 and 782 mg/kg.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Bozkır ve Hadim (Konya) Endemik Bitkilerinin Tehlike Kategorileri Bakımından Değerlendirilmesi
    (Selçuk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi, 2006) Tugay, Osman; Ertuğrul, Kuddisi
    Bozkır ve Hadim’den (Konya) 2001–2003 yılları arasında toplanan 1890 bitki örneğinin değerlendirilmesi sonucu 99 familya ve 427 cinse ait 929 takson tespit edilmiştir. Çalışma alanındaki endemik takson sayısı 188’dir. Bu çalışmada Bozkır ve Hadim (Konya) florasında bulunan endemik bitkiler IUCN tehlike kategorileri bakımından değerlendirilmiştir. Endemik bitkiler arasında sırasıyla, 6’sı CR (Çok tehlikede), 16’sı EN (Tehlikede), 15’i VU (Zarar görebilir), 20’si NT (Tehdit altına girebilir) ve 130’u LC (En az endişe verici) kategorisinde yer almaktadır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    C4 Karesi İçin Yeni Floristik Kayıtlar
    (Selçuk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi, 2003) Ertuğrul, Kuddisi; Tugay, Osman
    Bu araştırmada, C4 karesi için 76 takson yeni kayıt olarak verilmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Centaurea ochrocephala Wagenitz (Asteraceae): A new record foro flora of Turkey
    (2007) Uysal, Tuna; Ertuğrul, Kuddisi; Tugay, Osman
    Centaurea ochrocephala Wagenitz Türkiye florası için Güneydoğu Anadolu’dan yeni bir kayıt olarak tanımlanmıştır. Bu makale ile türün dağılış haritası, fotoğrafı ve betimi verilmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Centaurea sakariyaensis (Asteraceae), a new species from Turkey
    (TAYLOR & FRANCIS LTD, 2017) Uysal, Tuna; Dural, Huseyin; Tugay, Osman
    In this paper, a new Centaurea L. (Asteraceae) species from Turkey is described and illustrated. Centaurea sakariyaensis Uysal & Dural grows on rocky crevices in Sakarya province in north-western Anatolia. It belongs to C. sect. Centaurea L. and taxonomically its closest relative is C. wiedemanniana. Diagnostic morphological characters from a very similar taxon are provided, and a key from flora of Turkey is modified that includes related species of sect. Centaurea. The geographical distribution of the new species and species of other related taxa of the same section are mapped. The chromosome number of C. sakariyaensis, 2n=18, counted in root tips, is also reported and illustrated.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Characterization of Consolida Sf Gray (Ranunculaceae) Taxa in Turkey by Seed Storage Protein Electrophoresis
    (Walter De Gruyter Gmbh, 2010) Ertuğrul, Kuddisi; Arslan, Emine; Tugay, Osman
    Objective: This research aimed to investigate the genetic relations of Consolida S. F. Gray species collected in Turkey using seed storage proteins. This study has become significant as the taxonomic status of genus Consolida changes often. Methods: Mature seeds of 22 Consolida species were collected. Total protein were isolated from seeds collected for each species. Sodium Dodecyl Sulphate-Polycarylamide Gel Electrophoresis was performed by a standard method on a vertical slab gel. After electrophoresis, the protein bands were visualized by staining with Coomassie Brillant Blue G-250.The polymorphic bands were scored visually as present (1) or absent (0). Genetic similarity among taxa was estimated basing on Nei's homology. Results: In all, 74 polypeptide bands of different sizes ranging from 25 to 140 kDa were observed in the 22 taxa of the genus Consolida. Cluster analysis was performed using the unweighted pair-group method and arithmetic averages in Bio1D++ computer program. According to similarity coefficients, the genus Consolida was separated into the main two groups. It was discovered that the first group consisted of the species of Consolida with 5-lobed corolla, and in the second main group were the species with 3-lobed corolla. Conclusion: It is concluded that seed storage protein profiles could be useful markers in the studies of genetic relations of Consolida species. The grouping as a result of the dendogram has also supported the relationship in Flora of Turkey.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Composition of the essential oils of Centaurea sericeae Wagenitz and Centaurea ensiformis P.H. Davis from Turkey
    (2010) Köse, Y. Bülent; Altıntaş, Ayhan; Tugay, Osman; Uysal, Tuna; Demirci, Betül; Ertuğrul, Kuddusi; Başer, K. Hüsnü Can
    The essential oil obtained by hydrodistillation from two endemic Centaurea L. species (Asteraceae); Centaurea sericeae Wagenitz and Centaurea ensiformis P.H. Davis from Turkey was analyzed by gas chromatography (GC) and gas chromatography/mass spectrometry (GC/MS), simultaneously. Caryophyllene oxide (10.6 %), nonacosane (8.6 %) and hexadecanoic acid (7 %) were the main constituents in the oil of C. sericeae and ?-eudesmol (29.8 %), hexadecanoic acid (8 %) and caryophyllene oxide (7.6 %) were the main constituents in the oil of C. ensiformis.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Determination of the Relationship Between Some Centaurea Species Based on SDS-PAGE
    (TUBITAK SCIENTIFIC & TECHNICAL RESEARCH COUNCIL TURKEY, 2010) Uysal, Tuna; Arslan, Emine; Tugay, Osman; Ertuğrul, Kuddisi
    The protein patterns of 47 Centaurea species from Turkey were obtained using SDS-PAGE methods. Relationships between Centaurea species and related genera were evaluated via use of a dendrogram. SDS-PAGE provided protein profiles for an important and applicable selection within Centaurea, particularly for the section Cheirolepis and its relatives. We determined that the technique could be used to resolve taxonomic and evolutionary problems in the genus Centaurea, as most of the Centaurea species studied exhibited special protein profiles and patterns.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Dipsiz Göl-Sarıot Yaylası-Sorkun (Bozkır-Konya) Arasında Kalan Bölgenin Florası
    (2002) Tugay, Osman; Dural, Hüseyin; Bağcı, Yavuz
    Bu araştırma, 1995-1997 yılları arasında Dipsiz Göl-Sanot Yaylası-Sorkun (Bozkır-Konya) arasında kalan bölgenin florasını tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırma alanı, Konya ili sınırları içerisindedir ve Davis'in grid sistemine göre C4 karesine dahildir.Çalışma sonucu bölgede 63 familya ve 255 cins ve bu cinslere ait 530 takson belirlenmiştir. Bu taksonların fitocoğrafık bölgelere göre dağılımları şöyledir: İran-Turan % 23.4, Akdeniz % 18.5 ve Avrupa-Sibirya % 3.2 dir. Endemik türlerin sayısı 91 olup, toplam floranın % 17. l 'ini oluşturmuştur.Araştırma bölgesinde en çok türü bulunan familyalar şunlardır: Fabaceae %10.4 (55 tür), Asteraceae % 10.2 (54 tür), Lamiaceae % 8.7 (46 tür), Brassicaceae % 8.1 (43 tür), Caryophyllaceae % 7.7 (41 tür), Poaceae % 5.8 (31 tür). En çok tür ihtiva eden cinsler ise Astragalus (11 tür), Centaurea (11 tür), Silene (10 tür), Trifolium (8 tür), Mlnuartia (8 tür) ve Salvia (8 tür) 'dır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Dipsiz Göl-Sarıot Yaylası-Sorkun (Bozkır-Konya) arasında kalan bölgenin florası
    (Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 1998-02-06) Tugay, Osman; Dural, Hüseyin
    Bu araştırma 1995-1997 yıllan arasında Dipsiz Göl, Sarıot Yaylası ve Sorkun (Bozkır-Konya) arasında kalan bölgenin florasını tespit etmek üzere yapılmıştır. Araştırma alanı Konya ili sınırlan içerisinde olup P. H. Davis'in uyguladığı Grid Sistemine göre C4 karesindedir. Araştırma bölgesinde 64 familya ve 257 cinse ait 557 tür tespit edilmiştir. Bunlardan 30 tür C4 karesi için yeni kayıt 110 tür ise Türkiye için endemiktir. Bitkilerin fıtocoğrafık bölgelere göre dağılımı da ; Iran-Turan elementleri % 23.3, III Akdeniz elementleri % 19.3, Avrupa-Sibirya elementleri ise % 5.1 oranlarıyla temsil edilirler. -.. * * ' Araştırma bölgesinde en çok taksona sahip olan familyalar şunlardır; Leguminosae (=Fabaceae) (59), Compositae (=Asteraceae) (55), Labiatae (=Lamiaceae)(Al), Cruciferae (=Brassicaceae)(43), Caryophyllaceae (42), Gramineae (=Poaceae) (33), Boraginaceae (32), Umbelliferae (=Apiaceae) (21). Araştırma bölgesinde en çok türe sahip olan cinslerin sıralanışı ise şöyledir; Astragalus (12), Centaurea (11), Silene (10), Trifolium (10), Minuartia (8), Sa/v/a (8), Ranunculus (7), Dianthus (7), Sedum(7). Araştırma bölgesinde yayılış gösteren bitkilerin hayat formlarına göre dağılımları da; Hemikriptofitler % 33.2, Terofitler % 27.3 Kamefitler % 22.4, Geofitler % 11.2, Fanerofitler % 5.2, Hidrofıtler % 0.5, Yasküler Parazitler ise % 0.2 oranındadır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Doğu ve Güneydoğu Anadolu Florasına Katkılar
    (Selçuk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi, 2003) Öztürk. Fazlı; Tugay, Osman
    Bu araştırma, 1997-2003 yılları arasında Doğu ve Güneydoğu Bölgelerinde gerçekleştirilmiştir. Revizyon çalışmaları sırasında toplanan bitki örneklerinin değerlendirilmesi sonucu 61 familya ve 158 cinse ait 279 takson tespit edilmiştir. Çalışma alanındaki endemik takson sayısı 40’tır. Toplam taksonun 46’sı çeşitli kareler için yeni kayıttır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Endemik Bir Tür Olan Silene lycaonica’nın (Konya / Türkiye) Tip Lokalitesinden İkinci Kez Toplanması
    (Selçuk Üniversitesi, 2007) Tugay, Osman
    Bu çalışmada tip lokalitesinden ikinci kez toplanan Silene lycaonica Chovvdh. taksonunun (Caryophyllaceae) morfolojik özellikleri incelendi. Morfolojik araştırmada, detaylı incelenen S. lycaonica taksonunun bazı eksiklikleri giderildi ve betimi yeniden hazırlandı. Türkiye Florasında Silene balansae Boiss. ile yakından ilişkili olan S. lycaonica'nın ayırıcı karakterleri verildi. Ayrıca S. lycaonica'nın yayılışı, habitat ekolojisi ve tehlike kategorisi ile ilgili bilgiler verildi.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Endemik Bir Tür Olan Silene lycaonica’nın (Konya / Türkiye) Tip Lokalitesinden İkinci Kez Toplanması
    (Selçuk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi, 2007) Tugay, Osman
    Bu çalışmada tip lokalitesinden ikinci kez toplanan Silene lycaonica Chovvdh. taksonunun (Caryophyllaceae) morfolojik özellikleri incelendi. Morfolojik araştırmada, detaylı incelenen S. lycaonica taksonunun bazı eksiklikleri giderildi ve betimi yeniden hazırlandı. Türkiye Florasında Silene balansae Boiss. ile yakından ilişkili olan S. lycaonica'nın ayırıcı karakterleri verildi. Ayrıca S. lycaonica'nın yayılışı, habitat ekolojisi ve tehlike kategorisi ile ilgili bilgiler verildi.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Endemik Cousinia aucheri DC. (İnce Kızan) Üzerine Anatomik, Palinolojik ve Mikromorfolojik Araştırmalar
    (Selçuk Üniversitesi Fen Fakültesi, 2021) Tugay, Osman; Atasagun, Bayram; Ulukuş, Deniz
    Cousinia, Asteraceae’deki en büyük cinslerden biridir, Güneybatı ve Orta Asya’da 700 tür içermektedir. Cousinia seksiyonu Türkiye’de 23 tür ile temsil edilmektedir. Cousinia’nın taksonomisi tartışmalıdır. Anatomi ve polen morfolojisinin kullanılması, türlerin tanımlanması ve sınırlandırılması için faydalı bir araç olabilmektedir. Bu nedenle bu çalışmada Cousinia aucheri DC’nin anatomik, palinolojik ve aken mikromorfolojik özelliklerini araştırmayı ve Cousinia’nın sistematiğine katkı sağlamayı amaçladık. Anatomik çalışmalar için gövde, yaprak ve orta damar kesitlerinde parafin yöntemi kullanıldı. Palizat parankima sayısı, orta damarın şekli, damar demetlerinin sayısı ve düzenlenişinin önemli taksonomik bilgiler sağladığı belirlendi. Polen preparatları Wodehouse yöntemine göre hazırlandı. Polen taneleri trikolporat aperture ve verrukat süslemeye sahip olduğu belirlenmiştir. Ayrıca akenlerin morfolojik ve mikromorfolojik özellikleri araştırılmış ve yüzey süslemelerinin retipilat olduğu tespit edilmiştir.