Karakaya-Değirmendere-Şeyhler arasının miyosen öncesi jeolojik evrimi (Silifke Batısı: Güney Türkiye)

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2005

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Orta Toros silsilesi içerisinde yer alan Silifke’nin batısında, otokton Geyikdağı ile allokton Bozkır ve Aladağ birlikleri yüzeylemektedir. Bu tektonik dilimlerden her biri, çok farklı paleocoğrafik ortamları karakterize eden stratigrafik istifleri kapsamaktadır. Bölge Geç Kambriyen-Ordovisiyen sürecinde, graptolitli pelitik sedimentleri de içeren denizel kırıntılıların çökeldiği bir havza konumundadır. Devoniyen başlarında, olası geç Pan-Afrikan orojenez sistemiyle kıvrımlanarak yükselen bölgede, denizel bir transgresyonun ardından, Geç Devoniyen- Karbonifer aralığında bol fosilli, karbonat ara katkılı kırıntılı birimlerin çökeldiği sığ denizel ortam şartları egemendir. Permiyen’de resifal, lagüner sığ karbonat şelfi durumunu koruyan yörede Triyas kayaları gözlenmez. Erken Kimmeriyen orojenik fazı ile tekrar kıvrımlanıp yükselen bölge, Liyas-Dogger’de karasal-yarı karasal kırıntılı çökellerle, Malm-Erken Kretase’de ise sığ ve duraylı şelf karbonatları ile temsil olunur. Geç Kretase’de duraysızlaşmaya başlayan sözkonusu karbonat platformunda, Senoniyen’de killi karbonat, kırıntılı ardalanmasından oluşan pelajik ritmik serilerin gelişimi izlenir. Geç Senoniyen-Erken Paleosen sürecinde, dalmabatma zonunda oluşan ofiyolitli melanj topluluğu (Bozkır Birliği), kuzeyden güneye doğru devinerek göreceli otokton kuşak (Geyikdağı Birliği) üzerine bindirir. Eosen-Oligosen birimleri inceleme alanında görülmez. Bu süreç bölgede kıvrılma-yükselme-naplaşma-aşınım dönemidir. Geç Eosen-Oligosen geçişinde de üst allokton (Aladağ Birliği), kuzeyden güneye doğru hareket ederek otokton ve alt allokton dilimler üzerine bindirir. Paroksizma safhasının Miyosen’den önce sonlanmasının ardı sıra, bölge aşınıp düzleşerek, Burdigaliyen ortalarında yeniden denizel sedimantasyon havzasına dönüşmüştür.
In the study area located Central Taurus Belt, otocthonous Geyikdağı and lower allocthonous Bozkır and upper allocthonous Aladağ tectonic slices of the Taurus Orogenic Belt crop out. The each one of the tectonic slices comprises individual sequences formed in different paleogeographic environments having important distinctions. The study area was a basin in which were deposited marine detritic sediments including graptolitic shales during the late Cambrian-Ordovician. The field folded and uplifted by probably late Pan-African orogeny at the beginning of the Devonian was transformed by a marine transgression to a shallow sedimantation environment, in which were deposited detritic sediments intercaleted carbonate rocks with abundant fossils in the late Devonian period. . In the region, preserved reefal-lagonar shallow carbonate shelf position during the Permian, Triassic rocks are not observed. At the district, repeatedly folded and uplifted by early Cimmerician orogeny, Lias-Dogger is represented by continental-subcontinental detritic deposits; Malm-Early Cretaceous is also formed by shallow and stable shelf carbonates. In this carbonate platform begining to be unstable in the Late Cretaceous, pelagic rhytmic series consisting of clayey carbonate alternated with clastic sediments were deposited on the Senonian time. The Geyikdağı Unit was overlain tectonically by the Bozkır Unit represented rocks belonging to the ophiolitic melange related to the subduction events during the Late Cenonian-Early Paleocene period, as moving from the northern to the southern direction. Eocene-Oligocene aged formations were not observed in the study area.This period is represented by folding-uplifting-thrusting and erosion activities . In the Late Eocene-Oligocene transition, upper allochthonous (Aladağ Unit) overthrusts on the autochthonous and lower allochthonous units as moving from north to south direction. After paroxysm period, which is ended before from Miocene , study area was again transformed to the marine sedimantation basin by erosing and improving processes at the Burdigalian.

Açıklama

URL: http://sujest.selcuk.edu.tr/sumbtd/article/view/44

Anahtar Kelimeler

Silifke, Jeolojik evrim, Geological evolution

Kaynak

Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

20

Sayı

Künye

Turan, A., Küpeli, Ş., Deli, A. (2005). Karakaya-Değirmendere-Şeyhler arasının miyosen öncesi jeolojik evrimi (Silifke batısı: güney Türkiye). Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 20, (3), 47-60.