Subhî-Zâde Feyzî’nin şairliği ve hamsesi

Subhî-zâde Feyzî, 18. yüzyıl klasik Türk edebiyatı şairlerinden olup “hamse sahibi” bir sanatçıdır. Onun hamsesi diğer şairlerin hamselerinden farklıdır. Hamseler, normalde beş mesneviden oluşmaktayken Feyzî’nin hamsesi, dört mesnevi ve bir divandan müteşekkildir. Feyzî, 18. yüzyılın büyük sanatçıları kabul edilen Nedim ve Şeyh Galib gibi şiir sanatında büyük bir başarı ve yenilik meydana getirememiş, klasik Türk edebiyatı tarzında eserler vermiştir. Şiirlerinde, tasavvufu Fuzulî tarzında işlemeye çalışmıştır. Bazı araştırmacılar onun çok da başarılı bir şair olmadığını dile getirmiş olsa da hamse sahibi oluşu ve şiirlerinde klasik Türk edebiyatı geleneğinin unsurlarını başarıyla kullanmış olması, onun klasik şiire emek verdiğini ve önemli bir şair olduğunu göstermektedir. Feyzî’nin adı ikinci derece şairler arasında geçse de yazdığı eserlerle o, “hamse sahibi şairler” arasında yer almayı başarmış bir sanatçıdır.

Subhî-zâde Feyzî, who is one of the18th century classical Turkish literature poets is an artist with hamse “hamse is series of five masnavis, a kind of poem, by the same poet”. His hamse is different than other poets. Normally every hamse has five masnavi, but his hamse has four masnavis and one divan. Feyzî could not succeed in poetry and do anything new like Nedim and Şeyh Galib who are accepted as the great artists of 18th century; however, he made many arts in traditional classic Turkish literature. In his poetry, he tried to make some mystic works like Fuzulî. Although some researchers think that he was not a succesful poet, it can be said that he was an important and succesful poet as he succesfully used classical Turkish literature in his poetry and he had a hamse. Although Feyzî’s name is in the list of second grade poets, his name is among those poets who have hamse with the poems he wrote.