Doksorubisinin neden olduğu organ hasarlarında Nerium oleander distilatının koruyucu etkinliğinin belirlenmesi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2014

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Selçuk Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Amaç: Araştırmanın amacı doksorubisinin neden olduğu oksidatif hasar ve diğer yan etkilere Nerium oleander (NO) distilatı- nın etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: NO yaprakları toplandıktan sonra distilasyonu yapılarak liyofilize edildi. Araştırmada 28 adet rat, Kontrol, Doksorubisin (3 mg/kg, iki günde bir peritoniçi, 6 uygulama), NO (1 mg/kg/gün, oral) ve Doksorubisin (3 mg/kg, iki günde bir peritoniçi, 6 uygulama) + NO (1 mg/kg/gün, oral) olmak üzere 4 gruba ayrıldı ve uygulamalar 11 gün süresince yapıldı. Son uygulamadan 24 saat sonra anestezi altındaki ratların kalplerinden kan alındı ve hemen ötenazi edildi. Ayrıca kalp, karaci- ğer ve böbrek organları alınarak homojenize edildi. Organ tiobarbiturik asit türevi reaktif maddeler (TBARS) düzeyleri ELISA, serum biyokimyasal değerleri otoanalizörle ve tam kan değerleri kan hücresi sayım cihazında belirlendi. Bulgular: Doksorubisin grubunun böbrek TBARS değeri NO distilatı grubundan yüksek (P<0.05) belirlenirken, Doksorubisin grubunun kalp TBARS değeri Doksorubisin + NO distilatı grubundan düşük (P<0.05) belirlendi. Doksorubisin uygulaması- nın kan hücreleri sayıları, hemoglobin ve hematokrit düzeylerini Kontrol grubuna göre düşürdüğü (P<0.05), Doksorubisin + NO distilatı uygulamasının sadece hematokrit değerini yükseltti- ği belirlendi. Doksorubisin uygulamasının serum total protein ile albümin düzeylerini Kontrol grubuna göre düşürdüğü (P<0.05), Doksorubisin + NO distilatı uygulamasının Kontrol grubuna göre aspartat aminotransferaz ile kan üre nitrojen değerlerini yükselttiği (P<0.05) ve total protein, albümin ile kreatinin değerlerini düşürdüğü (P<0.05) belirlendi. Öneri: Mevcut araştırmada kullanılan NO distilatı düzeyinin, doksorubisinin neden olduğu istenmeyen etkileri engellemede belirgin etkisinin olmadığı ifade edilebilir.
Aim: The aim of this study was to investigate that effect of Nerium oleander (NO) distillate on doxorubicin-induced oxidative damage and other side effects. Materials and Methods: NO leaves were collected, distillated and lyophilized. In the current research, 28 rats were divided into 4 groups; Control, Doxorubicin (3 mg/kg, every other day, intraperitoneally), NO (1 mg/kg, SID, PO) and Doxorubicin (3 mg/kg, every other day, intraperitoneally) + NO (1 mg/kg, SID, PO). All treatments were performed 11 days. At 24 hours after the last administration, blood samples were taken from the hearts under general anesthetizes, and euthanized immediately. Also, heart, liver and kidney were taken and homogenized. Tissue thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) levels, serum biochemical and hemogram values were measured by ELISA, autoanalyzer and blood cell counter, respectively. Results: Heart TBARS values of the doxorubicin group were lower (P<0.05) than Doxorubicin + NO distillate group, while kidney TBARS values of the doxorubicin group were higher (P<0.05) than the NO distillate group. Although doxorubicin decreased (P<0.05) blood cell counts, hemoglobin and hematocrit levels compared to Control group, administration of doxorubicin + NO distillate ameliorated only hematocrit levels. Doxorubicin decreased (P<0.05) serum total protein and albumin levels compared to Control group, while Doxorubicin + NO distillate increased (P<0.05) aspartate aminotransferase and blood urea nitrogen levels and decreased (P<0.05) total protein, albumin and creatinine levels.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Doksorubisin, Nerium oleander, yan etki, Doxorubicin, side effect

Kaynak

Eurasian Journal of Veterinary Sciences

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

30

Sayı

2

Künye

Dik, B., Er, A., Çorum, O., (2014). Doksorubisinin neden olduğu organ hasarlarında Nerium oleander distilatının koruyucu etkinliğinin belirlenmesi. Eurasian Journal of Veterinary Sciences, 30 (2), 63-67. DOI:10.15312/EurasianJVetSci.201425920