Ebü’l-Berekât el-Bağdâdî ve İbn Sînâ bağlamında nefislerin bireyselleşmesi
Yükleniyor...
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
ILAHIYAT BILIMLERI ARASTIRMA VAKFI
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Aristoteles De Anima (Nefs Üzerine) adlı eserinde nefsi bitkisel, hayvani ve insani olarak üç türe ayırır. Bu tasnif aynıyla İslam dünyasına aktarılmış ve orada da bu tasnife sadık kalınmıştır. Bununla birlikte nefse dair ortaya konulan teoriler Aristoteles’in teorisinden oldukça farklılaşmıştır. Bu teori, İslam Felsefesi içerisinde sadece zenginleştirilmekle kalmayıp hem felsefe ve kelam hem de tasavvufi düşüncede bilgi, nübüvvet ve ahiret gibi konuların işlenmesinde vaz geçilmez bir müracaat noktası haline gelmiştir. İbn Sînâ, nefis konusuna kendinden önceki Müslüman Meşşâîlerden çok daha fazla bir önem verdi. O, nefislerin ilk var olduklarında bireysel bir mahiyete sahip olduklarını kabul etmemiş; aksine nefislerin ilk aşamada bitkisel, hayvani veya insani olmak üzere türsel bir mahiyete sahip olduklarını benimsemiştir. Ancak bu durumda nefislerin bireysel kimliklerini nasıl kazandıkları bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmada nefislerin bireysel kimliklerini nasıl kazandıkları sorusunu hem İbn Sînâ’nın hem de ondan ciddi ölçüde farklılaşan Ebü’l-Berekât el-Bağdâdî’nin görüşleri doğrultusunda inceleyeme çalıştım. İbn Sînâ’nın nefislerin türsel mahiyet bakımından ortaklığını kabul ederken Ebü’l-Berekât’ın bunu reddetmesinin neden ve sonuçları üzerinde durdum. Ayrıca her iki filozofun teorisinde nefislerin bireyselleşmesine etki eden faktörlerin neler olduğu burada üzerinde durulan diğer bir konu oldu.
Aristotle, in the De Anima divided the soul into three types such as the nutritive soul, the sensible soul, and the rational soul. This classification was moved into Islamic thought and it accepted as it was. Muslim thinkers' theories on the soul however considerably differentiate from Aristotle's. The theory has not only been enriched in the Islamic Philosophy, but it has become indispensable reference point in the subjects such as knowledge, prophethood, hereafter in the studies of philosophers, theologians and sufis. Ibn Sina gave more importance to the soul than the previous Muslim Peripatetics. He did not accept that souls have an individual essence when they were originated. He acknowledges that souls in the beginning had only species essence as nutritive, sensible and rational. However, in that case, the question of how souls gain their personal identities or individualities emerges as a question. In this study, I tried to examine the issue according to Ibn Sina and Abu al-Barakat al-Bagdadi who significantly differed from him. By doing so, I tried to determine the reasons and consequences of Abu al-Barakat al-Bagdadi's rejection the species essence of souls while Ibn Sina accepts it. Furthermore, what are the factors of having individual identities in both philosophers was the other issue addressed here.
Aristotle, in the De Anima divided the soul into three types such as the nutritive soul, the sensible soul, and the rational soul. This classification was moved into Islamic thought and it accepted as it was. Muslim thinkers' theories on the soul however considerably differentiate from Aristotle's. The theory has not only been enriched in the Islamic Philosophy, but it has become indispensable reference point in the subjects such as knowledge, prophethood, hereafter in the studies of philosophers, theologians and sufis. Ibn Sina gave more importance to the soul than the previous Muslim Peripatetics. He did not accept that souls have an individual essence when they were originated. He acknowledges that souls in the beginning had only species essence as nutritive, sensible and rational. However, in that case, the question of how souls gain their personal identities or individualities emerges as a question. In this study, I tried to examine the issue according to Ibn Sina and Abu al-Barakat al-Bagdadi who significantly differed from him. By doing so, I tried to determine the reasons and consequences of Abu al-Barakat al-Bagdadi's rejection the species essence of souls while Ibn Sina accepts it. Furthermore, what are the factors of having individual identities in both philosophers was the other issue addressed here.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Islamic philosophy, soul, individuation, Ibn Sina, Abu al-Barakat al-Bagdadi, İslam Felsefesi, nefis, bireyselleşme, Ebû Berekât el-Bağdâdî
Kaynak
BILIMNAME
WoS Q Değeri
N/A
Scopus Q Değeri
Cilt
2019
Sayı
39
Künye
Yıldırım, Ö. A. (2019). Ebü’l-Berekât el-Bağdâdî ve İbn Sînâ Bağlamında Nefislerin Bireyselleşmesi. Bilimname, 2019(39), 187-219.
