Video sanatında yapıçözümü: araç ve mesaj olarak video

Sanat yapıtları aynı zamanda birer iletişim ortamlarıdır. McLuhan, araç mesajdır derken, kitle iletişim araçlarının önemini vurgular. Aynı olgu hem bir kitle iletişim aracı, hem de bir sanat ortamı olan video için de geçerli olabilir mi? Video, fotoğraf ve filme göre sanatın ortamına daha geç girmesine rağmen, daha etkin bir kullanım alanı bulmuştur. Ortaya çıkış koşullarından dolayı muhalif bir araç olarak görülen video, kendine özgü özelliklerinden dolayı diğer sanat ortamlarından farklı bir konuma sahiptir. Video görüntüsü uzam ve zamanı parçalayarak yeni ve farklı bir uzam ve zaman yaratır. Derrida’nın yapıçözümü kuramıyla örtüşen bu özellik, videoyu iletileri bozan ve yeniden kuran bir araç olarak tanımlamamızı sağlar. Bir bakıma, McLuhan’ın deyişiyle sadece bir araç olmaktan çok, iletinin içeriğine müdahale eden bir fenomen halini alır.

Art works are also communication media. While McLuhan says the medium is the message, he emphasizes the importance of the medium. Can the same fact be valid for video which is already a mass communication and an artistic medium? Although video emerged as an art later than photography and film, it has more effective application areas than the others. Because of its formation, which is seen as a medium of criticism, video art has a different significance to other arts. Video image fragments the real time and real space and creates a new time and space of its own. These characteristics of video which overlaps with the theory of deconstruction of Derrida, defines video, as a medium that deconstructs and constructs messages. In McLuhan’s terms, video has become a phenomenon which interference with the content of the message more than any a mass media.