The interplay of love, reality, and poetic imagination: Astrophil and Stella as a sonnet sequence
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
30.06.2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
This article aims to explore a complicated interplay of the notion of love, the perception of reality, and poetic imagination in Sir Philip Sidney’s famous sonnet sequence, Astrophil and Stella. By looking at the complexities of unreciprocated love and sexual desire, the use of auto/biographical details, and the most important of all, the reflections of poetic imagination, the study briefly examines the echoes of the Petrarchan sonnet tradition in Sidney’s sonnet sequence that he composed in his own distinctive style. Examples selected from one hundred and eight sonnets and eleven songs that articulate Astrophil’s unfulfilled love and desire for Stella unfold the role and importance of the poet’s imagination in constructing the themes of love and beauty in the English sonnet form. The study also reveals the embedded relationship between reality and poetic imagination through auto/biographical details given from Sidney’s own life. Therefore, Sidney’s Astrophil and Stella, which is innovative in its employment of the poetic persona, serves as an outstanding sonnet sequence for examining the dynamics of love, reality, and poetic imagination.
Bu makale, Sir Philip Sidney’in ünlü sone dizisi Astrophil ile Stella’da aşk kavramı, gerçeklik algısı ve şiirsel hayal gücünün karmaşık etkileşimini keşfetmeyi amaçlamaktadır. Çalışma, karşılıksız aşk ve cinsel arzunun karmaşıklığına, oto/biyografik detayların kullanımına ve en önemlisi de şiirsel hayal gücünün yansımalarına bakarak Sidney’in kendi üslubuyla yazdığı sone dizisinde Petrarca sone geleneğinin yansımalarını ana hatlarıyla incelemektedir. Astrophil’in Stella’ya olan karşılıksız aşkını ve arzularını dile getiren yüz sekiz sone ve on bir şarkı arasından seçilmiş olan örnekler, İngiliz sone formunda aşk ve güzellik temalarının inşasında şairin hayal gücünün rolünü ve önemini ortaya koymaktadır. Çalışma aynı zamanda, Sidney’in kendi hayatından verilen oto/biyografik detaylarla, gerçeklik ve şiirsel hayal gücü arasındaki iç içe geçmiş ilişkiye de işaret etmektedir. Sonuç olarak, Sidney’in şiirsel personayı ele alması bakımından da yenilikçi bir eser olan Astrophil ile Stella’sı, aşk, gerçeklik ve şiirsel hayal gücünün dinamiklerinin incelenmesi açısından göze çarpan bir sone dizisi olarak değerlendirilebilir.
Bu makale, Sir Philip Sidney’in ünlü sone dizisi Astrophil ile Stella’da aşk kavramı, gerçeklik algısı ve şiirsel hayal gücünün karmaşık etkileşimini keşfetmeyi amaçlamaktadır. Çalışma, karşılıksız aşk ve cinsel arzunun karmaşıklığına, oto/biyografik detayların kullanımına ve en önemlisi de şiirsel hayal gücünün yansımalarına bakarak Sidney’in kendi üslubuyla yazdığı sone dizisinde Petrarca sone geleneğinin yansımalarını ana hatlarıyla incelemektedir. Astrophil’in Stella’ya olan karşılıksız aşkını ve arzularını dile getiren yüz sekiz sone ve on bir şarkı arasından seçilmiş olan örnekler, İngiliz sone formunda aşk ve güzellik temalarının inşasında şairin hayal gücünün rolünü ve önemini ortaya koymaktadır. Çalışma aynı zamanda, Sidney’in kendi hayatından verilen oto/biyografik detaylarla, gerçeklik ve şiirsel hayal gücü arasındaki iç içe geçmiş ilişkiye de işaret etmektedir. Sonuç olarak, Sidney’in şiirsel personayı ele alması bakımından da yenilikçi bir eser olan Astrophil ile Stella’sı, aşk, gerçeklik ve şiirsel hayal gücünün dinamiklerinin incelenmesi açısından göze çarpan bir sone dizisi olarak değerlendirilebilir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Sidney, Astrophil, Sonnet Sequence, Poet-Lover, Poetic Imagination, Sone Dizisi, Aşık Şair, Şiirsel Hayal Gücü
Kaynak
Akşehir Meslek Yüksekokulu Sosyal Bilimler Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
17
Künye
Kutluk, A. (2024). The Interplay of Love, Reality, and Poetic Imagination: Astrophil and Stella as a Sonnet Sequence, Akşehir
Meslek Yüksekokulu Sosyal Bilimler Dergisi, (17), 142-152.
