Periton Diyaliz Hastalarında Kemik Mineral Dansitometresi ile Damar Kireçlenmesi (Vasküler Kalsifikasyon) Arasındaki İlişki
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2012
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
OBJECTIVE: Vascular calcifi cation (VC) and disturbed bone mineral metabolism (BMM) are commonly seen in patients with end-stage renal disease (ESRD). Fetuin-A has been found to be signifi cantly low in ESRD patients. The aim of our study was to investigate the relation between coronary artery calcifi cation, BMM and fetuin-A in peritoneal dialysis (PD) patients. MATERIAL and METHODS: 46 PD (M/F=28/18) patients were included in the study. Coronary artery calcifi cation scoring (CACS) was performed by multi slice computed tomography. The patients were divided into 4 groups according to their CACS values as Group 1 (CACS: 0), Group 2 (CACS:1- 99), Group 3 (CACS:100-399) and Group 4 (CACS: ?400). Serum levels of fetuin-A were measured. Bone mineral densitometry was measured by dual energy X-ray absorptiometer (DEXA). RESULTS: There was a statistically signifi cant difference difference between CACS and femur T scores in PD patients. Femur T scores were found to be decreased while CACS values are increased. We could not fi nd any differences in terms of CACS when we separated patients according to T scores greater or lower than -2. Osteopenic patients were found to be older and they also had low fetuin-A levels. CONCLUSION: We found an important relationship between CACS and bone mineralization in PD patients.
AMAÇ: Son dönem böbrek yetersizliği (SDBY) gelişen hastalarda damar kireçlenmesi (DK) ve kemik mineral metabolizma (KMM) bozukluğu yaygın olarak gözlenmektedir. SDBY hastalarında fetuin-A düzeyinin ileri derecede düşük olduğu saptanmıştır. Çalışmamızın amacı periton diyaliz (PD) hastalarında koroner arter kireçlenmesi (KAKS), KMM ve fetuin-A arasındaki ilişkiyi incelemektir. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Çalışmamıza 46 PD (E/K=28/18) hastası alınmıştır. Hastalara çok kesitli bilgisayarlı tomografi ile koroner arter kalsiyum skorlaması (KAKS) yapıldı. KAKS değerlerine göre hastalar Grup 1 (KAKS 0), Grup 2 (KAKS: 1-99), Grup 3 (KAKS: 100-399) ve Grup 4 (KAKS: ≥400) olmak üzere 4 gruba ayrıldı. Serumda fetuin-A düzeyi çalışıldı. DEXA ile kemik mineral dansitometresi ölçüldü. BULGULAR: Periton diyaliz hastalarının KAKS ile femur T skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmıştır. Hastalarının KAKS’ı arttıkça femur T skoru azalmaktaydı. Buna ek olarak T skoru -2’nin altında ve üstünde olan hastalar karşılaştırıldığında KAKS değerleri bakımından anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. İstatistiksel açıdan anlamlı olmamakla birlikte osteopenik olan PD hastaları daha yaşlıydı ve bu hastaların fetuin-A değerleri daha düşüktü. SONUÇ: Periton diyaliz hastalarında KAKS ile kemik mineralizasyonu arasındaki anlamlı bir ilişki saptadık.
AMAÇ: Son dönem böbrek yetersizliği (SDBY) gelişen hastalarda damar kireçlenmesi (DK) ve kemik mineral metabolizma (KMM) bozukluğu yaygın olarak gözlenmektedir. SDBY hastalarında fetuin-A düzeyinin ileri derecede düşük olduğu saptanmıştır. Çalışmamızın amacı periton diyaliz (PD) hastalarında koroner arter kireçlenmesi (KAKS), KMM ve fetuin-A arasındaki ilişkiyi incelemektir. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Çalışmamıza 46 PD (E/K=28/18) hastası alınmıştır. Hastalara çok kesitli bilgisayarlı tomografi ile koroner arter kalsiyum skorlaması (KAKS) yapıldı. KAKS değerlerine göre hastalar Grup 1 (KAKS 0), Grup 2 (KAKS: 1-99), Grup 3 (KAKS: 100-399) ve Grup 4 (KAKS: ≥400) olmak üzere 4 gruba ayrıldı. Serumda fetuin-A düzeyi çalışıldı. DEXA ile kemik mineral dansitometresi ölçüldü. BULGULAR: Periton diyaliz hastalarının KAKS ile femur T skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmıştır. Hastalarının KAKS’ı arttıkça femur T skoru azalmaktaydı. Buna ek olarak T skoru -2’nin altında ve üstünde olan hastalar karşılaştırıldığında KAKS değerleri bakımından anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. İstatistiksel açıdan anlamlı olmamakla birlikte osteopenik olan PD hastaları daha yaşlıydı ve bu hastaların fetuin-A değerleri daha düşüktü. SONUÇ: Periton diyaliz hastalarında KAKS ile kemik mineralizasyonu arasındaki anlamlı bir ilişki saptadık.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Bone Mineral Densitometry, Peritoneal Dialysis, Vascular Calcifi Cation, Periton diyalizi, Damar kireçlenmesi, Kemik mineral dansitometresi
Kaynak
Turkish Nephrology, Dialysis and Transplantation Journal
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
N/A
Cilt
21
Sayı
3
Künye
Türkmen, K., Erdur, F. M., Özbek, O., Kayıkçıoğlu, H., Sağlam, M., Tonbul, H. Z., (2012). Periton Diyaliz Hastalarında Kemik Mineral Dansitometresi ile Damar Kireçlenmesi (Vasküler Kalsifikasyon) Arasındaki İlişki. Turkish Nephrology, Dialysis and Transplantation Journal, 21(3), 242-246.
DOI: 10.5262/tndt.2012.1003.07