Afyonkarahisar'da ev kırlangıcı Delichon urbica (Linnaeus, 1758) yuvalarında avrupa kırlangıç tahtakurusu Oeciacus hirundinis (Jenyns, 1839)'in yayılışı

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2017

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Selçuk Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Amaç: Bu araştırma, Afyon Kocatepe Üniversitesi merkez kampüsü binalarında saçak altlarında bulunan ev kırlangıcı (Delichon urbica) yuvalarında yoğun olarak bulunan kırlangıç tahtakurularının enfestasyonundan sorumlu türün teşhisi ve yaygınlığını belirlemek için yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Afyon Kocatepe Üniversitesi merkez kampüsündeki binalarda bulunan D. urbica yuvaları muayene edildi. Tahtakuruları tür tespiti ve yaygınlık belirlenmesi için yuvalardan toplandı. Toplanan nimf ve erişkin tahtakuruları şeffaflandırıldı ve preparatlar hazırlandı, mikroskopta morfolojik özelliklerine göre teşhis edildi. Bulgular: Bazı ev kırlangıcı yuvalarında Avrupa kırlangıç tahtakurusu (Oeciacus hirundinis) belirlenmiş ve Türkiye'de ilk defa rapor edilmiştir. Muayene edilen toplam 82 tane yuvadan 21 tanesinin (%25.60) tahtakuruları ile enfeste olduğu tespit edilmiştir. Ev kırlangıçlarının göç etmesi nedeniyle boş olan yuvalarda az sayıda erişkin tahtakurusu olduğu saptandı. Yuvalardan toplanan tahtakurusu sayısı en yüksek 75 ve en düşük 13 tane bulunmuştur. Yuvalardan toplanan erişkin dişi ve erkek tahtakurularının sayıları genellikle benzerdi (1:1-1.2:1). Tahtakurularının nimf dönemlerinin sayısının Haziran ve Temmuz aylarında, kırlangıçların birinci ve 2. kuluçka dönemlerinden sonrasında pik yaptığı görülmüştür. Kırlangıçların yuvaları terk edip göçe yöneldiği günlerde tahtakurularının yuvaların etrafında yüksek aktivite gösterdiği, binaların içlerine, duvar çatlak ve yarıklarına yöneldiği saptanmıştır. Öneri: Bu durum, insanlar açısından risk teşkil etmektedir, zira bu tahtakurusu türünün insanlardan da kan emdiği bildirilmiştir. Kaşıntı, alerjik reaksiyonların yanınd
Aim: This study was carried out to identify species responsible for infestation of swallow bugs frequently observed in the nests of house martin (Delichon urbica) which live mainly eaves of buildings and to determine it's prevalance. For this purpose, the nests at the buildings in central campus of Afyon Kocatepe University were examined. Materials and Methods: Bugs were collected from nests in order to identify the species and it's prevalance. Collected nymphs and mature bugs were cleared and sections were prepared; and then they were identified according to morphological characteristics under a microscope. Results: The European swallow bug (Oeciacus hirundinis) has been identified in some house martin nests and was reported for the first time in Turkey. Of the 82 nests examined, 21 (25.60%) were infested with bugs. Lower number of mature bugs were observed when the nests were empty due to migration of house martins. The highest number of bugs collected from nests was 75 whereas the lowest was 13. The number of female and male bugs were usually similar (1:1- 1.2:1). Nymph stage of the bugs showed a peak in June and July after the first and second incubation periods of house martins. When house martins started to leave nests and tend to migrate, bugs showed high activity, moved towards interior sites of the buildings and cracks and crevices in the walls. Conclusion: This situation poses a risk for human as it was reported that these species can suck blood in human. Beside rash and allergic reactions, they have the potential to transfer viral and bacterial infections.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Delichon urbica, Oeciacus hirundinis, Afyonkarahisar, Türkiye, Turkey

Kaynak

Eurasian Journal of Veterinary Sciences

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

33

Sayı

3

Künye

Köse, M., Kartal, K., Eser, M., Dik, B., (2017). Afyonkarahisar'da ev kırlangıcı Delichon urbica (Linnaeus, 1758) yuvalarında avrupa kırlangıç tahtakurusu Oeciacus hirundinis (Jenyns, 1839)'in yayılışı. Eurasian Journal of Veterinary Sciences, 33 (3), 163-166. DOI: 10.15312/EurasianJVetSci.2017.153