Konya ilindeki boşanmaların retrospektif değerlendirilmesi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2005

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Evlilik birlikteliğinin sonlandığı boşanma durumlarında boşanmaya sebep olan faktörler ve olguların sosyodemografik özelliklerini dosya incelemesi ile geriye dönük olarak incelemeyi amaçladık. Konya Adliyesi'nde Kasım 2003 ile Temmuz 2004 tarihleri arasında 1. ve 2. Aile Mahkemeleri'nce boşanmaları karara bağlanmış 1032 dosya içerisinden rastgele örnekleme yöntemiyle seçilen 200 boşanma dosyası boşanma nedenleri ve sosyodemografik özellikleri yönünden değerlendirilmiştir. Evlenme yaşı ortalama erkeklerde 25.35, kadınlarda 22.05 olup, ortalama evlilik sürelerinin 11.33 yıl olduğu tespit edildi. Boşanma yaşı erkeklerde ortalama 36.64, kadınlarda 33.39 bulundu. Çiftlerin boşanma öncesinde ikamet ettiği yer yönünden değerlendirildiğinde, 123 (%61.5) çiftin ayrı müstakil evde, 45 (%22.5) çiftin kayınvalide ve kayınpeder ile aynı evde ikamet etmekteydi. Evli çiftlerden 120 (%60.0) kadının, boşanmadan önce evi terk etmiş olduğu, boşanma davalarının %60.5'inde davayı açanın kadın cinsiyet olduğu tespit edildi. 61 (%30.5) olgunun boşandıkları anda hiç çocukları bulunmamaktaydı. Erkeklerden sadece 1 (%0.5) olgu eşi tarafından aile içi şiddete maruz kalırken, kadınlardan ise 59'unun (%29.5) aile içi şiddete maruz kaldığı, bu kadınların 54'üne (%91.5) sadece eşi tarafından, 5'ine (%8.5) kayınpeder, kayınvalide, görümce gibi diğer aile fertleri tarafından şiddet uygulandığı tesbit edildi. Boşanma nedenleri değerlendirildiğinde; ana boşanma nedeni 98 (%49.0) olguda şiddetli geçimsizlik(fikren ve ruhen uyumsuzluk) idi. Evlilik birliğinin sonlanması, tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de halen önemli bir problemdir. Boşanmaların en aza indirilmesi için özellikle görücü usulüyle yapılan evliliklerde eşlerin evlenmeden önce birbirlerini tanımalarına fırsat verilmesinin uygun olacağı, aile içi şiddetin önlenmesine yönelik evlilik öncesi ve evlilik esnasında eşlere psikiyatrik danışmanlık hizmetlerinin verilmesinin uygun olacağı sonucuna varılmıştır.
We have studied retrospectively the factors causing divorce and the socio-demographic features of the cases in conditions where marriage is ended. At the Justice House of Konya Province , the Familial Courts gave the verdict to get divorced for 1032 cases between November 2003 and July 2004, of whom 200 we­re selected randomly to be assessed for reasons and socio-demographic features. The average marriage age was 25.35 in males , 22.05 in females and the average marriage duration was 11.33 years. The avera­ge divorcing age was 36.64 in males and 33.39 in females. Before the couples got divorced, 45 (22.5%) had been living with their mothers-in-law and fathers-in-law and 123 (61.5%) in their private homes. We deter­mined that of those married couples, 120 females (60.0%) had already quit home before getting divorced and that, in 60.5% of the cases, it was the female gender who had applied for the court. 61 cases (30.5%) had no children when they got divorced. Only one male (0.5%) and 59 females (29.5%) were exposed to do­mestic violence, of whom 54 (91.5%) were given violence by their husbands only and 5 (8.5%) by the family members, such as father-in-law, mother-in-law, sister-in-law. The main reason for getting divorced was se­vere disagreement, both mental and psychological. Ending marriage continues to be a major problem in our country, as in the world. It is concluded that especially in a marriage realized by a go-between, spouses sho­uld be allowed to meet so that they know each other closely, which may result in minimized divorcing rate, and that they should be offered psychological advisory services before and during marriage, which may pre­vent domestic violence.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Adli Tıp, Aile, boşanma, evlenme, aile içi şiddet.

Kaynak

Adli Tıp Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

19

Sayı

1

Künye