A prospective clinical evaluation of fixed retainer failures
Yükleniyor...
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
OBJECTIVE: The aim of this prospective study was to evaluatethe failure rate of fixed lingual retainers and to determinethe distribution of these failures over a 6-monthperiod.MATERIALS AND METHOD: One hundred and fifty consecutivelytreated patients (92 females and 58 males, mean age of14.891.08 years) who received canine-to-canine fixed lingualretainers after active orthodontic treatment were followedup for 6 months. A 0.0215-inch five-stranded wire(PentaOne, Masel Orthodontics) was bonded to the teethusing Transbond LR (3M Unitek) adhesive. The patientswere examined in the 1st, 3rd, and 6th months after retention.The retainer failures during the 6-month observationperiod were registered, and statistically analyzed using aCochran’s Q test at a significance level of p0.05.RESULTS: Retainer failures were seen in 14 patients, andthe total failure rate was 9.3%. The highest failure rate wasseen in the first month (p0.05). The female patients exhibiteda higher failure rate than the male patients (p0.05),and three patients had repeated failures. The failure ratewas higher in the mandible when compared with the maxilla(p0.05), and in the right quadrant for both the maxillaand the mandible. The total survival rate was 90.7%.CONCLUSION: The result of this study revealed that highernumber of failures occurred in the first month of fixed retention.Therefore, regular clinical controls are necessaryto determine bonding failures.
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, sabit pekiştirme apareylerininbaşarısızlık oranlarını prospektif olarak değerlendirmekve başarısızlıkların dağılımını 6 aylık süre boyuncabelirlemektir.GEREÇ VE YÖNTEM: Sabit ortodontik tedavisi tamamlanmış,ortalama yaşları 14.891.08 yıl olan, 92 kız ve 58 erkektoplam 150 hastaya her iki çenede kanin kanin arası sabitpekiştirme apareyleri uygulandı. Bu amaçla, 0.0215 inçlikbeş sarmallı tel (PentaOne, Masel Orthodontics), dişlere Transbond LR (3M Unitek) kullanılarak yapıştırıldı. Hastalar,sabitleyicinin yapıştırılmasından sonra 1., 3. ve 6.aylarda klinikte kontrol edildi. Altı aylık gözlem periyoduboyunca sabitleyici başarısızlığı kaydedildi ve p0.05 anlamlılıkdüzeyinde Cochran Q testiyle istatistiksel olarakanaliz edildi.BULGULAR: Sabit pekiştirme apareyleri 14 hastada başarısızlıkgösterdi. Toplam başarısızlık oranı %9.3'tü. Enyüksek başarısızlık oranı ilk ayda görüldü (p0.05). Kadınhastalarda başarısızlık oranı erkek hastalara göre dahayüksekti (p0.05). Üç hastada başarısızlık tekrarlandı. Başarısızlıkoranı mandibulada maksillaya göre daha yüksekolup (p0.05), hem maksilla hem de mandibulada sağ taraftadaha yüksekti. Toplam başarı oranı %90.7 idi.SONUÇ: Bu çalışmanın sonuçları, sabit pekiştirme apareyindekibaşarısızlık oranının, retansiyon döneminin ilkayında daha sık görüldüğünü ortaya koydu. Bu nedenle,bağlanma başarısızlıklarını belirlemek için düzenli klinikkontroller gereklidir.
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, sabit pekiştirme apareylerininbaşarısızlık oranlarını prospektif olarak değerlendirmekve başarısızlıkların dağılımını 6 aylık süre boyuncabelirlemektir.GEREÇ VE YÖNTEM: Sabit ortodontik tedavisi tamamlanmış,ortalama yaşları 14.891.08 yıl olan, 92 kız ve 58 erkektoplam 150 hastaya her iki çenede kanin kanin arası sabitpekiştirme apareyleri uygulandı. Bu amaçla, 0.0215 inçlikbeş sarmallı tel (PentaOne, Masel Orthodontics), dişlere Transbond LR (3M Unitek) kullanılarak yapıştırıldı. Hastalar,sabitleyicinin yapıştırılmasından sonra 1., 3. ve 6.aylarda klinikte kontrol edildi. Altı aylık gözlem periyoduboyunca sabitleyici başarısızlığı kaydedildi ve p0.05 anlamlılıkdüzeyinde Cochran Q testiyle istatistiksel olarakanaliz edildi.BULGULAR: Sabit pekiştirme apareyleri 14 hastada başarısızlıkgösterdi. Toplam başarısızlık oranı %9.3'tü. Enyüksek başarısızlık oranı ilk ayda görüldü (p0.05). Kadınhastalarda başarısızlık oranı erkek hastalara göre dahayüksekti (p0.05). Üç hastada başarısızlık tekrarlandı. Başarısızlıkoranı mandibulada maksillaya göre daha yüksekolup (p0.05), hem maksilla hem de mandibulada sağ taraftadaha yüksekti. Toplam başarı oranı %90.7 idi.SONUÇ: Bu çalışmanın sonuçları, sabit pekiştirme apareyindekibaşarısızlık oranının, retansiyon döneminin ilkayında daha sık görüldüğünü ortaya koydu. Bu nedenle,bağlanma başarısızlıklarını belirlemek için düzenli klinikkontroller gereklidir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Diş Hekimliği
Kaynak
Acta Odontologica Turcica
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
35
Sayı
3
Künye
Baka Z. M., Akın M. (2018). A prospective clinical evaluation of fixed retainer failures. Acta Odontologica Turcica, 35(3), 75-80.
