Konya ilinde çalışan acil servis hekimlerinin adli raporlara yaklaşımı: Bir anket çalışması

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2005

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Bu çalışmada, Konya'daki resmi ve özel hastanelerin acil servislerinde çalışan hekimlerin adli olgulara yaklaşımlarının ve bu olgulara özel olarak hekime yansıyan sıkıntıların belirlenmesi amaçlanmıştır. Acil servis hekimlerinin % 63,4'ü bir olgunun adli olmasından dolayı fazladan tedirginlik hissettiğini belirtirken, % 93'ü çalıştıkları birimde adli raporlarla ilgilenen bir birim oluşturulmasını gerekli görmekte, ancak % 71,8'i kendisinin böyle bir birimde görev almayı istemeyeceğini belirtmektedir. Verdiği raporun yargılamadaki etkilerini bilen hekim oranı % 29,6'da kalmaktadır. Hekimlerin sadece % 19,7'si tıp fakültesinde aldığı adli tıp eğitimini yeterli olarak nitelemekte, % 91,5'i hizmet içi adli tıp eğitimine gereksinim duyduğunu belirtmektedir. Hekimlerin büyük oranda sübjektif kriterleri kullanma eğilimi içinde oldukları, adli olgularda tedirginlik yaşadıkları, kendilerini yetersiz hissettikleri ve eğitime gereksinim duydukları, adli raporlarla uğraşmak istemedikleri, adli rapor verirken sübjektif kriterlere dayanma eğiliminde oldukları, verdikleri raporların adalete ve kendilerine yansımalarını bilmedikleri anlaşılmaktadır.
In this study, our aim was to determine the approaches of the emergency service physicians, who belong to state and private hospitals in Konya province, to forensic cases and the troubles of theirs, peculiar to the cases. Emergency service physicians (63,4%) state that they feel overdisturbed if a case is forensic, while 93% view as essential that a unite should be established in their departments to deal with forensic reports; on the other hand, 71,8% state that they wouldn't wish to get any duty in such a unite. The rate of the physicians who are aware of the effects of their reports on trial does not surpass 29,6%. Only 19,7% of the physicians claim that forensic medicine taught in medical school is enough, whereas 91,5% alledge that this is not the case. It is concluded that the physicians tend to use subjective criteria mostly, that they experience hesitation in forensic cases, that they feel deficient in knowledge and in need of further training, that they don't desire to indulge in forensic reports, that they tend to rely on subjective criteria while presenting forensic reports and that they are unaware of the reflections of their reports to the justice and to them.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Adli Tıp, Adli rapor, acil servis, hayati tehlike.

Kaynak

Adli Tıp Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

19

Sayı

2

Künye