Islamic Movements and Their Role In Politics In Turkey
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2014
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Various opinions, institutions and individuals have influenced the political life in Turkey which constructed on a parliamentary democracy. Developments and refracting in the process of democratization and modernization have changed the roles, quality and quantity of the elements in Turkey’s political life. The affects of these elements increased and decreased in time. In this context, the role of Islamic movements in politics cannot be denied in Turkey, particularly in the recent years. Starting with the development of multi-party democracy, after the 1950’s a number of developments greatly advanced Turkey's democratization and modernization. These same events also transformed politics in Turkey which provided the environment for the growth of Islamic parties in Turkey. First, this paper, regarding these developments, discusses how to make a clarification of Islamic movements in Turkey as they are the parts of Turkey’s political life. Secondly, we try to demonstrate how different Islamic movements determine the political behaviors in their groups if they really do that. After discusses Islamic movements during oneparty rule up until 1950, the paper focuses on the transition to multi-party democracy and then the resurgence of those movements. In the last part, just before the conclusion, electoral behavior of Islamic movements will be analyzed one by one. In this paper, we examine some main stream Islamic movements’ structures and effects in Turkey’s political life like Nurist Movements (Nurcu Hareket), Gulen Movement (Gulen Hareketi), New Asia (Yeni Asya), Suleymanists (Suleymancilar), National Sight (Milli Gorus), Nakshibendi Order (Naksibendiler), Iskenderpasha Order (Iskenderpasa Cemaati) and Menzil Movement (Menzilciler). We will consider the table which developed by authors based on data gathered from different sources. The analysis depended on this table shows political behaviors of these Islamic movements in the general elections between 1950-2011. Of course, a different analysis could develop our results or reach different results anytime.
Parlamenter bir demokrasi anlayışı üzerine inşa edilen Türkiye’nin siyasal hayatında bu zamana kadar birçok fikir, kurum ve bireyler etkili ola gelmiştir. Türkiye’nin demokratikleşme ve modernleşme sürecinde yaşanan önemli kırılmalar ve/veya gelişmeler çerçevesinde bu aktörlerin rollerinde, sayısında ve niteliğinde farklılıklar meydana gelmiştir. Zamanla bu aktörlerin sahip olduğu etki bazen artan bazen de azalan bir niteliğe sahip olmuştur. Bu bağlamda özellikle son zamanlarda Türkiye’de İslami hareketlerin siyaset içindeki etkisinin varlığı yadsınamaz. 1950’lerde çok partili hayata geçişle birlikte yaşanan birtakım gelişmeler Türkiye’nin demokratikleşmesi ve modernleşmesi anlamında önemli bir değşim sağlamıştır. Bu çalışma, ilgili gelişmeleri de dikkate alarak, öncelikle Türkiye’deki siyasal yaşamın bir parçası olarak bu İslami hareketleri nasıl sınıflandırabileceğimizi tartışacaktır. Özellikle bu hareketlerin tanımlanmasında kullanılan, cemaat, tarikat, hareket gibi kavramların aralarındaki farklılıkları da bu bölümde inceleyeceğiz. İkinci olarak, farklı İslami hareketlerin, kendi grupları içinde siyasal davranışlara nasıl karar verdiklerini ortaya koymaya çalışacağız. Bu hareketlerin grup davranışı ve grup içi hiyerarşi bağlamındaki farklılıkları ortaya konması, bu hareketlerin siyasal davranışlarını anlamamız açısından oldukça önemlidir. Tek parti döneminden 1950’li yıllara kadar geçen dönem süresince İslami hareketler hakkındaki tartışmaları yaptıktan sonra makalemiz çok partili döneme geçiş sürecine ve daha sonra da bu hareketlerin yeniden güçlenmeleri üzerine odaklanacaktır. Tek-partili dönemden çok partili döneme geçişte bu hareketlerin kendilerini genel olarak nasıl konumlandırdıkları, onların siyasete bakış açıları ve iç yapılanmalarında gösterdikleri özellikler çerçevesinde ele alınacaktır. Sonuç bölümünden önce, İslami hareketlerin seçmen davranışları birer birer analiz edilecektir. Bu hareketlerin içerisinde çalışmamızda Nurculuk hareketi, Gülen hareketi, Yeni Asya, Süleymancılar, Milli Görüş, Nakşibendiler, İskenderpaşa Cemaati ve Menzil hareketi incelenecektir. Bunu incelerken yazarların farklı kaynaklardan topladıkları bilgilerden hareket ederek oluşturdukları tablo esas alınacaktır. Bu tabloya dayanarak yapılan analiz, Türkiye’de çok partili döneme karşılık gelen 1950-2011 yılları arasında yapılan genel seçimler bağlamında, ana İslami hareketler ve onların kendi içindeki farklı gruplar açısından yapılacaktır. Elbette başka çalışmalarda bu tablo geliştirilebilir ve/veya tablonun gösterdiği genel çerçeveden farklı bakış açıları ortaya konabilir.
Parlamenter bir demokrasi anlayışı üzerine inşa edilen Türkiye’nin siyasal hayatında bu zamana kadar birçok fikir, kurum ve bireyler etkili ola gelmiştir. Türkiye’nin demokratikleşme ve modernleşme sürecinde yaşanan önemli kırılmalar ve/veya gelişmeler çerçevesinde bu aktörlerin rollerinde, sayısında ve niteliğinde farklılıklar meydana gelmiştir. Zamanla bu aktörlerin sahip olduğu etki bazen artan bazen de azalan bir niteliğe sahip olmuştur. Bu bağlamda özellikle son zamanlarda Türkiye’de İslami hareketlerin siyaset içindeki etkisinin varlığı yadsınamaz. 1950’lerde çok partili hayata geçişle birlikte yaşanan birtakım gelişmeler Türkiye’nin demokratikleşmesi ve modernleşmesi anlamında önemli bir değşim sağlamıştır. Bu çalışma, ilgili gelişmeleri de dikkate alarak, öncelikle Türkiye’deki siyasal yaşamın bir parçası olarak bu İslami hareketleri nasıl sınıflandırabileceğimizi tartışacaktır. Özellikle bu hareketlerin tanımlanmasında kullanılan, cemaat, tarikat, hareket gibi kavramların aralarındaki farklılıkları da bu bölümde inceleyeceğiz. İkinci olarak, farklı İslami hareketlerin, kendi grupları içinde siyasal davranışlara nasıl karar verdiklerini ortaya koymaya çalışacağız. Bu hareketlerin grup davranışı ve grup içi hiyerarşi bağlamındaki farklılıkları ortaya konması, bu hareketlerin siyasal davranışlarını anlamamız açısından oldukça önemlidir. Tek parti döneminden 1950’li yıllara kadar geçen dönem süresince İslami hareketler hakkındaki tartışmaları yaptıktan sonra makalemiz çok partili döneme geçiş sürecine ve daha sonra da bu hareketlerin yeniden güçlenmeleri üzerine odaklanacaktır. Tek-partili dönemden çok partili döneme geçişte bu hareketlerin kendilerini genel olarak nasıl konumlandırdıkları, onların siyasete bakış açıları ve iç yapılanmalarında gösterdikleri özellikler çerçevesinde ele alınacaktır. Sonuç bölümünden önce, İslami hareketlerin seçmen davranışları birer birer analiz edilecektir. Bu hareketlerin içerisinde çalışmamızda Nurculuk hareketi, Gülen hareketi, Yeni Asya, Süleymancılar, Milli Görüş, Nakşibendiler, İskenderpaşa Cemaati ve Menzil hareketi incelenecektir. Bunu incelerken yazarların farklı kaynaklardan topladıkları bilgilerden hareket ederek oluşturdukları tablo esas alınacaktır. Bu tabloya dayanarak yapılan analiz, Türkiye’de çok partili döneme karşılık gelen 1950-2011 yılları arasında yapılan genel seçimler bağlamında, ana İslami hareketler ve onların kendi içindeki farklı gruplar açısından yapılacaktır. Elbette başka çalışmalarda bu tablo geliştirilebilir ve/veya tablonun gösterdiği genel çerçeveden farklı bakış açıları ortaya konabilir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Islamic movements, politics, tariqas, jama’ats, political parties, İslami hareketler, siyaset, tarikatler, cemaatler, siyasi partiler
Kaynak
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
31
Künye
Akyeşilmen, N., Özcan, A. B., (2014). Islamic Movements and Their Role In Politics In Turkey. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31, 29-38.
