Yazar "Boztepe, Saim" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 18 / 18
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akkaraman Koyunlarında Bazı Çevresel Faktörlerinin Kimi Verim Özelliklerine Etkileri ve Bu Özelliklerin Tekrarlanma Dereceleri(2000) Dağ, Birol; Boztepe, Saim; Özbayat, H. İbrahimKöy koşullarındaki Akkaramanlarda doğum ve sütten kesim ağırlığı ile kırkım sonu canlı ağırlık ve kirli yapağı ağırlığı üzerine bazı çevre faktörlerinin etkileri incelenmiş ve bu özelliklere ait tekrarlanma dereceleri iki yıllık kayıtlardan sınif-içi korelasyon yöntemi ile tahmin edilmiştir. Doğum ve sütten kesim ağırlığı ile kırkım sonu canlı ağırlık ve kirli yapağı ağırlığına ait en-küçük kareler ortalamaları sırasıyla 4.278, 19.105, 40.112 ve 1.896 kg olarak belirlenmiştir. Aynı sırayla tekrarlanma dereceleri 0.234, 0.476, 0.877 ve 0.732 olarak bulunmuştur.Öğe Anadolu Merinosu Erkek Kuzularında Besi Dönemi Vücut Ölçülerine Ait Ortalamalardan Canlı Ağırlık, Canlı Ağırlık Artışı ve Yem Tüketiminin Tahmini(Selçuk Üniversitesi, 2018) Şahin, Özcan; Boztepe, Saim; Keskin, İsmailBu çalışmada Anadolu Merinosu erkek kuzularında besi dönemi vücutölçülerine (cidago yüksekliği, sağrı yüksekliği, göğüs çevresi, göğüsderinliği, vücut uzunluğu, but çevresi) ait ortalamalardan canlı ağırlık,canlı ağırlık artışı ve yem tüketimlerinin regresyon analizi yardımıylatahmin edilmesi amaçlanmıştır. Canlı ağırlık ve vücut ölçüleri arasındaki korelasyonlar 0.674 ile 0.788 arasında değişmiş ve istatistik olarakönemli bulunmuştur (p<0.01). Canlı ağırlık artışı ile sadece canlı ağırlık arasında önemli (p<0.05) ilişki bulunurken, yem tüketimi ile cidagoyüksekliği, sağrı yüksekliği, göğüs derinliği ve canlı ağırlık arasında(p<0.01), vücut uzunluğu ve but çevresi arasında (p<0.05) önemlikorelasyonlar tespit edilmiştir. Besi sonu canlı ağırlığı ile göğüs çevresiarasında yüksek ve istatistik olarak önemli ilişki bulunması nedeniyle,vücut ölçülerinden sadece göğüs çevresi kullanılarak canlı ağırlıkCA=-51.8+1.04GÇ şeklinde tahmin edilmiştir. Bu denkleme ait belirleme katsayısı % 61.8 (p<0.01) olarak tespit edilmiştir.Öğe Anadolu Merinosu koyunlarında meme tipleriyle sütün elektrik iletkenliği ve süt rengi arasındaki ilişkiler(2012) Doğan, Şükrü; Boztepe, SaimBu araştırmada, Anadolu Merinosu koyunlarında meme tipleri ile sağlıklı sütün elektrik iletkenliği ve süt rengi arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Çalışmanın materyalini Altınova Tarım İşletmesi’nde bulunan I. laktasyondaki 46 baş Anadolu Merinosu koyun oluşturmuştur. Süt örneklerinin elektrik iletkenliği, elektriksel geçirgenlik aleti ile süt rengi ise Minolta Chroma CR-200 renk ölçüm cihazı ile belirlenmiştir. Elde edilen veriler tekrarlanan ölçümlü deneme modeline göre analiz edilmiştir. 184 örnekten hesaplanan elektrik iletkenliği değerleri ortalaması 4.42 mS/cm, 180 örnekten hesaplanan renge ait L*, a*, b*, Hue ve Chroma değerleri ortalaması ise sırasıyla 81.25, -3.62, 7.04, 62.46 ve 7.94 olarak bulunmuştur. Sonuç olarak I. Laktasyondaki Anadolu Merinosu koyunlarında meme tipinin elektrik iletkenliği ve süt rengine etkisi önemsiz bulunmuştur.Öğe Atlarda don kalıtımı(2012) Yılmaz, Orhan; Boztepe, Saim; Ertuğrul, MehmetGerçekleştirilen bu derleme çalışmasında atların don kalıtımı özetlenmeye çalışılmıştır. Bir atın don ve nişanelerinin tanımlanması, o atın bir birey olarak tanımlanması bakımından önemlidir. Atlarda bütün donlar birkaç gen çifti tarafından belirlenir. Bu genler dört grup altında sınıflandırılabilir. İlk grup, E ve B genlerinden meydana gelen temel renk genleridir. Temel renk genleri siyah ve kırmızı renkleri belirler. Renk açıcı genler olarak adlandırılan ikinci grup genler krem (C), boz (D), şampanya (Ch), gümüş yele (Z) ve mantar rengi (mushroom) genlerinden meydana gelir. Bu genler siyah ve kırmızı rengin tonunu açarak, geniş bir renk yelpazesi oluştururlar. Modifiye edici (değiştirici) genler olarak adlandırılan üçüncü grup genler, siyah pigmentin dağılımını sınırlayıcı (A), kırlaştırma (G), kırçıllık (Rn), baskın beyaz (W), leopar deseni (Lp) ve alacalık genlerinden meydana gelir. Modifiye edici genler, temel renkleri meydana getiren pigmentlerin hangi miktarda ve nerede dağılacağını ve temel renk tonu arasına beyaz kıllar veya benekleri yerleştirmekten sorumlu genlerdir. Son grup renk tonu ise isli ton, renk soluklaştırıcı, benek, leke, beyaz kuyruk (rabicano ve gulastra plume), kaplan postu, lepiska ve porsuk surat genleridir. Bu genler temel renk genlerini kısmen değiştiren genlerdir.Öğe Determination of mules raised in Ordu province(2012) Yılmaz, Orhan; Boztepe, Saim; Ertuğrul, MehmetÇalışmada kullanılan Ordu İlinde yetiştirilen katırlar cinsiyet, vücut rengi ve yaş faktörleri bakımından incelenmiş, ayrıca Doğu Anadolu ve İngilterede yetiştirilen katırlar ile karşılaştırılmıştır. Veriler, Minitab İstatistik Programı kullanılarak ANOVA ve Students T- Test analizleri ile incelenmiştir. Çalışmada 3-5, 6- 8 ve 9- 23 olmak üzere 3 farklı yaş grubu altında, 23 erkek ve 31 dişi olmak üzere 54 katır kullanılmıştır. Morfolojik özelliklere ait tanımlayıcı istatistik değerler cidago yüksekliği 125.50.67, sağrı yüksekliği 124.40.73 , vücut uzunluğu 130.10.84 , göğüs çevresi 152.30.76, göğüs derinliği 56.20.34 , ön incik çevresi 16.60.16, ve baş uzunluğu 55.80.26 cm olarak bulunmuştur. Bu çalışmada vücut renginin dağılımı doru don % 38 .9, siyah % 37.0, kır % 16.7, al % 3.7 ve kula % 3.7 olarak hesaplanmıştır.Öğe Evaluation of ISSR markers for genetic diversity analysis in Anatolian Water Buffaloes(WILEY, 2011) Aytekin, İbrahim; Özdil, Fulya; Zülkadir, Uğur; Boztepe, Saim; Sarıyel, VahdettinBACKGROUND: The utilisation of molecular markers has increased in molecular research recently. Inter-simple sequence repeat (ISSR) markers allow the analysis of genomes without preliminary sequence information, since random primers are used. The purpose of the present study was to evaluate ISSR markers for assessing the genetic diversity of indigenous Anatolian Water Buffaloes reared in Afyon, Konya and Sivas provinces of Turkey, with a view to conservation of the gene resources. RESULTS: The 11 ISSR primers chosen for the analysis revealed a total of 110 bands, of which 76(69.09%) were polymorphic. Also, genetic similarity, polymorphic information content (PIC), resolving power (R-p) and mean resolving power ((R-p) over bar), heterozygosity (H) and Shannon index (I) were calculated as 0.9479-0.9562, 0.35 +/- 0.20, 2.73, 0.27, 0.18 +/- 0.07 and 0.28 +/- 0.11, respectively. CONCLUSION: The ISSR markers were found to be promising for assessing the genetic diversity in buffalo populations. Potential genetic parameters such as PIC, R-p, (R-p) over bar, H and I were effectively used in this study. (C) 2011 Society of Chemical IndustryÖğe Fattening performance and carcass characteristics of Akkaraman lambs in different housing systems(AGRICULTURAL RESEARCH COMMUNICATION CENTRE, 2015) Karabacak, Ali; Aytekin, Ibrahim; Boztepe, SaimThis study was carried out to determine the fattening performance, body measurements, and slaughter and carcass characteristics of Akkaraman lambs fattened under indoor and outdoor housing systems. Fourteen Akkaraman lambs were used for the current study Lambs were less than 3 months of age having about 20 kg live weight, and fed concentrated feed ad libitum together with 150 g of dehydrated alfalfa per day for 8 weeks. The daily live weight gain of Akkaraman sheep in the indoor housing system was 313 g while this value was 277 g a day in the outdoor housing system (P<0.05). Also, the average total feed intakes (kg) and the feed conversion ratios of Akkaraman lambs in indoor and outdoor shelters were found to be 148.81 kg and 146.95 kg, and 4.10 and 4.49 (P>0.05), respectively. The differences between the housing systems in terms of total chest depth increase, chest depth and total body length increase were statistically significant (P<0.05). Moreover, the differences in dressing percentage (P<0.01), heart+lungs+liver weight (P<0.05), fore-ribs weight and proportion (P<0.05) from slaughter and carcass characteristics were statistically significant Also, the pH, hardness and color values as L*, a*, b*, H* and C* at 24 h after slaughter were determined.Öğe Fattening performance and carcass traits of Anatolian Merino lambs in indoor and outdoor sheepfolds(AGRICULTURAL RESEARCH COMMUNICATION CENTRE, 2015) Karabacak, Ali; Aytekin, Ibrahim; Boztepe, SaimThe objective of this study was to determine the fattening performance and carcass traits of Anatolian Merino lambs under different housing systems. Average daily live weight gains (DLW Gain, g), total feed intakes (Total FI, kg) for each stall and the feed conversion ratios (FCR) of Anatolian Merino lambs in indoor and outdoor sheepfolds were found to be 262 and 270 g, 125.2 and 128.8 kg, 4.63 and 4.76 (P>0.05), respectively. The differences between the groups in warm carcass weight (33.07 and 34.90 kg, respectively), cold carcass weight (15.65 and 17.65 kg, respectively), leg weight (2.64 and 2.98 kg, respectively) (P<0.05), dressing percentage (47.32 and 49.61 %, respectively) and M. Longissimus dorsi area (12.79 and 16.45 cm, respectively) were significant (P<0.01). Also, the pH (P<0.05), hardness (P<0.05) and the colour values (P>0.05) of the eye muscle area and subcutaneous fat were also determined.Öğe Fatty Acid Composition and Conjugated Linoleic Acid Content in Different Carcass parts of Daglic Lambs(HINDAWI PUBLISHING CORPORATION, 2014) Karabacak, Ali; Aytekin, Ibrahim; Boztepe, SaimThis study was conducted to compare fatty acid composition and content of conjugated linoleic acid (CLA) in different regions of sheep carcasses. Lambs of the Daglic, breed were used for this purpose. Subsequent to a 68-day period of intensive fattening, fatty acids were examined in samples taken from the legs, shoulders, breasts, and ribs of lamb carcasses. According to the analysis, in leg, shoulder, breast, and rib, respectively, total saturated fatty acids (SFA) were found to be 40.38, 42.69, 42.56, and 40.27%, unsaturated fatty acids (MUFA) were found to be 40.38, 44.17, 46.17, and 49.50%, polyunsaturated fatty acids (PUFA) were found to be 4.79, 4.29, 3.80, and 3.72%, and CLAs were found to be 1.49, 1.69, 1.53, and 1.59%.Öğe Genetic Polymorphism of Hemoglobin, Transferrin and Arylesterase of Konya Merino Sheep in Turkey(Indian Veterinary Journal, 2000) Boztepe, Saim; Tozluca, A.; Doğrul, F.; Balcıoğlu, Murat Soner; Aktaş, Ahmet Hamdi; Gürkan, Mehmet[Abstract not Available]Öğe Genetic Variation in Turkish Honeybees Apis Mellifera Anatoliaca, A. m. Caucasica, A. m. Meda (Hymenoptera: Apidae) Inferred from RFLP Analysis of Three mtDNA Regions (16S rDNA-COİ-ND5)(CZECH ACAD SCI, INST ENTOMOLOGY, 2012) Özdil, Fulya; Aytekin, İbrahim; İlhan, Fatma; Boztepe, SaimIn this study, the genetic structure of Turkish honey bee (Apis mellifera L.) populations, mainly obtained from the Central Anatolian region, were investigated at three different mitochondrial regions. A total of 165 worker bees were collected from 15 different populations in ten different locations. Portions of the mitochondrial 16S ribosomal RNA (16S rDNA), cytochrome C oxidase I (COI) and NADH dehydrogenase 5 (ND5) genes were amplified by PCR and then subjected to RFLP pattern analysis using 18 restriction enzymes (these having at least one recognition site in each region were used). Nucleotide polymorphisms were revealed using restriction enzymes Bsp1431, DraI and SspI in 16S rDNA and TaqI in the COI gene segment. The polymorphisms were subsequently confirmed by direct DNA sequencing with sequences thereafter deposited in Genbank. In this study, six novel composite genotypes (haplotypes) were found in Turkish honey bee populations. The most common haplotype, type 1, was found in 12 of the sampled populations and overall accounted for 85.5% of the samples. TCS spanning network of haplotypes revealed that type 1 was the basal haplotype. Genetic distance (D) values were found to be low (0.0-0.0112) within Turkish honey bee populations. The average haplotype diversity (h) within populations was 0.082. Molecular phylogenetic analysis revealed that Konya/Sizma, Antalya/Elmali and Konya/Selcuklu populations were the most distant from all the other Turkish honey bee populations surveyed.Öğe Malya kuzularında Karkas bölgelerinin yağ asidi kompozisyonu(2013) Karabacak, Ali; Aytekin, İbrahim; Boztepe, SaimBu çalışma açık ağıl şartlarında besiye alınan Malya erkek kuzuların, karkaslarının farklı bölgelerinde yağ asidi kompozisyonu ve CLA (Conjuge linoleik asid) içeriklerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yaklaşık 20 kg ağırlıkta 58 gün süreyle besiye alınan kuzular, ortalama 37.94 kg canlı ağırlıkta kesime gönderilmiştir. Kuzuların günlük canlı ağırlık artışları ortalama 319 g, soğuk karkas ağırlıkları 18.59 kg olarak bulunmuştur. Besi süresince kuzulara ad-libitum kesif yeme ek olarak 150 g/baş kuru yonca otu verilmiştir. Kesimden sonra karkasın pelvis, bel, döş ve kuyruk bölgelerinden alınan numunelerde yağ asitleri kompozisyonuna bakılmıştır. Analizler sonucunda pelvis bölgesinde toplam SFA, MUFA, PUFA, Trans ve CLA sırasıyla (%) 51.19, 35.93, 5.64, 6.59 ve 0.648 olarak tespit edilmiştir. Bel, döş ve kuyruk bölgelerinde SFA, MUFA, PUFA, Trans ve CLA sırayla 41.82, 43.44, 9.64, 4.35 ve 0.757; 39.52, 51.40, 4.45, 3.67 ve 0,960; 45.01, 41.57, 5.75, 6.90 ve 0.767 olarak tespit edilmiştir.Öğe Melatonin Differences Between Day and Night Milk in Primiparous Holstein Friesian and Jersey Dairy Cattle(Selçuk Üniversitesi, 2022) Boztepe, Saim; Keskin, İsmail; Semacan, Ahmet; Akyürek, Fikret; Aytekin, İbrahim; Şahin, ÖzcanThis study was conducted to determine the levels of melatonin in the day and night milk of Holstein and Jersey cows. In the study, samples of daytime milk produced from 27 head of Holstein and 27 head of Jersey cows in the first lactation, which were raised in a private dairy cattle enterprise in the Kaşınhanı neighborhood of Meram district of Konya city Turkey, and night milk samples taken from the same cows that were blackened for one (1) week were used. Melatonin levels in milk samples taken from day and night milk were determined separately for Holstein and Jersey cows with the help of Bovine Melatonin (MLT) Elisa Kit. In the study, it was determined that the ratio of melatonin in day and night milk in Holstein cows was 2.912 pg/ml and 11.314 pg/ml, respectively, and the ratio of melatonin in Jersey cows was 2.924 pg/ml and 6.954 pg/ml in the same order. The difference between the melatonin levels of the day and night milk of Holstein and Jersey cows was found to be statistically significant (p<0.01). At the end of the study, it can be stated that night milk can be used for medical purposes and a new production source may arise for producers since there is a significant difference in melatonin between day and night milk.Öğe Phenotypic Characteristics of Turkish Mules(FRIENDS SCIENCE PUBL, 2012) Yilmaz, Orhan; Boztepe, Saim; Ertugrul, MehmetThis study was realized to define some phenotype characteristics of Turkish mules raised in Balikesir, Hakkari, Icel, Mardin, Ordu, Sirnak and Van provinces of Turkey. A total of 236 (121 males & 115 females) mules in four age groups (3-5,6-7,8-9 & 10-30 years) were included in the study. measurement of different morphological traits of mules were: withers height (130.6 cm), height at rump (130.7 cm), body length (133.9 cm), heart girth circumference (146.6 cm), chest depth (59.7 cm), cannon circumference (16.5 cm) and head length (55.6 cm). The distributions of color were: bay 42.8%, white 23.7%, Black 16.5%, chestnut 7.6%, mouse gray 7.6%, buckskin 0.8% and isabelline 0.8%. There was no significant difference for morphological dimensions except the traits of cannon circumference and head length being higher((P < 0.05,(P < 0.01) in males than in the females. There was no body difference in the body sizes among difference age groups of mules. After two years of age, however, there was minor growth in the Turkish mules. (C) 2012 Friends Science PublishersÖğe The Polymorphisms of Hemoglobin and Transferrin in Turkish Hair Goat(Indian Veterinary Journal, 2000) Canatan, T.; Boztepe, Saim[Abstract not Available]Öğe The potential of microarray databases to identify tissue specific genes(KAFKAS UNIV, VETERINER FAKULTESI DERGISI, 2016) Kaplan, Selcuk; Boztepe, Saim; Arikoglu, HilalTissue specific genes play important roles in development and metabolism. Currently, GenBank has 3363628 GEO Profiles and 397988 microarray data related to various tissues. To evaluate the huge amounts of data and identify tissue specific genes, it is necessary to develop and use new strategies. To that end, this study discusses if microarray and microarray related GEO Profiles are a useful tool to identify new tissue specific genes. In the current study, adipose tissue sellected as a target tissue in order to find new tissue specific genes. Therefore, the human and mouse microarray data were analyzed comparatively. To support the microarray data, adipose tissue related GEO Profiles were selected from PubMed. Subsequently, adipose tissue related microarray and GEO Profiles were analysed simultaneously. According to analysis of microarray and GEO Profiles, Chrdl1 (Chordin-like 1) gene was hypothesized as a novel adipose specific gene. In order to test the hypothesis, RT-PCR analysis were performed for the bovine tissue distribution. As a result, the hypothesis was successfully tested and Chrdl1 gene was found highly specific in bovine adipose tissue than in various other tissues. Thus, it is concluded that microarray and microarray related GEO Profiles are a useful tool to identify new tissue specific genes.Öğe Somatic cell count, importance and effect factors in dairy cattle(2014) Aytekin, İbrahim; Boztepe, SaimThe somatic cell count (SCC) is commonly used as a measure of udder health and milk quality. Thus, to determine the milk quality standards in many countries, it legally determined as an indicator of somatic cell count raw milk and determines the level of payments to milk producers. The present study investigated that the somatic cell count is an indicator of udder health status, diagnosis of subclinical mastitis, health and quality of milk and milk products, its importance and effect factors on it.Öğe TİGEM Gözlü tarım işletmesindeki Akkaraman ve ivesi koyun sürülerinin kan potasyum ve hemoglobin tipleri ile bazı verim özellikleri arasındaki ilişkilerin belirlenmesi(Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 1991-03-10) Boztepe, Saim; Kara, KazımTigem-Gözlü Tarım İşletmesindeki Akkaraman ve Ivesi koyunlarında kan potasyum ve hemoglobin tipleri ile bazı verimler arasında ilişkiler belirlenmiştir. KH gen frekansı Akkaraman koyunlarda 0.714, kuzularda 0.759 ve Ivesi koyunlarda 0.903, kuzularda ise 0.851 olarak bulunmuştur. HbB gen frekansı ise Akkaraman koyun ve kuzularda 0.99 ve Ivesi koyunlarında 0.89, kuzularda 0.87 olarak tespit edilmiştir. Potasyum tipinin esas etkisi, ırk x Hb tipi ile potasyum tipi x Hb tipi interaksiyon etkisi kirli yapağı ağırlığı üzerine önemli etkiye sahip bulunmuştur. Bununla beraber, gebelik oranı, doğuran koyun başına doğan kuzu oranı, doğum ve sütten kesim ağırlığı ile kan potasyum ve hemoglobin tipleri arasında önemli bir ilişki bulunamamıştır.
