Yazar "Yöre, Seyit" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 8 / 8
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Ahmed Adnan Saygun'un çoksesli müzikte/Türk Çoksesli Müziği'nde ulusalcılığa ilişkin kodları(2012) Yöre, Seyit; Gökbudak, Zehra SeçkinTürkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş sistemi, Ziya Gökalp ve Atatürk'ün düşünceleri çerçevesinde, ulus-devlet temeline bağlı ulusalcı bir modernleşmeden oluşmuş, bu sistem Türkiye'deki kültürel ve müziksel yaratımı etkilemiş ve böylece, besteciler ulusal müzik malzemeleri ile uluslararası çoksesli müzik tekniklerini birleştirilerek devlet sistemine uygun bir ulusalcı çoksesli müzik yaratmışlardır. Türk çağdaş müziği olarak da anılan bu yeni müziğin ilk kuşak bestecilerinden biri de Ahmed Adnan Saygun'dur. O, müzik eserlerinin yanında, söylemleriyle de müzikte ulusalcılığı vurgulamış ve diğer bestecilerin içinde öne çıkmıştır. Bugüne kadar Saygun ve eserleri hakkında araştırmalar olmasına rağmen, onun ulusalcılık yaklaşımları hakkında doğrudan herhangi bir araştırmaya rastlanmamıştır. Bu çalışmada, Saygun'un çoksesli müzikte/Türk çoksesli müziği'nde ulusalcılığa ilişkin kodları etnomüzikoloji disiplini ve nitel araştırma modelinde literatür ve içerik analizi teknikleriyle araştırılmış, sonuç olarak ortaya çıkan on iki kod Saygun'un görüşleriyle tanımlanarak, yorumlanmıştırÖğe Ahmed Adnan Saygun'un çoksesli müzikte/Türk çoksesli müziği'nde ulusalcılık görüş ve yönlerinin değerlendirilmesi(Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2010) Yöre, Seyit; Gökbudak, Zehra SeçkinBu araştırma, müzikolojik bağlamda, ulusalcılık kavramının müzikle olan tarihsel ve kültürel ilişkisinin bir sanatçı bireyin görüşlerine ve çalışmalarına yansımasının Saygun örneğinde değerlendirilmesinden oluşur. Araştırmada, ulusalcılık kavramı ve bu kavramın Avrupa ve Türkiye'deki çoksesli müzikle ilişkisi kuramsal olarak tanımlanmış, ulusalcılık ideolojisinin ve çoksesli müzikte ulusalcılığın Saygun'un düşüncelerine, çalışmalarına ve diğer yönlerine yansıması değerlendirilmiştir. Saygun'un çoksesli müzikte/Türk çoksesli müziği'nde ulusalcılığı nasıl ifade ettiği ve tüm çalışmalarına yansıtıp yansıtmadığı, müzikte ulusalcılığı hangi kodlarla ifade ettiği, çoksesli müzikte ulusalcılık görüşlerinin Avrupa'daki ve Türkiye'deki ulusalcılık ideolojiyle ilişkisi ve siyasi yönü ve Saygun'un görüşleri ve çalışmaları hakkındaki görüşler belirlenerek değerlendirilmeye çalışılmıştır. Ortaya çıkan bulguların probleme, alt problemlere cevap verdiği ve sayıltılarla örtüştüğü görülmüş. Saygun'un çoksesli müzikte/Türk çoksesli müziği'nde ulusalcılık görüş ve yönlerinin bilinçsel ve bilinçdışı olarak ikiye ayrıldığı, temelde ideolojik bir ulusalcı olduğu, ulusalcılık görüşlerinin belirli kavramlarla kodlandığı ve çeşitli yönleri olduğu, ancak kendi ideolojisine uymayan teknikleri yok saymasının eleştirilecek yönü olduğu ve görüşleriyle eserlerinin zaman zaman uyuşmadığı belirlenmiştir.Öğe Ahmed Adnan Saygun’un Çoksesli Müzikte/Türk Çoksesli Müziği’nde Ulusalcılığa İlişkin Kodları(Ahmet Yesevi University, 2012) Yöre, Seyit; Seçkin Gökbudak, Z.Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş sistemi, Ziya Gökalp ve Atatürk’ün düşünceleri çerçevesinde, ulus-devlet temeline bağlı ulusalcı bir modernleşmeden oluşmuş, bu sistem Türkiye’deki kültürel ve müziksel yaratımı etkilemiş ve böylece, besteciler ulusal müzik malzemeleri ile uluslararası çoksesli müzik tekniklerini birleştirilerek devlet sistemine uygun bir ulusalcı çoksesli müzik yaratmışlardır. Türk çağdaş müziği olarak da anılan bu yeni müziğin ilk kuşak bestecilerinden biri de Ahmed Adnan Saygun’dur. O, müzik eserlerinin yanında, söylemleriyle de müzikte ulusalcılığı vurgulamış ve diğer bestecilerin içinde öne çıkmıştır. Bugüne kadar Saygun ve eserleri hakkında araştırmalar olmasına rağmen, onun ulusalcılık yaklaşımları hakkında doğrudan herhangi bir araştırmaya rastlanmamıştır. Bu çalışmada, Saygun’un çoksesli müzikte/Türk çoksesli müziği’nde ulusalcılığa ilişkin kodları etnomüzikoloji disiplini ve nitel araştırma modelinde literatür ve içerik analizi teknikleriyle araştırılmış, sonuç olarak ortaya çıkan on iki kod Saygun’un görüşleriyle tanımlanarak, yorumlanmıştır.Öğe Ahmed Adnan Saygun’un çoksesli müzikte/Türk çoksesli müziği’nde ulusalcılığa ilişkin kodları(2012) Yöre, Seyit; Gökbudak, Zehra SeçkinTürkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş sistemi, Ziya Gökalp ve Atatürk’ün düşünceleri çerçevesinde, ulus-devlet temeline bağlı ulusalcı bir modernleşmeden oluşmuş, bu sistem Türkiye’deki kültürel ve müziksel yaratımı etkilemiş ve böylece, besteciler ulusal müzik malzemeleri ile uluslararası çoksesli müzik tekniklerini birleştirilerek devlet sistemine uygun bir ulusalcı çoksesli müzik yaratmışlardır. Türk çağdaş müziği olarak da anılan bu yeni müziğin ilk kuşak bestecilerinden biri de Ahmed Adnan Saygun’dur. O, müzik eserlerinin yanında, söylemleriyle de müzikte ulusalcılığı vurgulamış ve diğer bestecilerin içinde öne çıkmıştır. Bugüne kadar Saygun ve eserleri hakkında araştırmalar olmasına rağmen, onun ulusalcılık yaklaşımları hakkında doğrudan herhangi bir araştırmaya rastlanmamıştır. Bu çalışmada, Saygun’un çoksesli müzikte/Türk çoksesli müziği’nde ulusalcılığa ilişkin kodları etnomüzikoloji disiplini ve nitel araştırma modelinde literatür ve içerik analizi teknikleriyle araştırılmış, sonuç olarak ortaya çıkan on iki kod Saygun’un görüşleriyle tanımlanarak, yorumlanmıştır.Öğe Alevi-Bektaşi Kültürünün Müziksel Kodları(2011) Yöre, SeyitMüzik, bütün inançlarda dinsel söylem ve uygulamalara eşlik eden etkili bir soyut araç olarak ortaya çıkar. Bilindiği gibi, Alevi-Bektaşi kültüründe de müzik dinsel temelli bir olgudur. Alevi-Bektaşi kültürünü ve inanç sistemini temsil eden, içinde müziği barındıran veya doğrudan müziğe dair bazı unsurlar vardır. Bu unsurlar Alevi-Bektaşi müzik kültürüne özgü formlar, modlar, çalgılar, yaratım ve seslendirme özellikleri olarak sayılabilir. Bu unsurlar genel olarak belirli bir standart içinde var olsa da, bölgesel farklılıkları da bulunmaktadır. Yapılan ön araştırmada Alevi-Bektaşi müzik kültürünü temsil eden kodlar ve bunların yapısal özellikleri üzerine analitik çalışmaların olmadığı görülmüş ve bu çalışma ortaya çıkarılmıştır. Bu araştırmada, bu müziksel unsurlar incelenmiş, etnomüzikoloji disiplini ve nitel araştırma modelinde kaynak tarama, içerik analizi ve müzik analizi teknikleriyle ortaya çıkan bulgular kodlanarak tanımlanmıştır. Yapılan araştırma sonucunda, bu müziksel kodların yaratıcı/seslendirici, yaratım şekli, çalgı, form, makam, mekân gibi kavramlar altında olduğu tespit edilmiş, ortaya çıkan kodlar tanımlanmış, müziksel analizi yapılmış, notalarla örneklendirilmiş ve sonuçta tartışılmıştır.Öğe Çağdaş müzik: Bestecilik ana akımları, teknikleri ve başlıca besteciler(2011) Yöre, SeyitAvrupa (uluslararası) sanat müziği, Ortaçağdan başlayarak çeşitli çağ ve dönemler içinde doğrusal olarak gelişmiş, Romantik dönem sonlarındaki toplumsal değişimlerle birlikte, müzikte yeni arayışlar ortaya çıkmış ve böylece çağdaş sanat müziği olarak adlandırılan yeni bestecilik akım ve teknikleri oluşmuştur. Ancak çağdaş müziğin bestecilik akım ve teknikleri hakkında müzikoloji, bestecilik, yorumculuk ve müzik eğitimi alanında kullanılabilecek tanımlayıcı güncel Türkçe bilgiler ve kaynaklar olmadığı görülmüştür. Ortaya çıkan bu eksiklik tespit edilerek, bu çalışmada çağdaş sanat müziğini oluşturan başlıca bestecilik akım ve teknikleri ile besteciler müzikolojinin tarihsel, kavramsal ve sistematik yaklaşımları içinde araştırılmış, çağdaş müziğin temel olarak on üç akım ve sekiz teknikle temsil edildiği belirlenmiş, ortaya çıkan bu bulgular makalenin ilgili bölümlerinde tanımlanmış ve yorumlanmıştır. Ayrıca ortaya çıkan akım ve tekniklerle ilgili başlıca besteciler Tablo 1de verilmiştir.Öğe Mekan ve müzik: Osmanlı döneminde İstanbul’un çokkültürlü müzikli mekanları(2012) Yöre, SeyitKültürün bir unsuru olan müzik, yaratım ve tüketim açısından insanlar ve mekânlarla varolur. Müzik her tür mekânda sunulabilse de, farklı insanların müziği birlikte yaratıp, tükettikleri özel mekânlar vardır ki, bunlar müziğin kültürel unsurlarındandır. Bu mekânlar, aynı zamanda, müziğin yaratğm, seslendirme ve tüketim şeklini belirler. Bizans’tan günümüze kent kültürü olgusunu temsil eden İstanbul, bu özelliğini çeşitli mekânlarda çokkültürlü olarak gösterir. Toplumsal ve müziksel çokkültürlüğün aynı anda bulunduğu yerler ise, İstanbul’un çeflitli eğlence mekânlarıdır. Bu çalışmada, Osmanlı döneminde İstanbul’daki mekân ve müzik ilişkisi, etnomüzikoloji disiplini içinde, kültürleşme ve çokkültürlülük bağlamında araştırılmış, yedi kapalı ve üç açık olmak üzere, on bir müzikli mekân türü ortaya çıkmıştır. Bu mekân türleri, kavramsal, tarihsel ve sosyo-kültürel yaklaşımlarla ayrı ayrı incelenmiştir.Öğe Osmanlı/Türk müzik kültüründe levanten müzikçiler(Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, 2008) Yöre, SeyitYakın Doğu’da ve Osmanlı Coğrafyası’nda yaşayan Avrupa kökenli yerleşik yabancılara Levanten1 denilmiştir. Levantenler Yakın Doğu ve Osmanlı kültürünün birçok unsuru içinde yer almış ve katkıda bulunmuşlardır. Osmanlı kültürünün en önemli ögelerinden biri de müziktir. Levantenler bu öge içinde gözlemci, üretici, tüketici, eğitici, icrâcı ve kuramcı olarak yer almışlardır. Bu çalışmada Osmanlı’daki müzik üreticisi, eğiticisi, icrâcısı ve kuramcısı Levantenler ve onların Osmanlı/Türk müzik kültürüne katkıları araştırılmıştır.
