Konya Bölgesi?nde Çeşi?tli? Yaş Gruplarında Parvovi?rus B19 Seroprevalansının Araştırılması

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2010

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Ankara Microbiology Soc

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Human parvovirus B19 is a small, non-enveloped, icosahedral symmetric, single-stranded DNA virus that can cause a number of diseases, notably erythema infectiosum in children and aplastic crisis in patients with chronic hemolytic disorders. There have been limited data on the epidemiological pattern of parvovirus B19 infection in Turkey. The objective of this study was to investigate the seroprevalence of parvovirus B19 in Konya province (Central Anatolia), Turkey. Parvovirus B19 IgG antibodies were investigated by a commercial ELISA kit (RIDASCREEN, R-Biopharm AG, Germany) in 631 adults (age range: 18-> 60 years) and 542 children (age range: 0-17 years). The overall prevalence of parvovirus B19 IgG antibodies was 28.9%. The rate of parvovirus B19 IgG positivity was 20.7% (112/542) in the 0-17 years age group and was 36% (227/631) in the adult population. No significant difference in seropositivity rates were detected in terms of sex in children and adult group (p>0.05 in both groups). The rates of parvovirus B19 IgG seropositivity were 15.8% in 0-4 years age group, 16% in 5-9 years, 24.2% in 10-14 years, 40.9% in 15-19 years, 34.7% in 20-29 years, 35.5% in 30-39 years, 32.2% in 40-49 years, 37.5% in 50-59 years and 53.8% in > 60 years age group. The seropositivity rates in 0-4 and 5-9 years age groups were lower than the other age groups and the difference was statistically significant (p < 0.05). To determine the prevalence of parvovirus B19 in different age groups in different geographical areas is necessary since this will provide important information about the epidemiology of such infections.
İnsan parvovirus B19, çocuklarda eritema infeksiyozum etkeni olan ve kronik hemolitik hastalığı olan kişilerde aplastik krize yol açabilen küçük, çıplak, ikozahedral simetrili, tek iplikli DNA virusudur. Ülkemizde parvovirus B19 epidemiyolojisi ile ilgili veriler sınırlıdır. Bu çalışmada, Konya bölgesinde çeşitli yaş gruplarında parvovirus B19 seroprevalansının araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya alınan 631 yetişkin birey (18-> 60 yaş) sağlıklı kan donörlerinden; 542 çocuk (0-17 yaş) ise çeşitli sağlık kurumlarına herhangi bir sebeple başvuran çocuklardan basit rastgele yöntemle seçilmiştir. Çalışma gruplarına ait serum örneklerinde parvovirus B19 IgG antikor varlığı, rekombinant viral kapsid antijenlerinin kullanıldığı ticari bir ELISA kiti ile (RIDASCREEN, R-Biopharm AG, Almanya) araştırılmıştır. Çalışmaya alınan toplam 1173 kişiden 339 (%28.9)’unda parvovirus B19 IgG antikorları saptanmıştır. Seropozitiflik oranı pediatrik grupta %20.7 (112/542), yetişkin grupta ise %36 (227/631) olarak belirlenmiştir. Parvovirus B19 IgG pozitifliği, gerek çocuk gerekse yetişkin gruplarda cinsiyetler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark göstermemiştir (p> 0.05). Parvovirus B19 IgG antikorlarının yaşlara göre dağılımı incelendiğinde; 0-4 yaş grubunda %15.8; 5-9 yaş grubunda %16; 10-14 yaş grubunda %24.2; 15-19 yaşları arasında %40.9; 20-29 yaş grubunda %34.7; 30-39 yaşları arasında %35.5; 40-49 yaş grubunda %32.2; 50-59 yaş grubunda %37.5 ve 60 yaş üzerinde %53.8 seropozitiflik saptanmıştır. 0-4 yaş grubu ile 5-9 yaş grubunda saptanan oranlar diğer yaş gruplarına göre düşük bulunmuş ve aradaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür (p< 0.05). Sonuç olarak, ülkemizde parvovirus B19 ile ilgili epidemiyolojik verilerin birikimi için farklı bölgelerde ve farklı gruplarda yapılacak olan prevalans çalışmalarına gereksinim olduğu düşünülmüştür.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Parvovirus b19, Seroprevalance, IgG, Turkey, Seroprevalans, Türkiye

Kaynak

Mikrobiyoloji Bulteni

WoS Q Değeri

Q4

Scopus Q Değeri

Cilt

44

Sayı

3

Künye

Türk Dağı, H., Özdemir, M., Baykan, M., Baysal, B., (2010). Konya Bölgesi̇nde Çeşi̇tli̇ Yaş Gruplarında Parvovi̇rus B19 Seroprevalansının Araştırılması. Mikrobiyoloji Bulteni, (44), 467-472.