Histopathological evaluation of the effects of thymoquinone and resveratrol on the liver in rats administered doxorubicin
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2022
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Aim: The purpose was to investigate the effects of various dosages of thymoquinone and resveratrol (5 and 20 mg/kg) on doxorubicin-induced hepatotoxicity in rats from a pathological standpoint. Materials and Methods: Eighty male Wistar Albino rats were used in this study. Animals were divided in to 10 groups: Control (physiological saline, PO); Doxorubicin (physiological saline, PO and Dox,15mg/kg Dox in 10th days, IP); Thymoquinone -5 (TQ-5, 5 mg/kg TQ, PO); TQ-20 (20 mg/ kg TQ, PO); Resveratrol-5 (Res-5, 5 mg/kg Res, PO); Res-20 (20 mg/kg Res, PO); Dox+TQ-5 ; Dox+TQ-20; Dox+Res-5; Dox+Res-20. After the 21-day experiment, 6 replicates were randomly selected from the groups. After weighing the body weight, the livers of the euthanized rats were dissected and weighed. Routine tissue processing processes were applied to liver samples. Hepatocyte degeneration, necrosis/apoptosis, bile duct hyperplasia, dissociation, congestion, karyomegaly, mononuclear cell infiltration, binuclear hepatocytes, and mitosis were all examined microscopically, and a liver total lesion score was calculated Results: Dox treatment increased relative liver weight, but the TQ and Res groups prevented this increase (p<0.05). The liver total lesion score, which increased with Dox, was shown to be lower in the TQ and Res groups (p<0.05). However, the Dox+TQ-5, Dox+TQ-20, and Dox+Res-20 groups, showed no amelioration in necrosis/apoptosis. Conclusion: TQ and Res (5 and 20 mg/kg) decreased the total liver lesion score induced by Dox. Although TQ and RES diminish degeneration and inflammation, their poor protective effects on necrosis/apoptosis, one of the key criteria, were considered as a limiting cause for their uncontrolled usage.
Amaç: Ratlarda doksurubisin kaynaklı hepatotoksisite üzerine farklı dozlardaki timokinon ve resveratrolün (5 and 20 mg/kg) etkilerinin patolojik olarak değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 80 erkek Wistar Albino rat kullanıldı. Hayvanlar, kontrol (C, Fizyolojik tuzlu su, PO); doksorubisin (Fizyolojik tuzlu su, PO ve 10. günde 15mg/kg Dox, IP); Timokinon-5 (TQ-5, 5 mg/kg TQ, PO); TQ-20 (20 mg/kg TQ, PO); Resveratrol-5 (5 mg/kg Res, PO, günaşırı); Res-20 (20 mg/kg Res, PO); Dox+TQ-5; Dox+TQ-20; Dox+Res-5 ve Dox+Res-20 olmak üzere 10 gruba ayrıldı. 21 günlük deneme sonunda gruplardan rastgele 6 denek seçildi. Vücut ağırlığı tartıldıktan sonra, ötenazi uygulanan ratların karaciğerleri diseke edildi ve tartıldı. Karaciğer örneklerine rutin doku işleme işlemleri uygulandı. Mikroskobik olarak, hepatositlerde dejenerasyon, nekroz/apoptoz, safra kanalı hiperplazisi, disosiasyon, konjesyon, karyomegali, mononükleer hücre infiltrasyonu, çift çekirdekli hepatosit ve mitoz yönünden incelenerek her bir vaka için karaciğer total lezyon skoru hesaplandı. Bulgular: Dox uygulaması relatif karaciğer ağırlığını arttırırken, TQ ve Res gruplarında Dox kaynaklı artış önlendi (p<0.05). Dox ile artan karaciğer total lezyon skorunun TQ ve Res gruplarında daha düşük olduğu gösterildi (p<0.05). Ancak Dox+TQ-5, Dox+TQ-20 ve Dox+Res-20 grupları nekroz/apoptozda düzelme saptanmadı. Öneri: TQ ve Res (5 ve 20 mg/kg), Dox tarafından indüklenen total karaciğer lezyon skorunu azalttı. TQ ve Res, dejenerasyon ve inflamasyonu azaltmasına rağmen, anahtar kriterlerden biri olan nekroz/apoptoz üzerindeki zayıf koruyucu etkileri, kontrolsüz kullanımları için sınırlayıcı bir neden olarak kabul edildi.
Amaç: Ratlarda doksurubisin kaynaklı hepatotoksisite üzerine farklı dozlardaki timokinon ve resveratrolün (5 and 20 mg/kg) etkilerinin patolojik olarak değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 80 erkek Wistar Albino rat kullanıldı. Hayvanlar, kontrol (C, Fizyolojik tuzlu su, PO); doksorubisin (Fizyolojik tuzlu su, PO ve 10. günde 15mg/kg Dox, IP); Timokinon-5 (TQ-5, 5 mg/kg TQ, PO); TQ-20 (20 mg/kg TQ, PO); Resveratrol-5 (5 mg/kg Res, PO, günaşırı); Res-20 (20 mg/kg Res, PO); Dox+TQ-5; Dox+TQ-20; Dox+Res-5 ve Dox+Res-20 olmak üzere 10 gruba ayrıldı. 21 günlük deneme sonunda gruplardan rastgele 6 denek seçildi. Vücut ağırlığı tartıldıktan sonra, ötenazi uygulanan ratların karaciğerleri diseke edildi ve tartıldı. Karaciğer örneklerine rutin doku işleme işlemleri uygulandı. Mikroskobik olarak, hepatositlerde dejenerasyon, nekroz/apoptoz, safra kanalı hiperplazisi, disosiasyon, konjesyon, karyomegali, mononükleer hücre infiltrasyonu, çift çekirdekli hepatosit ve mitoz yönünden incelenerek her bir vaka için karaciğer total lezyon skoru hesaplandı. Bulgular: Dox uygulaması relatif karaciğer ağırlığını arttırırken, TQ ve Res gruplarında Dox kaynaklı artış önlendi (p<0.05). Dox ile artan karaciğer total lezyon skorunun TQ ve Res gruplarında daha düşük olduğu gösterildi (p<0.05). Ancak Dox+TQ-5, Dox+TQ-20 ve Dox+Res-20 grupları nekroz/apoptozda düzelme saptanmadı. Öneri: TQ ve Res (5 ve 20 mg/kg), Dox tarafından indüklenen total karaciğer lezyon skorunu azalttı. TQ ve Res, dejenerasyon ve inflamasyonu azaltmasına rağmen, anahtar kriterlerden biri olan nekroz/apoptoz üzerindeki zayıf koruyucu etkileri, kontrolsüz kullanımları için sınırlayıcı bir neden olarak kabul edildi.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Liver, histopathology, doxorubicin, thymoquinone, resveratrol, Karaciğer, histopatoloji, doksurubisin, timokinon, resveratrol
Kaynak
Eurasian Journal of Veterinary Sciences
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
38
Sayı
3
Künye
Ateş, M. B., Özdemir, Ö., Öztürk, A. E., Bucak, M. N., Bulut, A., (2022). Histopathological evaluation of the effects of thymoquinone and resveratrol on the liver in rats administered doxorubicin. Eurasian Journal of Veterinary Sciences, 38 (04), 150-158. DOI: 10.15312/EurasianJVetSci.2022.377
