Deneysel Gentamisin Nefrotoksisitesinde Üriner Enzim Aktivitelerinin Önemi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
1999
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Totally nine healthy and mature dogs were used in the study. Two of which were served as controls and remaining seven dogs were assigned to experimental group. Gentamicin sulphate was given to induce nephrotoxicity at the dose of 10 mg/kg body weight every 8 hours for 10 consecutive days. The samples of blood and urine were taken twice before the experiment and every other day during gentamicin infection and for 5 days after gentamicin injection was ceased. N-acetyl-?-D-glocosaminidase (NAG). ?-glutamyl transterase (GGT) and Alkaline phosphatase (ALP) and creatinine (CR), total protein (TP), glucose (GLU) and electrolyte (Ca, P, Na, K) concentrations in the urine samples and blood urea nitrogen (BUN), total protein (TP), albumin (ALB), cretainine (SCR), glucose and electrolytes (Ca, P, Na, K) concentrations in the blood samples were measured. Urine dip stick and microscopic examination of urine sediment were performed. Urine protein/creatinine rate and daily protein loss in urine were calculated. The fractionel clearances of electrolytes (Ca, P, Na, K) and glucose were determined. Sodium sulphanilate clearance was measured twice before the experiment and three times during the experiment. Daily clinical examination of all dogs were performed during the experiment. Autopsy and histopatologic examinations were performed in three dogs (1 control, 2 experimental group) on the 11th day of the experiment, two dogs were euthenasied due to uremic coma on the 12th day of the experiment and remaining dogs were necropsied at the end of the experiment. In this study, acute tubular necrosis induced with nephrotoxic doses of gentamicin was found to be occured between 7th and 10th days of the experiment on the basis of clinical and laboratory findings. Urine GGT activities were found to be increased (P<0.01) on the 7th day of the experiment, urine NAG and ALP activities did not significantly increase. Significant increaments in the GGT/CR (P<0.01) and NAG/CR (P<0.01). ALP/CR (P<0.05) rates were observed respectively on the 7th and 13th days of the experiment. In conclusion, GGT/CR rate was found to be the most sensitive and reliable indicator in the determination of renal tubular damage associated with gentamicin nephrotoxicity.
Bu araştırmada 2’si kontrol, 7’si deneme grubu olmak üzere toplam 9 köpek kullanıldı. Deneme grubunu oluşturan köpeklere nefrotoksisite oluşturmak amacıyla, 10 mg/kg dozunda ve 8 saat aralıklarla, günde 3 kez (8.00, 16.00, 24.00) olmak üzere, 10 gün süreyle Gentamisin sülfat enjeksiyonları yapıldı. İdrar ve kan örnekleri, deneme öncesi 2 ve deneme boyunca 9 kez olmak üzere, gün aşırı periyotlarda alındı. İdrar örneklerinde N-asetil-?-D-glukozaminidaz (NAG), ?-glutamil transferaz (GGT) ve Alkalen fosfataz (ALP) enzim aktiviteleri, kreatinin (İKR), protein (İPr), glikoz (İGLU) ve elektrolit (İCa, İP, İNa, İK) konsantrasyonları ölçüldü. İdrar dip stik ve sedimentin mikroskobik muayeneleri yapıldı. Kan örneklerinde kan üre nitrojen (BUN), serum kreatinin (SKR), total protein (TP), albümin (ALB), glikoz (GLU) ve elektrolit (Ca, P, Na, K) konsantrasyonları ölçüldü. İdrar protein/kreatinin (İPr/İKR) oranı ve günlük protein kayıpları (Gün. K) hesaplandı. İdrar ve serumda ölçülen elektrolit konsantrasyonları ve glikozun fraksiyonel klirensleri belirlendi. Deneme öncesi 2 kez, deneme boyunca da 3 kez olmak üzere 5 defa sodyum sulfanilat klirensi ölçüldü. Deneme boyunca tüm köpeklerde günlük klinik muayeneler yapıldı. Denemenin 11. gününde 1’ikontol 2’si deneme grubundan olan 3 köpeğin, 12. günde üremik koma nedeniyle uyutulan 2 köpeğin ve deneme sonunda da kalan 4 köpeğin otopsileri ve histopatolojik incelemeleri yapıldı. Bu araştırmada nefrotoksik dozlarda uygulanan gentamisinin böbreklerde oluşturduğu akut tubuler nekrozisin, klinik ve laboratuvar bulgu sonuçlarına göre 7-10 günler arasında olduğu belirlendi. İdrar GGT aktivitesinde denemenin 7. gününde çok önemli (P<0.01) artış belirlenirken, NAG ve ALP aktivitelerinde önemli farklılık gözlenmedi. GGT/KR (P<0.01) ve NAG/KR (P<0.01), ALP/KR (P<0.01) oranlarında ise sırasıyla denemenin 7. ve 13. günlerinde önemli artışlar gözlendi. Sonuç olarak, bu araştırmada gentamisin nefrotoksisitesinde meydana gelen tubuler hasarın belirlenmesinde en duyarlı indikatörün idrar GGT/KR oranı olduğu ve bunun çeşitli nedenlerden kaynaklanabilen tubuler hasarın belirlenmesinde kullanılabileceği kanısına varıldı.
Bu araştırmada 2’si kontrol, 7’si deneme grubu olmak üzere toplam 9 köpek kullanıldı. Deneme grubunu oluşturan köpeklere nefrotoksisite oluşturmak amacıyla, 10 mg/kg dozunda ve 8 saat aralıklarla, günde 3 kez (8.00, 16.00, 24.00) olmak üzere, 10 gün süreyle Gentamisin sülfat enjeksiyonları yapıldı. İdrar ve kan örnekleri, deneme öncesi 2 ve deneme boyunca 9 kez olmak üzere, gün aşırı periyotlarda alındı. İdrar örneklerinde N-asetil-?-D-glukozaminidaz (NAG), ?-glutamil transferaz (GGT) ve Alkalen fosfataz (ALP) enzim aktiviteleri, kreatinin (İKR), protein (İPr), glikoz (İGLU) ve elektrolit (İCa, İP, İNa, İK) konsantrasyonları ölçüldü. İdrar dip stik ve sedimentin mikroskobik muayeneleri yapıldı. Kan örneklerinde kan üre nitrojen (BUN), serum kreatinin (SKR), total protein (TP), albümin (ALB), glikoz (GLU) ve elektrolit (Ca, P, Na, K) konsantrasyonları ölçüldü. İdrar protein/kreatinin (İPr/İKR) oranı ve günlük protein kayıpları (Gün. K) hesaplandı. İdrar ve serumda ölçülen elektrolit konsantrasyonları ve glikozun fraksiyonel klirensleri belirlendi. Deneme öncesi 2 kez, deneme boyunca da 3 kez olmak üzere 5 defa sodyum sulfanilat klirensi ölçüldü. Deneme boyunca tüm köpeklerde günlük klinik muayeneler yapıldı. Denemenin 11. gününde 1’ikontol 2’si deneme grubundan olan 3 köpeğin, 12. günde üremik koma nedeniyle uyutulan 2 köpeğin ve deneme sonunda da kalan 4 köpeğin otopsileri ve histopatolojik incelemeleri yapıldı. Bu araştırmada nefrotoksik dozlarda uygulanan gentamisinin böbreklerde oluşturduğu akut tubuler nekrozisin, klinik ve laboratuvar bulgu sonuçlarına göre 7-10 günler arasında olduğu belirlendi. İdrar GGT aktivitesinde denemenin 7. gününde çok önemli (P<0.01) artış belirlenirken, NAG ve ALP aktivitelerinde önemli farklılık gözlenmedi. GGT/KR (P<0.01) ve NAG/KR (P<0.01), ALP/KR (P<0.01) oranlarında ise sırasıyla denemenin 7. ve 13. günlerinde önemli artışlar gözlendi. Sonuç olarak, bu araştırmada gentamisin nefrotoksisitesinde meydana gelen tubuler hasarın belirlenmesinde en duyarlı indikatörün idrar GGT/KR oranı olduğu ve bunun çeşitli nedenlerden kaynaklanabilen tubuler hasarın belirlenmesinde kullanılabileceği kanısına varıldı.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Dog, Gentamicin nephrotoxicity, Urinary enzyms, İdrar enzimleri, gentamisin nefrotoksisitesi, köpek
Kaynak
Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Q3
Cilt
23
Sayı
1
Künye
Maden, M., Aslan, V., (1999). Deneysel Gentamisin Nefrotoksisitesinde Üriner Enzim Aktivitelerinin Önemi. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences, 23(1), 29-42.
