Yazar "Dikici, Nebahat" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 20
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akut Brusellozda Pansitopeni(2000) Ural, Onur; Dikici, Nebahat; Atabek, EmreBazı bruselloz olgularının tanısı, atipik klinik seyrinden dolayı güç olmaktadır. Bu infeksiyonda kemik iliği ve dalak yaygın olarak etkilenir ve bütün tutulumlar pansitopeniye neden olabilir. Bu yazıda pansitopeni ile seyreden dört bruselloz olgusu sunulmuştur. Bruselloza yönelik tedavi ile pansitopeni tamamen düzelmiştir.Öğe Bir Olgu Sunumu: Nekrotizan Fasitis(2001) Çelik, Çetin; Bala, Ayfer; Çiçek, M. Nedim; Dikici, Nebahat; Çapar, Metin; Akyürek, CemalettinSezaryen sonrası gelişen nekrotizan fasitis olgusu, nadir görülmesi dolayısıyla literatür gözden geçirilerek sunulmuştur.Öğe A case: acute hepatitis associated with herbal (Teucrium chamaedrys) ingestion(2011) Ural, Onur; Satılmış, Özgür; Ural, Gaye; Dikici, NebahatTürkiye’de bitkisel tedavilere bağlı toksik bulgulara pek sık rastlanmamaktadır. Olgumuz 33 yaşında bir bayan hastadır. Sarılık şikayeti ile başvuran olgunun yaklaşık iki haftadır, her gün Teucrium chamaedrys bitkisini içeren bir çayı aldığı öğrenilmiştir. Hastada akut ikterik hepatit bulguları saptanmış ve akut hepatit yapabilecek başka bir neden tespit edilememiştir. T. chamaedrys alımı sonlandırılıp takip edilen hastada klinik iyileşme izlenmiş ve yaklaşık dokuz hafta içinde serum bilirubin, aminotransferaz, alkalen fosfataz düzeyleri normal sınırlara düşmüştür. Bu olgu T. chamaedrys alımının akut ikterik hepatite neden olabileceği, klinik olarak akut viral hepatitleri taklit edebileceği ve bitkisel tedavilerin genel olarak kabul edildiği kadar güvenli olmadığını göstermektedir.Öğe Familial brucellosis: A report of four patients(ELSEVIER SCI LTD, 2006) Findik, Duygu; Ural, Onur; Arslan, Ugur; Dikici, Nebahat[Abstract not Available]Öğe Febril nötropenik atakların değerlendirilmesi(2002) Dikici, Nebahat; Ural, OnurBu çalışmada, ateşli nötrbpenik olgularda infeksiyon odakları, uygulanan tedavi rejimleri, tedavide başarı oranı ve mortalite oranı araştırıldı. Çalışmamızda, toplam 67 hastada gözlenen 82 ateşli nötropenik atak değerlendirildi. Olguların 41'i lösemi, 9'u lenfoma, 8'i diğer hematolojik malignitelere sahipti ve 9'unda herhangi bir hematolojik malignité bulunmuyordu. Olgularda yapılan incelemeler sonucunda, 35 (%42.7) hastada mikrobiyolojik olarak dokümante edilen infeksiyon, 30 (%36.6) hastada klinik olarak tespit edilmiş infeksiyon, 17 (%20.7) hastada nedeni saptanamayan ateş tespit edildi. Total nötrofil sayısı ile ateş nedenleri arasında anlamlı bir fark görülmedi (p 0.05). Olguların %75.6'sına kombine tedavi, %14.6'sına monoterapi, %9.8'ine değişik tedaviler verilmiştir. Olguların 61 (%88.4)'inde tedavide başarı elde edilmiş, 8 (%l l.6)"ı kaybedilmiştir.Öğe Febril Nötropenik Olgularda Bakteriyemi(2002) Dikici, Nebahat; Ural, OnurBu çalışmada, ateşli nötropenik olgularda gelişen bakteriyemi prevalansı ve bakteriyemiye etkili olabilecek faktörlerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada 2-82 yaşları arasında 42 erkek, 25 kadın toplam 67 hastada izlenen 82 ateşli nötropenik atak değerlendirildi. Olguların %19.5'inde bakteriyemi saptandı. Kandan izole edilen 16 etkenden dokuzu (%56.3) Gram-pozitif, yedisi (%43.7) Gram-negatifti. Kandan en sık Staphylococcus aureus izole edildi. Kan kültüründe üreme ile ateş süresi, kemoterapi uygulaması, antibiyotik kullanımı, altta yatan hastalık ve akciğer lezyonlarının varlığı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı. Ağız lezyonları ile kan kültürü pozitifliği arasında ise istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulundu.Öğe Göz Kapağını Tutan Şarbon: Olgu Sunumu(2002) Ural, Onur; Dikici, NebahatDeri şarbonu tanısı alan 38 yaşında bir kadın hasta sunulmuştur. Şarbon yarası sol üst gözkapağında olup tüm yüzü kaplayan malign ödem gelişmiştir. Olgu penisilin ile iyileşmiştir.Öğe Isolated Cervical Spondylodiscitis Due to Brucellosis: A Case Report(BAYCINAR MEDICAL PUBL-BAYCINAR TIBBI YAYINCILIK, 2013) Ural, Onur; Sümer, Şua; Demir, Nazlım Aktuğ; Dikici, Nebahat; Fırat, VildanBrucellosis is a zoonotic disease, which has the potential to affect all organs and systems. It most commonly involves the musculoskeletal system and may result in sacroiliitis, spondylitis, spondylodiscitis, arthritis, osteomyelitis, tenosynovitis or bursitis. Lumbosacral region is the most commonly affected in cases of spinal complications. Involvement of the cervical region is very rare, however, when it does occur, the prognosis is worse than when it affects the lumbar region and more neurological damage. is observed. Brucellosis should always be considered in the differential diagnosis of patients presenting with musculoskeletal complaints in regions where brucellosis is endemic. We report an unusual case of brucellar spondylodiscitis involving the cervical region and discuss this with reference to the recent literature.Öğe Kabakulak Meninjiti: Bir Olgu Nedeniyle(2002) Dikici, Nebahat; Ural, OnurKabakulak meninjitli bu olgu bakteriyel meninjiti taklit etmesi, erişkinde ender görülmesi ve meninjit bulgularının tükürük bezleri tutulumundan önce başlaması nedeniyle sunuma değer bulunmuştur. Başağrısı, ateş, bulantı-kusma ve bilinç bulanıklığı yakınmaları ile başvuran 20 yaşında erkek hastada fizik muayene ve laboratuvar incelemeleri sonucunda akut bakteri meninjiti düşünüldü. Kliniğe yatırılarak ampirik olarak antibakteriyel tedavi başlandı. Hastaneye yatışının üçüncü gününde sol parotis bezi, bir gün sonra da sağ parotiste şişlik, hassasiyet ve ağrı gelişti. Hastanın serum ve beyin-omurilik sıvısında Kabakulak IgM pozitif, IgG negatif saptandı. Kabakulak meninjiti olduğu indirekt tanı yöntemiyle gösterilen hastanın antibiyotik tedavisi kesildi, semptomatik tedavi yapıldı. Klinik ve laboratuvar bulguları düzelen hasta taburcu edildi ve altı aylık izleniminde herhangi bir sekel saptanmadı.Öğe Konya Bölgesinde Tularemi(ANKARA MICROBIOLOGY SOC, 2012) Dikici, Nebahat; Ural, Onur; Sümer, Şua; Öztürk, Kayhan; Yiğit, Özgen Albayrak; Katlanır, Eda; Keleş, BaharTularemia is a zoonotic infection caused by Francisella tularensis. In the recent years tularemia has become a reemerging infection in Turkey with epidemics and also sporadic cases. Transmission occurs most often through consumption of contaminated water and food, direct contact with animals and insect/tick bites. In this study, we evaluated clinical features and laboratory findings of 35 tularemia cases diagnosed during two outbreaks that occurred in two different villages during two different periods in Konya (located in Central Anatolia), Turkey and five sporadic cases. In both outbreaks, first (index) cases were admitted to our outpatient clinic with the complaints of cervical lympadenopathy. After diagnosis of tularemia, an organized team visited the villages to search if more cases existed. For microbiological diagnosis, blood, throat and tonsil swabs and lymph node aspirate specimens were collected from the suspected cases. Diagnostic tests (culture, serology, molecular methods) for tularemia were performed in reference center, Refik Saydam National Public Health Agency. Drinking and potable water samples from those villages were also collected by provincial health authorities. The cases (n= 14) that belonged to the first epidemics were detected in February 2010 and cases (n= 21) of the second epidemics in NovemberDecember 2010; five cases were followed as sporadic. The mean age of the 40 patients (25 females, 15 males) was 37.6 (age range: 5-80 years; five of them were pediatric group) years. The most common complaints of patients were cervical mass (90%), sore throat (63%), chills (60%) and fever (58%). The most frequently detected clinical findings were enlarged lymph nodes (n= 34, 85%), followed by tonsillitis (20%), skin lesions (15%) and conjunctivitis (8%). Most of the patients (82.5%) had been misdignosed as acute tonsillitis, suppurative lymphadenitis, tuberculous lymphadenitis and brucellosis, before their admission to our hospital and treated with beta-lactam antibiotics. Demographic analysis of the cases revealed that 68% of them lived in the rural area, 75% had rodents at home, 46% used natural water supplies, 53% fed animals, 15% had contact with game animals and 5% had contact with ticks. Clinical samples from the patients were found culture negative for F.tularensis. The diagnosis of the cases was based on the presence of specific F.tularensis antibodies between 1/160-1/1280 titers obtained by microagglutination test. Additionally F.tularensis DNA was demonstrated in three lymph node aspirate samples by polymerase chain reaction (PCR). Water samples were found negative both by culture and PCR assays. However, it was detected that there were problems in the chlorination of water supplies in the two villages where epidemics were seen. All the patients were treated with streptomycin (2 x 1 g, intramuscular, 10 days), and surgical intervention was performed for the patients (n= 12) with extremely large lymph nodes and suppuration. Erythema nodosum developed in two patients following the end of treatment. Death or serious complications such as pneumonia or meningitis were not detected. In conclusion, tularemia should be considered in patients presenting with cervical lymphadenopathy, sore throat, fever and unresponsive to previous treatment with beta-lactam antibiotics. For the management of the disease, healthcare personnel and the community should be educated concerning the risk factors and precautions for tularemia.Öğe Konya Bölgesinde tularemi(2012) Dikici, Nebahat; Ural, Onur; Sümer, Şua; Öztürk, Kayhan; Albayrak, Özgen Yiğit; Katlanır, Eda; Keleş, BaharFrancisella tularensisin neden olduğu zoonotik bir enfeksiyon olan tularemi, son yıllarda ülkemizde oluşan salgınlar ve sporadik olgularla yeniden önem kazanmıştır. Etkenin bulaşı en sık, kontamine su ve besinler, enfekte hayvanlarla temas ve böcek/kene ısırığı ile olur. Bu çalışmada, bölgemizde iki ayrı bel- dede iki ayrı dönemde ortaya çıkan salgınlarda tularemi tanısı konulan 35 olgu ile beş sporadik olgu, klinik özellikleri ve laboratuvar bulguları yönünden değerlendirilmiştir. Her iki salgında da ilk (indeks) olgular kliniğimize servikal lenfadenopati şikayetiyle başvurmuştur. Tularemi tanısı konulduktan sonra, başka olguların olup olmadığını araştırmak amacıyla bir ekip oluşturulmuş ve ilçeler ziyaret edilmiştir. Mikrobiyolojik tanıya yönelik olarak, şüpheli olgulardan kan, boğaz ve tonsil sürüntüsü ve lenf nodu as- pirasyon örnekleri alınmış; tanısal testler (kültür, seroloji, moleküler yöntemler) Refik Saydam Hıfzıssıh- ha Merkezinde gerçekleştirilmiştir. Ayrıca, İl Sağlık Müdürlüğü tarafından, adı geçen beldelerin içme ve kullanma sularından örnekler toplanmıştır. Çalışmamızda, Emen beldesindeki ilk epidemiye ait olgular (n 14) Şubat 2010 tarihinde, Yukarıçiğil beldesindeki ikinci epidemiye ait olgular (n 21) Kasım-Aralık 2010 tarihinde tanımlanmış; beş olgu ise sporadik olarak izlenmiştir. Toplam 40 olgunun 25i kadın, 15i erkek olup, yaş ortalaması 37.6 (yaş aralığı: 5-80 yıl; beşi çocuk yaş grubu) yıldır. Başvuru şikayetlerinin en sık; boyunda kitle (%90), boğaz ağrısı (%63), üşüme/titreme (%60) ve ateş (%58) olduğu görülmüştür. En sık saptanan fizik muayene bulgusu ise servikal lenfadenopati (n 34, %85) olmuş; bunu tonsillit (%20), cilt lezyonları (%15) ve konjunktivit (%8) izlemiştir. Hastaların çoğunun (%82.5), klini- ğimize başvuru öncesinde değişik tanılar (akut tonsillit, süpüratif lenfadenit, tüberküloz lenfadenit, bru- selloz) ile beta-laktam antibiyotik tedavisi aldığı öğrenilmiştir. Olguların %68inin kırsal kesimde yaşadı- ğı, %75inin evinde kemirici bulunduğu, %46sının doğal su kaynaklarını kullandığı, %53ünün evde hayvan beslediği, %15inin av hayvanları ile teması olduğu ve %5inin çevresinde kene varlığı öyküsü saptanmıştır. Olgulardan alınan boğaz sürüntüsü ve lenf nodu aspirat kültürlerinin hiçbirinde F.tularensis üremesi olmamış; olguların tanısı mikroaglutinasyon testi ile saptanan 1/160-1/1280 titrelerde pozitif özgül F.tularensis antikor varlığıyla konulmuştur. Ayrıca, üç olgudan alınan aspirat örneğinde, polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ile F.tularensis DNAsı gösterilmiştir. Su örneklerinde kültür ve PCR ile F.tularensis pozitifliği saptanmamış; ancak epidemi izlenen her iki bölgede de içme sularının klorlanmasında aksaklıklar (şebeke suyuna, klorlama yapılmayan bir kaynak suyunun bağlanması gibi) olduğu izlenmiştir. Tüm hastalar streptomisin (2 x 1 g, 10 gün, intramusküler) ile tedavi edilmiş; lenf bezi ileri derece- de büyük olan ve süpürasyon gösteren olgulara (n 12) cerrahi girişim uygulanmıştır. İki olguda tedavi sonlandıktan iki hafta sonra eritema nodozum gelişmiş; olguların hiçbirinde pnömoni, menenjit gibi ciddi komplikasyonlar ve ölüm izlenmemiştir. Sonuç olarak, servikal lenfadenopati, boğaz ağrısı ve ateş şikayetleriyle başvuran, özellikle beta-laktam antibiyotik tedavisine yanıt alınamayan hastalarda tulareminin dikkate alınması; risk faktörleri ve önlemler açısından sağlık personeli ve topluma yönelik eğitim- lerin yapılması gerektiği kanısına varılmıştır.Öğe Konya Bölgesinde Tularemi(2012) Dikici, Nebahat; Ural, Onur; Sümer, Şua; Öztürk, Kayhan; Yiğit, Özgen Albayrak; Katlanır, Eda; Keleş, BaharTularemia is a zoonotic infection caused by Francisella tularensis. In the recent years tularemia has become a re-emerging infection in Turkey with epidemics and also sporadic cases. Transmission occurs most often through consumption of contaminated water and food, direct contact with animals and insect/tick bites. In this study, we evaluated clinical features and laboratory findings of 35 tularemia cases diagnosed during two outbreaks that occurred in two different villages during two different periods in Konya (located in Central Anatolia), Turkey and five sporadic cases. In both outbreaks, first (index) cases were admitted to our outpatient clinic with the complaints of cervical lympadenopathy. After diagnosis of tularemia, an organized team visited the villages to search if more cases existed. For microbiological diagnosis, blood, throat and tonsil swabs and lymph node aspirate specimens were collected from the suspected cases. Diagnostic tests (culture, serology, molecular methods) for tularemia were performed in reference center, Refik Saydam National Public Health Agency. Drinking and potable water samples from those villages were also collected by provincial health authorities. The cases (n= 14) that belonged to the first epidemics were detected in February 2010 and cases (n= 21 J of the second epidemics in November-December 2010; five cases were followed as sporadic. The mean age of the 40 patients (25 females, 15 males) was 37.6 (age range: 5-80 years; five of them were pediatric group) years. The most common complaints of patients were cervical mass (90%), sore throat (63%), chills (60%) and fever (58%). The most frequently detected clinical findings were enlarged lymph nodes (n= 34, 85%), followed by tonsillitis (20%), skin lesions (15%) and conjunctivitis (8%). Most of the patients (82.5%) had been misdignosed as acute tonsillitis, suppurative lymphadenitis, tuberculous lymphadenitis and brucellosis, before their admission to our hospital and treated with beta-lactam antibiotics. Demographic analysis of the cases revealed that 68% of them lived in the rural area, 75% had rodents at home, 46% used natural water supplies, 53% fed animals, 15% had contact with game animals and 5% had contact with ticks. Clinical samples from the patients were found culture negative for F.tularensis. The diagnosis of the cases was based on the presence of specific F.tularensis antibodies between 1/160-1/1280 titers obtained by microagglutination test. Additionally F.tularensis DNA was demonstrated in three lymph node aspirate samples by polymerase chain reaction (PCR). Water samples were found negative both by culture and PCR assays. However, it was detected that there were problems in the chlorination of water supplies in the two villages where epidemics were seen. All the patients were treated with streptomycin (2 x 1 g, intramuscular, 10 days), and surgical intervention was performed for the patients (n= 12) with extremely large lymph nodes and suppuration. Erythema nodosum developed in two patients following the end of treatment. Death or serious complications such as pneumonia or meningitis were not detected. In conclusion, tularemia should be considered in patients presenting with cervical lymphadenopathy, sore throat, fever and unresponsive to previous treatment with beta-lactam antibiotics. For the management of the disease, healthcare personnel and the community should be educated concerning the risk factors and precautions for tularemia.Öğe Management of Brucella Endocarditis: Results of the Gulhane Study(ELSEVIER SCIENCE BV, 2012) Koruk, Suda Tekin; Erdem, Hakan; Koruk, İbrahim; Erbay, Ayşe; Tekce, Yasemin Tezer; Erbay, Ali Rıza; Dayan, Sami; Deveci, Özcan; İnan, Asuman; Engin, Derya Öztürk; Güner, Rahmet; Dikici, Nebahat; Kartal, Elif Doyuk; Kurtaran, Behice; Pehlivanoglu, Filiz; Sipahi, Oğuz Reşat; Yalcı, Asuman; Yemisen, Mücahit; Çavus, Sema Alp; Gencer, Serap; Güzel, Gökhan; Öncül, Oral; Parlak, Mehmet; Kazak, Esra; Tülek, Necla; Ulcay, Asim; Savaşçı, ÜmitBrucella endocarditis (BE) is a rare but life-threatening complication of human brucellosis. The aim of this study was to investigate the course of BE along with the therapeutic interrelations. A total of 53 patients with BE hospitalised in 19 health institutions between 2006 and 2011 were included in the Gulhane study. Diagnosis of brucellosis was established by either isolation of Brucella sp. or the presence of antibodies, and the definition of endocarditis was made according to Duke's criteria. There were four treatment groups: ceftriaxone combined with oral antibiotics (Group 1); aminoglycosides combined with oral antibiotics (Group 2); oral antibiotic combinations (Group 3); and aminoglycoside plus ceftriaxone combined with an oral antibiotic (Group 4). Involvement rates of the aortic, mitral and tricuspid valves were 49.1%, 43.4% and 5.7%, respectively. Thirty-two patients (60.4%) had an underlying cardiac valvular problem, including previous prosthetic valve replacement (n = 18). Medical treatment was provided to 32 patients (60.4%), whilst concordant medical and surgical approaches were provided to 21 patients (39.6%). Mortality in Group 1 was 15% (3/20), whilst in Group 2 it was 5.3% (1/19). In Group 3, 25.0% (3/12) of the cases died, whereas none of the cases in Group 4 died. In conclusion, mortality increased 47-fold with pericardial effusion and 25-fold due to congestive heart failure that developed after BE. Although mortality was lower in the aminoglycoside-containing arm (Groups 2 and 4), statistical analysis could not be performed owing to the small number of patients.Öğe Otoimmün hepatit: Farklı klinik özellikleri olan iki olgu sunumu(2012) Sümer, Şua; Dikici, Nebahat; Kayaçetin, Ertuğrul; Katlanır, Eda; Ural, OnurOtoimmün hepatit, kronik progresif bir karaciğer hastalığıdır. Otoimmün hepatitin kliniği genellikle viral hepatite benzemekle birlikte, bazen kolestazla karakterize atipik seyirli olabilir. İlk olgu kolestatik özelliklerin ön planda olduğu bir hasta olup, başvuru şikayetleri ve bulguları nedeniyle tanısında kolestaza neden olan hastalıklar ön planda düşünüldü. Olgunun takibinde tedavi yanıtsızlığı sonrası ayırıcı tanıya yönelik tetkikler sırasında otoimmün hepatit tanısı konuldu. İkinci olgu ise viral hepatiti taklit eden bulgularla başvurdu ve tanıya yönelik tetkikler sırasında otoimmün hepatit tanısı konuldu.Öğe Prevalence of Nasal Staphylococcus aureus Carriage in the Patients Undergoing Hemodialysis and Evaluation of Risk Factors and Laboratory Parameters(TAYLOR & FRANCIS LTD, 2011) Celik, Gulperi; Gulcan, Aynur; Dikici, Nebahat; Gulcan, ErimBackground: In this study, we aimed to determine the nasal carriage rate of Staphylococcus aureus and risk factors in hemodialysis (HD) patients. Methods: One hundred eighty-four HD patients were evaluated. A second sample was taken from the subjects, the wipe samples of whom were isolated as S. aureus. And subjects whose second samples' results were the same were deemed as S. aureus carriers. Results: Fifty-two (28.3%) patients were identified as S. aureus carriers. In the control group, S. aureus carriage has been found out as 14.9% in 116 healthy subjects. The isolation rate of S. aureus has been found statistically significantly high in the age group of 41-61 years. But, methicillin-resistant S. aureus (MRSA) isolation ratio has been statistically high in the group over the age of 61 years. Sepsis history and gastrointestinal system disease development is closely related to bacterial isolation. MRSA isolation ratios have been found high in chronic lung disease patients, diabetic patients, patients with infection history, and patients with impaired general state of health. The carriage ratios have been found higher in the patients who are settled in urban areas, are subjected to dialysis for more than 10 years, and are hospitalized in the past year. However, the difference between the other groups is not statistically significant. Conclusions: S. aureus carriage must be screened on regular intervals in HD patients. Nasal S. aureus carriage follow-up and treatment is a process that will protect patients from more severe clinical pictures.Öğe Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde Antibiyotik Kullanım Nedenleri(2002) Dikici, Nebahat; Ural, OnurBu çalışmada, Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde antibiyotik kullanımının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Hastaneye yatırılarak tedavi gören 600 hasta dosyası antibiyotik kullanım sıklığı ve gerekçesi açısından incelenmiştir. Hastaların 394 (%65.7)'ünde antibiyotik kullanılmıştır. Bu hastaların %39.6'sında infeksiyon tanısı klinik bulgularla, %3.0'ünde mikrobiyolojik testlerle konulmuştur. Hastaların %53.1 'inde profilaktik antibiyotik kullanılmış ve %4.3'ünde antibiyotiğin niçin verildiği anlaşılamamıştır. Profilaksi amacıyla en sık sefepim ve meropenem kullanılmıştır ve cerrahi profilaksi süresi de önerilen sürelerden daha uzun bulunmuştur (ortalama 6.4 gün). Bu sonuçlar, hastanelerde antibiyotik kullanımının kontrol edilmesi ve kliniklerle mikrobiyoloji laboratuvarları arasında iletişimin düzenlenmesi gerektiğini ortaya koymuştur.Öğe Shoulder Tenosynovitis due to Brucellosis(2011) Ural, Onur; Satılmış, Özgür; Kaya, Sevgi; Kıreşi, Demet; Dikici, NebahatBruselloz pek çok coğrafik bölgede hala büyük bir sağlık problemi olarak devam etmektedir. Yirmi sekiz yaşında, çiftçilik yapan hasta, kliniğimize 20 gündür olan ateş, titreme, gece terlemesi, omuz ağrısı, yaygın kas ve eklem ağrıları şikayetleriyle başvurdu. Anamnezinde çiftçilikle uğraştığı öğrenildi ve pastörize edilmemiş sütten üretilen taze peynir tüketimi hikayesi vardı. Brusella standart tüp aglütinasyon testi 1/640 titrede pozitif idi. Yedi günlük inkübasyondan sonra kan kültüründen Brucella melitensis izole edildi. Hastanın tanısında radyografik anormallikler gözlendi. Hastaya üç hafta oral olarak 200 mg/gün doksisiklin ve 1 g/gün intramusküler streptomisin verildi. Tedaviye oral olarak 200 mg/gün doksisiklinle altı hafta daha devam edildi. Medikal tedavi ile tam iyileşme sağlandı.Öğe Streptococcus Zooepidemicus Meningitis and Bacteraemia(Taylor & Francis as, 2003) Ural, Onur; Tuncer, İnci; Dikici, Nebahat; Arıdoğan, BuketGroup C streptococci are common causative agents of epidemic infections in animals and a rare cause of meningitis in humans. The case is reported of a 75-y-old man with meningitis caused by a group C streptococcus (Streptococcus zooepidemicus). He had frequent contact with horses, which were a possible source of infection. In spite of treatment with a third generation cephalosporin, the outcome was fatal.Öğe Training to prevent healthcare associated infections(2015) Dikici, Nebahat; Ural, Onur; Ertap, Fadime; Sumer, Sua; Kara, FatihObjectives. Aim of this study was to investigate pre-education information level, efficiency of training, persistence of acquired information, and factors affecting information level of recently employed nurses about healthcare associated infections. Methods. One hundred and thirty-two nurses who have just started work were trained about healthcare associated infections and infection control measures. Tests were performed pre, post training and one year after training. Factors affecting test success were investigated. Results. Nurses who continued education after high school were more successful (p0.002). Duration of work-hours, unit where they work and presence of previous training didn't affect test success (p0.705, p0.040, p0.105; respectively). Test results were assessed over 100 points. Mean score before the training was 67.95±10.5 and it increased to 85.06±7.6 after the training (p0.000). Mean test score at test repeated one year later was 80.04±8.77. Unit where they have worked during previous year, application of isolation in their unit and presence of training didn't affect general success in the test (p0.344, p0.316, p0.259; respectively). Conclusions. Training programs using individualized, regularly repeated and approved training methods should be conducted in accordance with needs determined by these studies. Next target after knowledge increase will be reflection of this increase to daily practice and behaviour change.Öğe Yeni Bir Karbapenem; Doripenem Monohidrat(2013) Sümer, Şua; Dikici, NebahatKarbapenem grubunun 2007 yılında FDA (Food and Drug Administration) onayı alan en son üyesi doripenem monohidrat, 1 beta metil grubu içeren sentetik bir analogtur. Doripenem, di er karbapenemler gibi konsantrasyona de il, zamana ba ımlı bakterisidal etki gösterir. Gram pozitif bakterilere etkinli i imipeneme benzerlik gösterirken, Gram negatif bakterilere etkinli i ise meropeneme benzerdir. Hatta P.aeruginosa gibi bazı bakterilere kar ı minimal inhibitör konsantrasyon (MIC) de eri meropenemden bir dilüsyon daha dü üktür. Doripenem ülkemizde komplike intraabdominal infeksiyonlar, komplike üriner sistem infeksiyonları ve ventilatör ili kili pnömoniler dahil nozokomiyal pnömonilerin tedavisinde kullanılmak üzere endikasyon almıştır
