Yazar "Yavru, Sibel" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 71
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akut İshal Yakınmalı Çocuklarda Rotavirüs ve Enterik Adenovirüs Sıklığı(2008) Altındiş, Mustafa; Baştepe, Gülbahar; Çeri, Ayhan; Yavru, Sibel; Kalaycı, RaikeÇocukluk çağı akut ishallerinin tanı ve tedavi yaklaşımlarında viral etkenler çoğunlukla göz ardı edilerek, endikasyon dışı ampirik antibiyotik kullanılması ülkemizde çok sık rastlanan bir durumdur. Çocuklarda rotavirüs ve adenovirüs gastroenterit sıklığını belirlemek amacıyla, Kasım 1999-Nisan 2000 tarihlerinde, hastane çocuk polikliniğine ateş, kusma, karın ağrısı ve şiddetli ishal yakınmaları ile getirilen veya kreş taramalarında saptanan 0-6 yaş grubu toplam 112 ishalli çocuk ile kontrol amacıyla 94 sağlıklı çocuğunun dışkılarından lateks yöntemiyle rotavirüs antijeni (Diarlex.ROTA, Orion Diagnostica, USA) ve adenovirüs (Novum Diag GmbH Germany) araştırılmıştır. Ishal yakınmalı 14 (% 12.5) çocukta rotavirüs, 5.inde de(% 4.5) adenovirüs saptanmış, bir olguda ikili enfeksiyona rastlanmıştır (% 0.9). Kontrol grubunda 3 (% 3.2) çocukta rotavirüs, bir çocukta enterik adenovirüs belirlenmiştir (% 1.06). Özellikle kış aylarında çocuk gastroenteritlerinin tanı ve tedavisinde, etken olarak rotavirüs ve adenovirüsün de unutulmaması gerektiği kanısına varılmıştır.Öğe Akut solunum yetmezliği sendromu(2007) Kale, Mehmet; Yavru, SibelSevere Acute Respiratory Syndrome (SARS) insanlarda solunum sistemini etkileyen, morbiditesi ve mortalitesi yüksek, akut viral bir enfeksiyondur. Son birkaç yılda başta Uzakdoğu ülkeleri olmak üzere tüm dünyada hızla yayılım gösterdiği rapor edilmiştir. Enfeksiyon etkeninin yeni bir coronavirüs türü olduğu tespit edilmiştir. Hastalık en fazla solunum yolu ile yayılım göstermektedir. Teşhiste PCR, ELISA, IF ve hücre kültürüne dayalı metotlardan yararlanılmaktadır. Şu an için hastalığın tedavisi olmayıp, kontrol ve koruma programları uygulanmaktadır. Hastalık pandemikseyirlidir.Öğe Antibody prevalence against respiratory viruses in naturally infected cattle in Central Anatolia(Selçuk Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi, 2014) Avci, Oğuzhan; Yavru, Sibel; Sevik, MuratAmaç: Bu çalışma İç Anadolu bölgesindeki sığırlarda major respiratorik viral ajanların seroprevalanslarının belirlenmesi amacı ile yapıldı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada İç Anadolu Bölgesi’ndeki 5 ilden (Amasya, Çorum, Kayseri, Nevşehir ve Yozgat) solunum sisteminin en önemli enfeksiyöz ajanları olan Bovine Herpesvirus tip 1 (BHV-1), Bovine Viral Diarrhea Virus (BVDV), Bovine Respiratory Syncytial Virus (BRSV), Parainfluenza Virus-3 (PIV-3) ve Bovine Adenovirus-3 (BAV-3)’e karşı herhangi bir aşı uygulaması yapılmamış toplam 500 sığırdan kan örnekleri toplandı. Serum örnekleri BHV-1, BVDV, BRSV, PIV-3 ve BAV-3’e karşı gelişen spesifik antikor varlıkları yö- nünden serolojik olarak indirekt Enzyme Linked Immunosorbent Assay (ELISA) ile incelendi. Bulgular: Serum örneklerinin seropozitivite oranları BHV- 1, BVDV, BRSV, PIV-3 ve BAV-3 için sırasıyla %57.8, %68.0, %78.2, % 85.6 ve %76.8 olarak belirlendi. Öneri: Sonuç olarak İç Anadolu Bölgesi’ndeki sığırlarda solunum sistemi hastalıklarında temel enfeksiyöz viral ajanların varlığının devam ettiği ve aşılama programlarının uygulanması gerektiği ifade edilebilir.Öğe Antibody prevalence against respiratory viruses in naturally infected cattle in Central Anatolia(2014) Avcı, Oğuzhan; Yavru, Sibel; Sevik, MuratAmaç: Bu çalışma İç Anadolu bölgesindeki sığırlarda major respiratorik viral ajanların seroprevalanslarının belirlenmesi amacı ile yapıldı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada İç Anadolu Bölgesi'ndeki 5 ilden (Amasya, Çorum, Kayseri, Nevşehir ve Yozgat) solunum sisteminin en önemli enfeksiyöz ajanları olan Bovine Herpesvirus tip 1 (BHV-1), Bovine Viral Diarrhea Virus (BVDV), Bovine Respiratory Syncytial Virus (BRSV), Parainfluenza Virus- 3 (PIV-3) ve Bovine Adenovirus-3 (BAV-3)'e karşı herhangi bir aşı uygulaması yapılmamış toplam 500 sığırdan kan örnekleri toplandı. Serum örnekleri BHV-1, BVDV, BRSV, PIV-3 ve BAV-3'e karşı gelişen spesifik antikor varlıkları yönünden serolojik olarak indirekt Enzyme Linked Immunosorbent Assay (ELISA) ile incelendi. Bulgular: Serum örneklerinin seropozitivite oranları BHV- 1, BVDV, BRSV, PIV-3 ve BAV-3 için sırasıyla %57.8, %68.0, %78.2, % 85.6 ve %76.8 olarak belirlendi. Öneri: Sonuç olarak İç Anadolu Bölgesi'ndeki sığırlarda solunum sistemi hastalıklarında temel enfeksiyöz viral ajanların varlığının devam ettiği ve aşılama programlarının uygulanması gerektiği ifade edilebilir.Öğe Barınak köpeklerinde canine coronavirus varlığının belirlenmesi(Selçuk Ünivesitesi Veterinerlik Fakültesi, 2015) Kale, Mehmet; Avcı, Oğuzhan; Yavru, Sibel; Dik, IrmakAmaç: Canine Coronavirus (CCV) köpeklerde viral gastroenteritise neden olan etkenlerden birisidir. Dünya genelinde köpeklerde bulunabilir ve yüksek bulaşıcı sindirim sistemi hastalığı ile sonuçlanabilir. Bu çalışma ishal görülen köpeklerde CCV’nin varlığının değerlendirilmesi amacı ile yapıldı. Gereç ve Yöntem: CCV antijenleri ve buna karşı gelişen antikor varlığını araştırmak için klinik olarak diyare görülen toplam 121 adet barınak köpeğine (1 hafta - 8 aylık) ait kan serumu ve dışkı örnekleri toplandı. Köpekler CCV enfeksiyonuna karşı aşılama yapılmayan hastalardı. Serum örnekleri CCV’ye karşı gelişen spesifik antikor varlığı yönünden ticari olarak temin edilen indirekt Enzyme Linked Immunosorbent Assay (ELISA) ile analiz edildi. Dışkı örnekleri CCV antijenleri yönünden rapid test kitleri ile test edildi. Bulgular: Örneklerden 91 adet (%75.20) kan serumu CCV’ye karşı gelişen antikor varlığı yönünden seropozitif ve dışkı örneklerinin 18 adedinde (%14.87) CCV antijenleri belirlendi. Öneri: CCV’nin barınak köpek enteritlerinde önemli rol alabileceği ifade edilebilirÖğe Bir İnekte Bovine Lökozis Olgusu(Selçuk Üniversitesi, 2002) Yavru, Sibel; Kale, Mehmet; Şimşek, Atilla; Bulut, OyaBu çalışma. 5 yaşında Holstein ırkı sütçü bir Inekte, klinik, hematolojik ve serolojik muayeneler ile Bovine Lökazis (BL) enfeksiyonun saptanması amacıyla yapılch. Klinik muayenede; hayvanın zayıfladığı, boyun ve kavram (plica genus) bölgesindeld lenf yumrulannda büyüme ve gözde hafif ekzoftalmus geliştiği tespit edildi. Hematolojik açıdan, total lokosit sayısında artış olduğu belirlendi. Serolojik çalışmada, Agar-Jel Immunodiffuzyon (AGID) ve Enzim Linked Immunosorbent Assay (ELISA) serolojik testleriyle BLV'na karşı antikor varlığı tespit edildi.Öğe Boğalarda Bazı Önemli? Patojen Etkenleri?n Araştırılması(Selçuk Üniversitesi, 2004) Güler, Leyla; Ok, Ümran; Şimşek, Atilla; Yavru, Sibel; Ekik, Mehmet; Gündüz, Kadir; Gülcü, YasinBu çalışmada, boğa semen ve propusyal y kanti omeklerinde, Bovine Herpesvirus 1 (BHV-1), Bovine Viral Diarrhae Virus (BVDV). Campylobacter. Brucella ve Mycoplasma gibi bazı önemli enfeksiyoz etkenlerin varlığı, viral/bakteriyel izolasyon, PCR/RT-PCR ve serolojik yöntemlerle araştırıldı Çalışmada, mezbahaya kesime gelinlen bir yaşın üzerindeki hayvanlardan alınan 73 adet semen. 94 adet prepusyal yıkantı ve 101 adet kan serumu örneği ile bir suni tohumlama merkezindeki 19 adet boğadan değişik tanhirde alınan 210 adet dondurulmuş semen ve bu hayvanların kan serumu örnekleri incelendi. Semen örneklerinden PCR/RT-PCR ve virus izolasyon yöntemlen ile BHV-1 ve BVDV, bakteriyolojik muayenelerde ise Brucella ve Campylobacter etkenlen tespit edilmedi. Incelenen 94 prepusyal yıkantı örneğinin 24 (%25.5) unden Mycoplasma spp. izole edildu Serolojik olarak ELISA ile test edilen 120 boğaya ait (19'u suni tohumlama merkezi, 1011 mezbahadan alinan) kan serumlanının 42'sinde (35) BHV-1, 46 (39.6)'sinda BVDV antikorfan tespit edildi. Suni tohumlama merkezine ait 19 boğa kan serumunun tumu BHV-1. 4'ü ise BVDV antikor pozitif bulundu. Incelenen serumlanın tümünde Brucella antikoran negatif bulundu. Çalişmada test edilen hayvanların hiçbinnde klinik olarak herhangi bir bulguya rastlanmadi.Öğe Boğalarda Bovine Herpes Virus Tip 1 (Bhv-1) Enfeksiyonunun Serolojik ve Virolojik Olarak Araştırılması(Selçuk Üniversitesi, 1998) Yavru, Sibel; Şimşek, Atilla; Öztürk, FeridunA lolal of 300 blood sera samples laken from bulls in variaus ages and breed in Meat and Fish Association's Slaughterhouse in Konya were tested against Bovine Herpes Virus type 1 (BHV-') antibodies by mitroneutralisation test. 125 (41.66 %) sera were found to be positive . The neutralising antibody titers ol the posilive sera were detected between 1:2.37 and 1:200. The highest antibody incidance (91.1%-100%) and titers were observed in bulls over 3 years old. In addilion, conjunctival or nasal swap samples from 15 bul1s with respiraıoric symptoms in Slaughterhouse were taken for virus isolation. A virus was isolated by inoculation onto ce1l culture. The isolated virus was identified BHV-' by cross microneutralisation tesl for used hyperimmun sera obtained from rabbits.Öğe Boğalarda bovine herpes virus tip 1 (BHV-1) enfeksiyonunun serolojik ve virolojik olarak araştırılması(1998) Yavru, Sibel; Şimşek, Atilla; Öztürk, FeridunKonya Et ve Balık Kurumu mezbahasına getirilen farklı ırk ve yaşlardaki toplam 300 adet boğadan alınan kan serumu örnekleri Bovine Herpes Virus type 1 (BHV-1 )'e karşı mikronötralizasyon testi ile kontrol edildi. Test sonunda 125 (% 41.66) adet kan serumu seropozitif olarak bulundu. Pozitif serumların nötralizan antikor titrelerinin 1:2.37 ile 1:200 arasında olduğu saptandı. En yüksek antikor dağılımının (% 93.1-%100) ve antikor titrelerinin 3 yaşın üzerindeki boğalarda olduğu tespit edildi. Ayrıca Konya Et ve Balık Kurumu mezbahasına getirilen solunum yolu enfeksiyonuna bağlı klinik belirti gösteren 15 boğadan konjunktival ve nazal swap örnekleri izolasyon materyali olarak alındı. Bu örneklerin hücre kültürlerine inokulasyonu sonucu 1 adet virus izole edildi. İzole edilen virus tavşanlardan hazırlanan hiperimmun serumla çapraz mikronötralizasyon testi sonuçlarına göre BHV-1 olarak identifiye edildi.Öğe Boğalarda Bovine Herpesvirus Ti?p- 1 (Bhv-1) Enfeksi?yonunun Enzyme Linked Immunosorbent Assay (Elisa), Polymerase Chain Reaction (Pcr) ve Virüs I?zolasyonu (Vi) Metotları I?le Karşılaştırmalı Teşhi?si? ve Seroepi?demi?yoloji?si?(Selçuk Üniversitesi, 2004) Yavru, Sibel; Bulut, OyaAraştırmada, Konya ve çevresinden Konya Özel Konet mezbahasına kesim amacı ile getirilen, 100 adet sağlıldı gö rünümlü, yerli ırk ve 1 yaşındaki boğalardan kan, sperma ve nasal swap ?mekleri alındı. Sperma ve nasal swap ?mekleri Fotal Dana Bobrek (FDB) ve Madin Darby Bovine Kidney (MDBK) devamlı hücre kültürlerine inokule edildi. Inkubasyon s?resi sonunda 26 adet sperma ve 2 adet nasal swap omeğinde sitopatik etki (CPE) gözlendi. Izole edilen viruslanın identifikasyonu amacıyla Enzyme Linked Immunosorbent Assay (ELISA/Ag) kullanıldı ve sperma örneklerinden 15 adedi BHV-1 olarak identifiye edilirken, nasal swap ömeklerinin hiçbirisi BHV-1 olarak identifiye edilemedi. Ayrıca sperma ve nasal swap örneklerinde BHV-1'In tespiti amacıyla ELISA ve Polymerase Chain Reaction (PCR) metodundan yararlanıldı. Direkt ELISA le 1 adet sperma ve 1 adet nasal swap ömeği pozitif bulundu. PCR ile ise 23 adet sperma omeği pozitif olarak belirlenirken, nasal swap ömeklerinin hiç birinde pozitif sonuç tespit edilemedi. BHV-1'e karşı oluşan antikorların tespit edilmesi amacıyla ELISA/Ab ve serum mikronötralizasyon (serum mNT) testleri kullanıldı. BHV-1'e karşı oluşan antikortann lespiti amacıyla uygulanan EUSA/Ab ile 23 adet kan serumu pozitif olarak belirlenirken, serum mNT testi ile 14 adet kan serumu pozitif bulundu ve antikor pozitif bu ómeklerin SN50 değerleri ise 1:1.78-1:22.4 arasında tespit edildi.Öğe Boğalarda Brovine Herpesvirus TİP-1 (BHV-1) Enfeksiyonunun Enzyme Linked İmmunosorbent Assay (ELISA), Polymerase Chain Reaction (PCR) ve Virus İzolasyonu (VI) Metotları ile Karşılaştırmalı Teşhisi ve Seroepidemiyolojisi(2004) Bulut, Oya; Yavru, SibelAraştırmada, Konya ve çevresinden Konya Özel Konet mezbahasına kesim amacı ile getirilen, 100 adet sağlıklı görünümlü, yerli ırk ve 1 yaşındaki boğalardan kan, sperma ve nasal swap örnekleri alındı. Sperma ve nasal swap örnekleri Fötal Dana Böbrek (FDB) ve Madin Darby Bovine Kidney (MDBK) devamlı hücre kültürlerine inokule edildi, inkubasyon süresi sonunda 26 adet sperma ve 2 adet nasal swap örneğinde sitopatik etki (CPE) gözlendi, izole edilen virusların iden-tifikasyonu amacıyla Enzyme Linked Immunosorbent Assay (ELISA/Ag) kullanıldı ve sperma örneklerinden 15 adedi BHV-1 olarak identifiye edilirken, nasal swap örneklerinin hiçbirisi BHV-1 olarak identifiye edilemedi. Ayrıca sperma ve nasal swap örneklerinde BHV-1'in tespiti amacıyla ELISA ve Polymerase Chain Reaction (PCR) metodundan yararlanıldı. Direkt ELISA ile 1 adet sperma ve 1 adet nasal swap örneği pozitif bulundu. PCR ile ise 23 adet sperma örneği pozitif olarak belirlenirken, nasal swap örneklerinin hiç birinde pozitif sonuç tespit edilemedi. BHV-1'e karşı oluşan antikorların tespit edilmesi amacıyla ELISA/Ab ve serum mikronötralizasyon (serum mNT) testleri kullanıldı. BHV-1'e karşı oluşan antikorların tespiti amacıyla uygulanan ELISA/Ab ile 23 adet kan serumu pozitif olarak belirlenirken, serum mNT testi ile 14 adet kan serumu pozitif bulundu ve antikor pozitif bu örneklerin SN50 değerleri ise 1:1.78 -1:22.4 arasında tespit edildi.Öğe Bovine Coronavirus (BoCV) Infection in Calves with Diarrhoea and Their Dams(UNIV FED RIO GRANDE DO SUL, 2016) Yavru, Sibel; Yapici, Orhan; Kale, Mehmet; Sahinduran, Sima; Pehlivanoglu, Faruk; Albay, Metin Koray; Avci, OguzhanBackground: Bovine coronavirus (BoCV) is common with high seroprevalence in dairy cattle. It is reported in many countries. Also, BoCV causes diarrhea in dairy calves. The transmission of BoCV is the fecal-oral/aerosol-nasal routes. Feces from clinical cases or clinically normal dairy cattle are source of infection, also contamination of feed and water. The purpose of the current study was to investigate BoCV infection in diarrheic calves (age and sex) and their dams (age). For this reason, the serological and virological methods were used. Haematological parameters of the calves and their dams were compared using the statistical methods. Materials, Methods & Results: In this study, following clinical examination of 3500 cattle and their calves from 25 number of dairy farms 184 calves with diarrhoea and their dams (183) (>= 2 - <= 6 age) were sampled for BoCV presence by enzyme linked immunosorbent assay (ELISA). Additionally, all blood samples were examined by hematological methods. 172 (93.99%) cows and 172 (93.99%) calves were found antibodies (Ab) positive (+). The high levels of Ab for BoCV were detected as 36.05 % in dams 6 years and older ages. In the calves, Ab to BoCV were found at the highest level (25.26%) in the female calves >= 5 - <= 6 months ages. BoCV antigen (Ag) was detected in only faecal sample of a (0.54%) calf. When the haematological parameters were compared between BoCV Ab (+) and BoCV Ab negative (-) dams, only white blood cell (WBC) values were found statistically significant (P < 0.05). When the haematological parameters were compared between BoCV Ab (+)/Ag (-) and BoCV Ab (-)/Ag (-) calves, WBC (P < 0.05), lymphocyte (P < 0.01) and granulocyte (P < 0.01) values were found statistically important. When the haematological parameters were compared between BoCV Ab (+)/Ag (+) and BoCV Ab (-)/Ag (-) calves, both lymphocyte and granulocyte values were statistically important (P < 0.01). Discussion: BoCV infection has found worldwide among cattle of all ages. The disease results in major economic losses in dairy herds that result from treatment costs and calf deaths. One hundred seventy two out of 183 mothers whose blood sampling was done were detected as seropositive. Many researchers found similar results in dairy cattle. It was detected the highest seropositivity in cattle more than six years old. One hundred seventy two blood samples out of 184 calves were detected seropositive. Also, the highest seropositivity was detected among of > 5 and < 6 months of age. BoCV Ag (+) presence was detected in only one faecal sample of one calf out of 184. Researchers were found same or higher BoCV Ag(+) rates in faeces of diarrheic calves. In the study lymphocyte counts of seropositive cows and in Ab(+)/Ag(+) calves determined decrease. However, the counts in seropositive calves were increased. Leukocytes levels were also high in seropositive calves. Haematocrit values were decreased in seropositive cows, calves and in Ab(+)/Ag(-) calves. BoCV infections were detected at low level in diarrheic calves. But, BoCV seropositive mature and diarrheic calves were found at high levels. Haematological application methods could be used to be supportive with the serological and virological methods. All farm managements should be maintained with strict hygiene practices. Milking bottle, calf pens or hutches need to be sanitized. The calves must be prevent contamination from faeces and urine of other calves. The protective vaccination must be applied all animals.Öğe Bovine Leukemia Virus Antibodies in Dairy Cattle Farms and Milk Cooling Tanks(UNIV FED RIO GRANDE DO SUL, 2014) Kale, Mehmet; Hasircioglu, Sibel; Yavru, Sibel; Yapici, Orhan; Gur, Sibel; Avci, Oguzhan; Sunar, OmerBackground: Bovine leukemia virus (BLV) is a retrovirus. It is common infectious viruses of cattle with worldwide distribution. Milk from infected cows often contains BLV-infected cells are a common cause of infection. Eradication and control of BLV is based on early diagnostic. Both serum and milk samples can be tested by ELISA and it is possible to test either individual samples or, at a herd level, milk cooling tanks (MCT) samples. The aim of this study is to determine BLV antibodies (Abs) in the MCT, milk cans, and individual blood and milk samples of dairy cows in dairy cattle managements located in Burdur center and its districts and to follow and study the infection on the milk production chain. Materials, Methods & Results: Milk samples were collected from 50 main MCT. Studies were carried out in the managements that seven BLV Ab (+) and seven Ab (-) in their main MCT were located. For this purpose, milk samples were collected from mixed milk cans that were collected from managements providing milk for main MCT. Blood and milk samples were collected from dairy cows, housed in managements where BLV Ab (+) and Ab (-) was detected. Highest and lowest percent BLV (+) management, percent BLV (+) can numbers and percent milk amount were in 1 ton and 2 ton MCT, respectively. Moreover, these parameters were paralleled in all MCT. Percent BLV (+) and milk amounts were highest in 3 ton MCT and lowest in 2 ton MCT. In addition, these parameters were paralleled in all MCT. Distributions in BLV (+) managements ranged from 15 to 75%. It was detected at the individual animal levels, BLV (+) milk sample distributions ranged between 7.4 and 38.4%. Age range of the BLV (+) cows was between 3 and 11 years. Individual BLV tests between milk and serum samples were correlated positively in 5 managements (71.4%). On the other hand, the correlation was not detected in 2 of the managements (28.6%) that the individual milk and serum samples were collected. BLV (+) managements (%), BLV (+) cans (%) and milk volumes (%) were highest in 1 ton MCT and lowest in 3 ton MCT as BLV Ab (-). In addition, these 3 parameters were correlated in all MCT. BLV (+) cow numbers (%) and milk yields of the cows (%) were also correlated in all MCT. Although the MCT were found to be BLV (-), 3.9-37.5 % of the managements that provided milk to BLV (-) MCT were BLV (+). Furthermore, only 7.2-9.2 % of individual milk tests for the cows in managements that provided milk into BLV (+) MCT was BLV (+). Age of the BLV (+) animals was ranged between 3 and 11 in all MCT. The individual BLV tests between milk and serum samples were correlated positively in two managements (28.6 %). On the other hand, the correlation was not detected in 5 of the managements (71.4 %) that the individual milk and serum samples were collected. Discussion: The current study concluded that sampling milk cans is more appropriate than sampling MCT for BLV program. There was a correlation among the number of BLV (+) managements providing milk to milk tanks, number of cans and amount of milk in the cans. Furthermore, there was a correlation between the number of BLV (+) animals and milk volume of BLV (+) animals. Stage of a lactation period could be important for BLV screening since this appeared to affect the BLV test outcomes. There were also no effects of BLV infection on the milk yield and were no correlations between the individual blood and milk sample tests from the same animals. Moreover, blood samples of the cows with Ab (-) milk samples should be tested individually for BLV infection.Öğe Bovine Viral Diarrhea Virus (BVDV) Infection in Relation to Fertility in Heifers(JAPAN SOC VET SCI, 2011) Kale, Mehmet; Yavru, Sibel; Ata, Ayhan; Kocamuftuoglu, Mesih; Yapici, Orhan; Hasircioglu, SibelIn this study, blood scrum and leukocyte samples were collected from 400 Holstein heifers, all of which appeared to be healthy. Antibodies (Ab) against bovine viral diarrhea virus (BVDV) were detected in 57 serum samples, and BVDV antigen (Ag) was detected in 38 leukocyte samples. There were statistically important differences between the average first insemination ages (FIT) of the BVDV (Ag-/Ab+) heifers (p<0.0001) (pregnant p<0.05, nonpregnant p<0.0001) and BVDV (Ag-/Ab-) heifers. The average conception rates (CR) of BVDV (Ag-/Ab+) heifers and BVDV (Ag-/Ab-) heifers were not significant statistically. There were statistically important differences in average FIT between persistent infected (PI) BVDV (Ag+/Ab-) heifers (p<0.0001; PI pregnant p<0.05, PI nonpregnant p<0.0001) and BVDV (Ag-/Ab-) heifers. No significant differences in average CR between PI BVDV (Ag+/Ab-) heifers and BVDV (Ag-/Ab-) heifers were found. The differences in average FIT between BVDV (Ag+/Ab+; p<0.0001; nonpregnant p<0.0001) and BVDV (Ag-/Ab-) heifers were important statistically. Although there were no BVDV (Ag+/Ab+) pregnant heifers, the differences in average CR between BVDV (Ag+/Ab+) pregnant heifers and BVDV (Ag-/Ab-) heifers were found to be statistically important (p<0.0001). We conclude that fertility is affected in heifers with BVDV (Ag-/Ab+, Ag+/Ab- and Ag+/Ab+).Öğe Bovine Viral Diarrhoea Virus (BVDV) Infection in Pregnant Cows and Their Foetuses(Natl Veterinary Research Inst, 2006) Yapkıç, Orhan; Yavru, Sibel; Bulut, Oya; Kale, Mehmet; Ata, AyhanThe aim of the study was to characterize bovine viral diarrhoea virus (BVDV) infection in pregnant cows and their foetuses. Blood samples from 64 clinically healthy cows, determined as pregnant after slaughter, and from their foetuses were collected into tubes with and without EDTA. In total 128 blood samples were examined for BVDV antibodies and 128 leukocyte samples for BVDV antigens by direct and indirect ELISA. Thirty-six out of 64 (56.25%) sera from adult cows were detected as seropositive while only one (1.56%) serum from a foetus was seropositive. Leukocyte samples from pregnant cows were negative for BVDV antigen while BVDV antigen was detected in only one (1.56%) leukocyte sample from a foetus. A foetus, 4-month-old, belonging to these of seropositive cows, was detected as BVDV antigen negative and antibody positive. The other one, 2-months-old, was found as antigen positive and antibody negative.Öğe Changes in Hematological Parameters in Cattle Infected with Bovine Viral Diarrhea Virus(UNIV FED RIO GRANDE DO SUL, 2014) Avci, Oguzhan; Yavru, Sibel; Bulut, OyaBackground: The bovine viral diarrhea virus (BVDV) causes mucosal lesions, respiratory disorders, spontaneous abortion, congenital abnormalities, and stillbirth in cattle and wild ruminant populations worldwide. Clinical categories of BVDV infection include persistent subclinical infection, acute transient infection, and mucosal disease. Virus neutralization, enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA), and reverse transcription and polymerase chain reaction have been used for the detection of BVDV-infected cattle, but are time-consuming and costly methods, especially when screening large herds for persistent subclinical infections. In the current research, it was hypothesized that hemogram and blood gas values can be valuable indicator in the diagnosis and prognosis of infectious disease like metabolic disorders. The aim of this current study was to determine whether changes in the hematological parameters of BVDV-infected cattle represent potentially useful diagnostic factors. Materials, Methods & Results: Blood samples were collected from the jugular vein of 15 BVDV-antigen-positive (sick group) and 15 BVDV-antigen-negative (control group) Holstein cattle on a dairy farm in Konya Province in the Central Anatolia region of Turkey between January 2012 and September 2012. The presence of the BVDV antigen in the blood samples was determined with commercially available ELISA kit by using ELISA reader. Hemogram parameters [white blood cell counts (WBC), lymphocytes, monocytes, granulocytes, red blood cell counts (RBC), hematocrit (Hct), hemoglobin (Hb) and thrombocyte counts (THR)] obtained from anticoagulated bloods were measured with automatic cell counter. Blood gas values [power of hydrogen (pH), partial pressure of carbon dioxide (pCO(2)), partial pressure of oxygen (pO(2)), sodium (Na+2), potassium (K+), calcium (Ca+2), glucose (Glu), lactate (Lac), actual bicarbonate (HCO3act), standard bicarbonate (HCO(3)std), total carbon dioxide (tCO(2)), base excess in vivo (BEvv), base excess in vitro (BEvt), oxygen content (sO(2))] were measured by blood gas analyzer. The data for the antigen-positive cattle were compared to those of the control cattle using independent-sample t-tests (SPSS 19.0 for windows). The results were expressed as Mean +/- Standard Deviation. Difference were considered signifi cant when P<0.05. The white blood cell count, the relative proportions of lymphocytes and monocytes; the pO(2) and sO(2) values; and the serum levels of sodium and potassium in the BVDV-antigen-positive cattle were signifi cantly lower (P<0.05) than those of the control cattle. By contrast, the relative proportion of granulocytes, the total CO2 value, and the serum levels of actual bicarbonate and standard bicarbonate in the BVDV-antigen-positive cattle were signifi cantly higher (P<0.05) than those of the control cattle. Discussion: Bovine viral diarrhea virus infection is a common viral disease in cattle and wild ruminant populations in the world. BVDV may result in mucosal, reproductive and respiratory disorders, abortions, mummifi cation, congenital anomalies, and still-births. Changes in the numbers of the various WBCs, blood gas values, and biochemical parameters might be useful diagnostic factors for the preliminary identifi cation of BVDV infection in cattle. Leukopenia and lymphopenia might also represent important prognosticators for BVDV-infected cattle because of the increased risk of secondary infections.Öğe Comparison of blv antibodies in late pregnant and non-pregnant holstein cows using serum and milk elisa(2007) Yavru, Sibel; Kale, Mehmet; Şimşek, Atilla; Bulut, OyaBu çalışmada, Bovine lökemi virus (BLV) enfeksiyonunun Konya bölgesindeki prevalansı araştırıldı. Bu nedenle, ileri gebelik döneminde ve gebe olmayan Holstein ırkı sığırların kan ve süt serumu örneklerinde BLV antikorlarının Enzim linked immunosorbent assay (ELISA) ile karşılaştırılması için 1948 adet kan ve süt örneği incelendi. Ayrıca yaşa göre her iki grupta değerlendirme yapıldı. İleri gebelik döneminde bulunan süt sığırlarında BLV enfeksiyonunun prevalansı serum-ELISA ile % 4.41 ve süt-ELISA ile % 5.74 olarak belirlendi. Diğer yandan gebe olmayan süt sığırlarında BLV enfeksiyonunun prevalansı serum-ELISA (% 4.72) ile süt-ELISA (% 4)'dan daha yüksek bulundu. Hem ileri gebelik döneminde (% 96.81) hem de gebe olmayan (% 97.02) süt sığırlarında serum-ELISA ile süt-ELISA arasında Önemli bir korrelasyon vardı. Hem ileri gebelik döneminde hem de gebe olmayan süt sığırlarında en yüksek BLV enfeksiyon oranı 6 yaşlı hayvanlarda tespit edildi. Sonuç olarak, gebe olmayan hayvanlarda BLV enfeksiyonunun teşhisinde serum-ELISA, süt-ELISA'ya göre daha duyarlı bulundu. Bununla birlikte, ileri gebelik döneminde bulunan hayvanlarda BLV enfeksiyonunun teşhisinde süt-ELISA, serum-ELISA'ya göre daha duyarlı bulundu.Öğe Detection of Antibodies against Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 in Horses in Southeast Anatolia by Indirect Elisa(UNIV FED RIO GRANDE DO SUL, 2014) Avci, Oguzhan; Yavru, Sibel; Tokgoz, Selim; Kale, MehmetBackground: Equine herpes viruses are a major cause of severe illness and mortality in domestic horses worldwide. Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 are genetically and antigenically related viruses. Equine Herpes Virus-1 infection is common in horses throughout the world, resulting in abortion and neonatal fetal death, respiratory disease, paresis, sporadic myelitis, myeloencephalopathy, and latent infections. Equine Herpes Virus-4, an important equine viral pathogen, causes respiratory tract disease in horses worldwide. The aim of this study was to investigate the presence of Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 antibodies in domestic horses in Southeast Anatolia. Materials, Methods & Results: In this study, the blood serum samples of 150 unvaccinated domestic horses were tested for equine herpes viruses including Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 specific antibodies. Blood serum samples were collected from the jugular vein of horses in five different provinces (Adiyaman, Diyarbakir, Gaziantep, Kilis, Sanliurfa) in Southeast Anatolia between November 2011 to January 2012. The presence of the Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 antibodies in the samples was determined with commercially available indirect Enzyme-Linked Immunosorbent Assay (ELISA) kits by using ELISA reader. The optical values of the micro plates were measured at 450 nm. The differences between Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 prevalence were evaluated with chi-square test (Minitab 14.0 Inc., State College, PA, USA). Difference were considered significant when P < 0.05. Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 specific antibodies were detected as in Adiyaman, Diyarbakir, Gaziantep, Kilis, Sanliurfa as 30% (9/30), 50% (15/30), 0% (0/30), 46.66% (14/30), 46.66% (14/30), 80%(24/30), 73.3% (22/30), 0% (0/30), 83.3% (25/30), 100% (30/30), respectively. Of the serum samples tested, 34.66% (52/150) and 67.33% (101/150) were found to be positive for Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 antibodies, respectively. Thirty horses were determined as seronegative both Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 infections in Gaziantep while 30 samples were found to be seropositive for Equine Herpes Virus-4 in Sanliurfa. Discussion: Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 belong to the Alphaherpesvirinae subfamily of the Herpesviridae family. Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 have DNA as their genetic material. Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 have a capsid, which displays icosahedral symmetry and is surrounded by a lipid envelope composed of various glycoproteins. Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 infections are common in equine animals in the worldwide. In epidemiological research on Alpha herpes viruses, the detection of Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 specific antibodies is used as an important indicator of the presence of symptomatic carriers in the population. Different laboratory tests can be used for the determination of specific antibodies for mentioned infections. ELISA is usually preferred in diagnosis of herpesviruses infections for its sensitivity and its economic advantages. Vaccination for Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 infections has not been applied in Turkey, so seropositivity results indicated that natural infections. In conclusion, Equine Herpes Virus-1 and Equine Herpes Virus-4 infections are widespread in horses in Southeast Anatolia, and protective measures, including vaccination, should be taken.Öğe Determination of lipid peroxidation biomarkers in Vero cell line inoculated with Bovine Ephemeral Fever Virus(Selçuk Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi, 2014) Avci, Oğuzhan; Yavru, Sibel; Dik, IrmakAmaç: Bu çalışma Bovine Ephemeral Fever Virus (BEFV, Genbank No: GQ229452.1) inokule edilen Vero hücre kültürlerinde lipid peroksidasyon biomarkırlarını belirlemek amacı ile yapıldı. Gereç ve Yöntem: BEFV inoküle edildikten sonra 4’er saat ara ile 5 gün boyunca hücre süpernatantları toplandı. Hücre süpernatantlarındaki süperoksid dismütaz (SOD), katalaz (CAT), glutasyon peroksidaz (GPX) enzimleri, glutasyon (GSH) ve malondialdehit (MDA) miktarı ticari olarak temin edilen ELISA kitleri ile ölçüldü. Bunun yanında ayrıca BEFV’nin meydana getirdiği sitopatojenik etki (CPE) invert mikroskop yardımı ile periyodik olarak değerlendirildi. Bulgular: Araştırmada BEFV’nin CPE’si inokulasyonu takiben 72. saatte elde edildi. Maksimum SOD miktarı 56. saatte tespit edilirken, CAT ve GPX minimum seviyeleri ise sırasıyla 8. ve 104. saat olarak belirlendi. GSH miktarı sırasıyla 30., 60., 84. ve 120. saatlerde maksimum; 44., 92. ve 112. saatlerde minimum seviyede ölçüldü. MDA miktarında ilk 8 saatte ani düşüş meydana geldiği belirlendi. CAT, MDA ve SOD düzeylerinin BEFV’in neden olduğu CPE oluşumundan önce azaldığı tespit edildi. Öneri: Lipid peroksidasyon biyomarkırlarının BEFV'nin patogenezinde yararlı olabileceği öngörülmektedir. BEFV enfeksiyonunda oluşacak oksidatif hasarın azaltılması ile ilgili çalışmaların planlanmasında yardımcı olabilir.Öğe Determination of lipid peroxidation biomarkers in vero cell line inoculated with bovine ephemeral fever virus(2014) Avcı, Oğuzhan; Yavru, Sibel; Dik, IrmakAmaç: Bu çalışma Bovine Ephemeral Fever Virus (BEFV, Genbank No: GQ229452.1) inokule edilen Vero hücre kültürlerinde lipid peroksidasyon biomarkırlarını belirlemek amacı ile yapıldı. Gereç ve Yöntem: BEFV inoküle edildikten sonra 4'er saat ara ile 5 gün boyunca hücre süpernatantları toplandı. Hücre süpernatantlarındaki süperoksid dismütaz (SOD), katalaz (CAT), glutasyon peroksidaz (GPX) enzimleri, glutasyon (GSH) ve malondialdehit (MDA) miktarı ticari olarak temin edilen ELISA kitleri ile ölçüldü. Bunun yanında ayrıca BEFV'nin meydana getirdiği sitopatojenik etki (CPE) invert mikroskop yardımı ile periyodik olarak değerlendirildi. Bulgular: Araştırmada BEFV'nin CPE'si inokulasyonu takiben 72. saatte elde edildi. Maksimum SOD miktarı 56. saatte tespit edilirken, CAT ve GPX minimum seviyeleri ise sırasıyla 8. ve 104. saat olarak belirlendi. GSH miktarı sırasıyla 30., 60., 84. ve 120. saatlerde maksimum; 44., 92. ve 112. saatlerde minimum seviyede ölçüldü. MDA miktarında ilk 8 saatte ani düşüş meydana geldiği belirlendi. CAT, MDA ve SOD düzeylerinin BEFV'in neden olduğu CPE oluşumundan önce azaldığı tespit edildi. Öneri: Lipid peroksidasyon biyomarkırlarının BEFV'nin patogenezinde yararlı olabileceği öngörülmektedir. BEFV enfeksiyonunda oluşacak oksidatif hasarın azaltılması ile ilgili çalışmaların planlanmasında yardımcı olabilir.
