Yazar "Çorum, Orhan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 17 / 17
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Antimicrobial and anti-quorum sensing activities of giant fennel (Ferula elaeochytris Korovin) from the Hatay region(Selçuk Üniversitesi, 2020) Tüfekci, Enis Fuat; Alkateeb, Anfal; Akar, Sarah; Çorum, Orhan; Altunoğlu, Yasemin Çelik; Baloğlu, Mehmet Cengiz; Kiraz, Muammer; Çöplü, NilayAmaç: Günümüzde giderek artan antibiyotik direnci, bilim dünyasını yeni antimikrobiyal moleküllerin keşfine veya alternatif mücadele yöntemlerinin geliştirilmesi üzerine odaklamıştır. Bu alternatif mücadele yöntemlerinden bir tanesinin bakterilerde quorum sensing (QS; çoğunluğu algılama) inhibisyonu olacağı öngörülmektedir. Çünkü QS sistemi bakterilerde virülans faktörlerinin sentezinde önemli bir rol oynar. Medikal öneme sahip birçok bitkinin umut verici antimikrobiyal ve anti-QS aktivitelere sahip olduğu bilinmektedir. Bu bitkilerden birisinin de Anadolu'da yıllardır yaygın olarak kullanılan çakşır otu (Ferula elaeochytris Korovin) olabileceğini düşünmekteyiz. Bu nedenle, bu çalışmada F. elaeochytris Korovin’in kök özütünün antimikrobiyal ve anti-QS aktivitelerinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Özütün antimikrobiyal aktivitesi, çeşitli mikroorganizmalara karşı disk difüzyon yöntemi ile taranmıştır. Özütün etkili suş veya suşlara karşı minimum inhibitör konsantrasyonu (MİK) ve minimum bakterisidal konsantrasyonu (MBK) değerleri sıvı mikrodilüsyon yöntemi ile belirlenmiştir. Anti-QS aktivite, Pseudomonas aeruginosa ve Chromobacterium violaceum biyoraportör suşlarında sırasıyla piyosiyanin ve viyolasin pigmentleri üretiminin inhibisyonu üzerine araştırılmıştır. Bulgular: Özütün sadece Staphylococcus aureus suşuna karşı antimikrobiyal aktivitesi (zon çapı = 9.3±0.6 mm) tespit edilmiştir. MİK ve MBK değerleri sırasıyla 4.4±1.9 mg/mL ve >105 mg/mL olarak saptanmıştır. Viyolasin üretimi inhibisyonu belirlenmemiştir. Özütün MİK altı konsantrasyon değerleri (1.64 µg/mL ve 3.28 µg/mL) bakteri üremesini baskılamadan piyosiyanin üretimini sırasıyla %60 ve %82 oranında inhibe etmiştir. Öneri: Bu çalışmanın sonuçları F. elaeochytris Korovin'in kök özütünün antistafilokokal ve anti-QS ajanların geliştirilmesi için iyi bir aday olabileceğini göstermektedir.Öğe Doksorubisinin neden olduğu organ hasarlarında Nerium oleander distilatının koruyucu etkinliğinin belirlenmesi(2014) Dik, Burak; Er, Ayşe; Çorum, OrhanAmaç: Araştırmanın amacı doksorubisinin neden olduğu oksidatif hasar ve diğer yan etkilere Nerium oleander (NO) distilatının etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: NO yaprakları toplandıktan sonra distilasyonu yapılarak liyofilize edildi. Araştırmada 28 adet rat, Kontrol, Doksorubisin (3 mg/kg, iki günde bir peritoniçi, 6 uygulama), NO (1 mg/kg/gün, oral) ve Doksorubisin (3 mg/kg, iki günde bir peritoniçi, 6 uygulama) NO (1 mg/kg/gün, oral) olmak üzere 4 gruba ayrıldı ve uygulamalar 11 gün süresince yapıldı. Son uygulamadan 24 saat sonra anestezi altındaki ratların kalplerinden kan alındı ve hemen ötenazi edildi. Ayrıca kalp, karaciğer ve böbrek organları alınarak homojenize edildi. Organ tiobarbiturik asit türevi reaktif maddeler (TBARS) düzeyleri ELISA, serum biyokimyasal değerleri otoanalizörle ve tam kan değerleri kan hücresi sayım cihazında belirlendi. Bulgular: Doksorubisin grubunun böbrek TBARS değeri NO distilatı grubundan yüksek (P0.05) belirlenirken, Doksorubisin grubunun kalp TBARS değeri Doksorubisin NO distilatı grubundan düşük (P0.05) belirlendi. Doksorubisin uygulamasının kan hücreleri sayıları, hemoglobin ve hematokrit düzeylerini Kontrol grubuna göre düşürdüğü (P0.05), Doksorubisin NO distilatı uygulamasının sadece hematokrit değerini yükselttiği belirlendi. Doksorubisin uygulamasının serum total protein ile albümin düzeylerini Kontrol grubuna göre düşürdüğü (P0.05), Doksorubisin NO distilatı uygulamasının Kontrol grubuna göre aspartat aminotransferaz ile kan üre nitrojen değerlerini yükselttiği (P0.05) ve total protein, albümin ile kreatinin değerlerini düşürdüğü (P0.05) belirlendi. Öneri: Mevcut araştırmada kullanılan NO distilatı düzeyinin, doksorubisinin neden olduğu istenmeyen etkileri engellemede belirgin etkisinin olmadığı ifade edilebilir.Öğe Doksorubisinin neden olduğu organ hasarlarında Nerium oleander distilatının koruyucu etkinliğinin belirlenmesi(Selçuk Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi, 2014) Er, Ayşe; Çorum, Orhan; Dik, BurakAmaç: Araştırmanın amacı doksorubisinin neden olduğu oksidatif hasar ve diğer yan etkilere Nerium oleander (NO) distilatı- nın etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: NO yaprakları toplandıktan sonra distilasyonu yapılarak liyofilize edildi. Araştırmada 28 adet rat, Kontrol, Doksorubisin (3 mg/kg, iki günde bir peritoniçi, 6 uygulama), NO (1 mg/kg/gün, oral) ve Doksorubisin (3 mg/kg, iki günde bir peritoniçi, 6 uygulama) + NO (1 mg/kg/gün, oral) olmak üzere 4 gruba ayrıldı ve uygulamalar 11 gün süresince yapıldı. Son uygulamadan 24 saat sonra anestezi altındaki ratların kalplerinden kan alındı ve hemen ötenazi edildi. Ayrıca kalp, karaci- ğer ve böbrek organları alınarak homojenize edildi. Organ tiobarbiturik asit türevi reaktif maddeler (TBARS) düzeyleri ELISA, serum biyokimyasal değerleri otoanalizörle ve tam kan değerleri kan hücresi sayım cihazında belirlendi. Bulgular: Doksorubisin grubunun böbrek TBARS değeri NO distilatı grubundan yüksek (P<0.05) belirlenirken, Doksorubisin grubunun kalp TBARS değeri Doksorubisin + NO distilatı grubundan düşük (P<0.05) belirlendi. Doksorubisin uygulaması- nın kan hücreleri sayıları, hemoglobin ve hematokrit düzeylerini Kontrol grubuna göre düşürdüğü (P<0.05), Doksorubisin + NO distilatı uygulamasının sadece hematokrit değerini yükseltti- ği belirlendi. Doksorubisin uygulamasının serum total protein ile albümin düzeylerini Kontrol grubuna göre düşürdüğü (P<0.05), Doksorubisin + NO distilatı uygulamasının Kontrol grubuna göre aspartat aminotransferaz ile kan üre nitrojen değerlerini yükselttiği (P<0.05) ve total protein, albümin ile kreatinin değerlerini düşürdüğü (P<0.05) belirlendi. Öneri: Mevcut araştırmada kullanılan NO distilatı düzeyinin, doksorubisinin neden olduğu istenmeyen etkileri engellemede belirgin etkisinin olmadığı ifade edilebilir.Öğe The effects of Mannheimia haemolytica and albendazole on marbofloxacin pharmacokinetics in lambs(SPRINGER, 2019) Altan, Feray; İpek, Duygu Neval Sayın; Çorum, Orhan; Alp, Simten Yeşilmen; İpek, Polat; Üney, KamilThe study aimed to define the effects of M. haemolytica and a single oral dose of albendazole on the single-dose pharmacokinetics of marbofloxacin in lambs. The pharmacokinetic-pharmacodynamic integration of marbofloxacin was applied to describe a 3 mg/kg intramuscular dose in lambs. The 6 healthy and 12 naturally infected with M. haemolytica lambs (Akkaraman, males weighing 10-15 kg and aged 2-3 months) were used in this study. In the marbofloxacin group, 6 healthy lambs received marbofloxacin. In the albendazole group after 2 weeks washout period, the same animals received marbofloxacin on 1 h after albendazole. In the diseased marbofloxacin group, 6 lambs naturally infected with M. haemolytica received marbofloxacin. In the diseased albendazole group, 6 lambs naturally infected with M. haemolytica received marbofloxacin on 1 h after albendazole. The marbofloxacin and albendazole were administered each as a single dose of 3 mg/kg intramuscular and 7.5 mg/kg oral, respectively, in the respective groups. Plasma concentration of marbofloxacin was measured with HPLC-UV and pharmacokinetic parameters were analyzed by non-compartmental model. Albendazole did not change the pharmacokinetic profiles of marbofloxacin in healthy and diseased lambs. However, M. haemolytica affected the pharmacokinetics of marbofloxacin in diseased lambs, AUC(0-24)/MIC90 ratio was not found to be higher than 125, but C-max/MIC90 ratios was found to be higher than 10 for an MIC value of 0.25 mu g/mL in all groups. The marbofloxacin dose described in this study may not be effective for the treatment of infections due to M. haemolytica in lambs, with MIC <= 0.25 mu g/mL.Öğe Farklı dozlardaki marbofloksasinin koyunlarda biyokimyasal ve hematolojik parametreler üzerine etkileri(2018) Altan, Feray; Çorum, Orhan; Çorum, Duygu Durna; Üney, KamilAmaç: Mevcut araştırmada sağlıklı koyunlarda kas içi farklıdozlarda marbofloksasin uygulamasının biyokimyasal ve hematolojikparametreler üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Çalışma, paralel dizayna göre dört doz grubundaayrılan 24 adet sağlıklı erkek, 2-5 yaştaki Akkaramankoç üzerinde gerçekleştirildi. Herbir doz grubunda 6 adet hayvanbulunmaktadır. Her gruptaki altı hayvana, semitendinoz kasbölgesinden sırasıyla 2, 4, 6 ve 10 mg/kg tek doz seviyelerindemarbofloksasin enjekte edildi. Kan örnekleri sol vena jugulariseyerleştirilen kataterler kullanılarak ilaç uygulanmadan önce(0.saat, kontrol) ve sonraki 10. ve 22. saatlerde alındı. Biyokimyasalparametrelerden albumin, alkalin fosfataz, alanin aminotransferaz,aspartat aminotransferaz, kolesterol, trigliserid, totalprotein, kan üre nitrojen, kreatinin ve gamma-glutamil transferazdeğerleri otoanalizör cihazında belirlendi. Hematolojikparametrelerden beyaz kan hücreleri, kırmızı kan hücreleri,hemoglobin, hematokrit, platelet değerleri kan hücresi sayımcihazında ölçüldü.Bulgular: Gruplar arasında hematolojik ve serum biyokimyasalparametrelerinde anlamlı bir fark bulunamadı.Öneri: Bu sonuçlar koyunlarda tek doz kas içi uygulanmasındansonra 10 mg/kg'a kadar tek bir intramüsküler enjeksiyondansonra marbofloksasinin hematolojik ve biyokimyasal parametrelerüzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisinin olmadığınıgöstermektedir.Öğe Halofuginonun deneysel kolon kanserinde etkinliğinin belirlenmesi(Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2016) Çorum, Orhan; Yazar, EnverKolon kanseri dünyada en fazla mortalite ve morbiditeye neden olan kanserlerden birisidir. Kolon kanseri tedavisinde cerrahi ve medikal tedavinin yanısıra alternatif tedavi seçenekleri de uygulanmaktadır. Halofuginon (HLF) uzun yıllardır veteriner alanda kriptosporidiozis ve koksidiozis tedavisinde kullanılan antiprotozoal ilaçtır. Son yıllarda yapılan çalışmalarda HLF'un antiproliferatif, antifibrotik, antianjiyogenik, antimetastatik, antiinflamatuar ve antioksidan etkilerinin olduğu belirtilmiştir. HLF'un antifibrotik, antiproliferatif, antianjiyogenik ve antiinflamatuar etkileri ile kolon kanseri oluşumunda faydalı olabileceği hipotez edildi. Bu çalışmanın amacı ratlarda azoksimetan ile indüklenen kolon kanseri üzerine HLF etkisini belirlemektir. Çalışmada kullanılan toplam 38 rat 4 gruba ayrıldı: Kontrol (KNT): (n:8), HLF (n:10, 0.4 mg/kg, PO, SID), kanser (KAN) (n:10, azoksimetan, 15 mg/kg, IP, haftada bir defa 2 hafta boyunca) ve KAN+HLF (n:10, azoksimetan, 15 mg/kg, IP, haftada bir defa 2 hafta boyunca+ HLF 0.4 mg/kg, PO, SID). Çalışma 18. hafta sonunda sonlandırıldı. Ratların kalbinden anestezi altında kan örnekleri alındıktan sonra ratlar servikal dislokasyon yöntemi ile ötenazi edildi. Çalışma boyunca gruplarda ölümler gözlendiği için istatistiksel değerlendirme her gruptan 7 rat üzerinde gerçekleştirildi. Aberrant kriptal foki (ACF)'yi belirlemek için ötenaziden hemen sonra kolon dokusu metilen mavisi ile boyandı. Hemogram değerleri (Akyuvar, alyuvar, platelet, hematokrit, hemoglobin) kan sayım cihazında ve biyokimyasal değerler (Alkalin fosfataz, total bilirubin, alanin aminotransferaz, aspartat aminotransferaz, gamma glutamil transferaz, total protein, albumin, kreatinin, kolesterol, trigliserid) otoanalizör cihazında belirlenirken, sitokinler (tümör nekrozis faktör (TNF)-α, interlöykin (IL)-2, IL-6, IL-10), tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri ve 13,14-dihidro-15-keto-prostaglandin F2α değerleri ELISA okuyucusunda ölçüldü. HLF ve KNT gruplarında ACF gözlenmedi. ACF düzeyi KAN grubunda KAN+HLF grubuna göre ve TNF-α düzeyi KAN grubunda diğer grublara göre istatistiksel olarak önemli derecede yüksek bulundu (P<0.05). Ayrıca hemoglobin seviyesi, KAN+HLF grubunda KNT grubuna göre daha düşük iken (P<0.05), kolesterol seviyesi, HLF grubunda KAN+HLF grubuna göre, trigliserid seviyesi ise HLF grubunda KAN ve KAN+HLF grubuna göre daha yüksek bulundu (P<0.05). Ancak bu değişimler ratlar için belirtilen referans aralıkta belirlendi. Diğer parametrelerde ise herhangi bir değişiklik gözlenmedi. Sonuç olarak HLF'un kolon kanserinin ilerlemesini engelleyebileceği ve gelecekte kolon kanseri tedavisinde destek tedavi olarak kullanılabileceği ifade edilebilir.Öğe Koçlara deksametazon uygulamasının kan oksidatif durum ve prostaglandin F2? metaboliti düzeyine etkisi(2016) Er, Ayşe; Çorum, Orhan; Eser, Hatice; Bahçivan, Emre; Dik, Burak; Yazar, EnverAmaç: Bu araştırmanın öncelikli amacı sağlıklı koçlara deksametazon uygulamasının serum tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri (TBARS) ve plazma 13,14-dihidro-15-keto-prostaglandin F2? (PGM) düzeyine etkisini belirlemektir. Ayrıca deksametazonun hemogram ve serum biyokimyasal parametrelere etkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Araştırmada 10 adet koça derialtı yolla tek sefer 0.5 mg/kg dozda deksametazon uygulandı. Hayvanlardan uygulama öncesi (0. saat, Kontrol grup) ve sonrası 0.25, 0.5, 1, 2, 4, 8, 12 ve 24. saatlerde kan örnekleri alındı. Serum TBARS ve plazma PGM düzeyleri ELISA okuyucusunda belirlendi. Hemogram değerleri kan hücresi sayım cihazında ölçülürken, biyokimyasal parametreler otoanalizörde ölçüldü.Bulgular: Deksametazonun serum TBARS düzeyinde istatistiki olmayan dalgalanmalara neden olduğu belirlenirken, plazma PGM düzeyine etkisinin olmadığı tespit edildi. Akyuvar ve serum glikoz düzeylerinde ise yükselmelere (P0.05) neden olduğu gözlendi Öneri: Deksametazonun sağlıklı koçlarda belirgin düzeyde antioksidan ve anti-PGM etki göstermediği, ancak hastalık durumunda daha farklı etkiler gösterebileceği ifade edilebilir.Öğe Koyunlarda diklofenak sodyum ve meloksikamın tekrarlı uygulanmasının koagulasyon parametreleri üzerine etkisi(Selçuk Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi, 2018) Yıldız, Ramazan; Çorum, Orhan; Atik, Orkun; Çorum, Duygu Durna; İder, Merve; Ok, Mahmut; Üney, KamilAmaç: Bu çalışmada koyunlara diklofenak sodyum ve meloksikam uygulamasının koagulasyon parametreleri üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Araştırmada Akkaraman ırkı, sağlıklı 12 adet koyun kullanıldı. Koyunlar her grupta 6 adet olacak şekilde rastgele diklofenak sodyum (DS) ve meloksikam (MS) olmak üzere iki gruba ayrıldı. DS grubundaki koyunlara 2.5 mg/kg dozda diklofenak sodyum, MS grubundaki koyunlara ise 0.5 mg/kg dozda meloksikam kas içi yolla günde bir defa 3 gün boyunca uygulandı. Kan örnekleri ilaç uygulamasından önce (0. saat) ve ilk ilaç uygulamasını takiben 72. saatte alındı. Plazma fibrinojen, aktive parsiyel tromboplastin zamanı (APPT), protrombin zamanı (PT), D-dimer ve trombosit (PLT) seviyeleri ölçüldü. Bulgular: Çalışma süresince her iki gruptaki hayvanların klinik muayene bulgularında herhangi bir farklılık gözlenmedi. DS ve MS grubunun 0. saat ile 72. saat örnekleri karşılaştırıldığında fibrinojen, APTT, PT, D-dimer ve PLT sonuçlarında istatiksel (P > 0.05) bir farklılık görülmedi. Öneri: Koyunlara üç gün süre ile diklofenak sodyum ve meloksikam uygulamasının koagulasyon parametreleri üzerinde belirgin etkisinin olmadığı ifade edilebilir.Öğe Koyunlarda tarantula cubensis alkolik ekstraktının (Theranekron) serum tiyobarbitürik asit reaktif ürünlerine etkisi(2014) Dik, Burak; Er, Ayşe; Çorum, OrhanAmaç: Mevcut araştırmanın amacı koyunlarda Tarantula cubensis alkolik ekstraktının serum tiyobarbitürik asit reaktif ürünlerine etkisini değerlendirmektir. Ayrıca hematolojik ve biyokimyasal parametrelere etkilerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Altı adet Akkaraman koyuna tek doz (6 mL/koyun, SC) Tarantula cubensis alkolik ekstraktı uygulandı. Kan örnekleri uygulamadan hemen önce (0 saat, kontrol) ve sonraki 2, 4, 8, 12, 24 ve 48. saatlerde alındı. Serum tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri düzeyi ELISA okuyucusunda belirlendi. Biyokimyasal ve hematolojik parametreler sırası ile otoanalizör ve kan hücresi sayım cihazında belirlendi. Bulgular: Tarantula cubensis alkolik ekstraktı koyunlarda serum tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri düzeyini belirgin şekilde düşürdü, ancak istatistiki fark belirlenmedi. Ayrıca ekstratın hematolojik ve biyokimyasal parametrelere olumsuz etkisi belirlenmedi. Öneri: Tarantula cubensis alkolik ekstraktının antioksidan etkinlik gösterebileceği ve kısa süreli değerlendirilmesi dikkate alındığında koyunlarda güvenli olabileceği ifade edilebilir.Öğe Koyunlarda Tarantula cubensis alkolik ekstraktının (Theranekron®) serum tiyobarbitürik asit reaktif ürünlerine etkisi(Selçuk Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi, 2014) Er, Ayşe; Çorum, Orhan; Dik, BurakAmaç: Mevcut araştırmanın amacı koyunlarda Tarantula cubensis alkolik ekstraktının serum tiyobarbitürik asit reaktif ürünlerine etkisini değerlendirmektir. Ayrıca hematolojik ve biyokimyasal parametrelere etkilerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Altı adet Akkaraman koyuna tek doz (6 mL/koyun, SC) Tarantula cubensis alkolik ekstraktı uygulandı. Kan örnekleri uygulamadan hemen önce (0 saat, kontrol) ve sonraki 2, 4, 8, 12, 24 ve 48. saatlerde alındı. Serum tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri düzeyi ELISA okuyucusunda belirlendi. Biyokimyasal ve hematolojik parametreler sırası ile otoanalizör ve kan hücresi sayım cihazında belirlendi. Bulgular: Tarantula cubensis alkolik ekstraktı koyunlarda serum tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri düzeyini belirgin şekilde düşürdü, ancak istatistiki fark belirlenmedi. Ayrıca ekstratın hematolojik ve biyokimyasal parametrelere olumsuz etkisi belirlenmedi. Öneri: Tarantula cubensis alkolik ekstraktının antioksidan etkinlik gösterebileceği ve kısa süreli değerlendirilmesi dikkate alındığında koyunlarda güvenli olabileceği ifade edilebilir.Öğe Nerium oleander distilatı uygulamasının serum nitrik oksit düzeyine etkisi(Selçuk Ünivesitesi Veterinerlik Fakültesi, 2015) Çorum, Orhan; Çetin, GülAmaç: Mevcut araştırmanın amacı ratlara tek doz intraperitoneal Nerium oleander distilatı uygulamasının serum nitrik oksit düzeyine etkisini araştırmaktır. Ayrıca distilatın tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri, katalaz ve rutin biyokimyasal parametrelere etkisini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Araştırmada 20 adet erkek Wistar albino rat kullanıldı. Kontrol (0. saat) olarak 5 adet rat ayrıldıktan sonra diğerlerine 7.5 mL Nerium oleander distilatı intraperitoneal olarak tek seferde uygulandı. Uygulama öncesi (0. saat) ve uygulama sonrasında 2., 4. ve 8. saatlerde ratlar anesteziye alınarak kalplerinden kan örnekleri alındıktan sonra hayvanlar servikal dislokasyon yöntemiyle ötenazi edildi. Serum örneklerinden nitrik oksit, tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri ve katalaz düzeyleri ELISA okuyucusunda, biyokimyasal parametreler (Kreatin kinaz-MB, kreatin kinaz, alkalen fosfataz, alanin aminotransferaz, aspartat aminotransferaz, total protein, albümin, total bilirubin, kolesterol, trigliserit, yüksek dansiteli lipoprotein, düşük dansiteli lipoprotein, kreatinin, ürik asit, kan üre nitrojen) ise otoanalizörde belirlendi. Bulgular: Nerium oleander distilatı uygulamasının nitrik oksit düzeyine etkisinin olmadığı (P>0.05), tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri düzeylerini düşürdüğü (P<0.05), katalaz düzeyini ise yükselttiği (P<0.05) belirlendi. Ayrıca Nerium oleander uygulamasının total bilirubin düzeyini 2. saatte, düşük dansiteli lipoprotein ve kolesterol düzeyini 8. saatte yükselttiği (P<0.05) belirlendi. Öneri: Nerium oleander distilatının güçlü antioksidan etkinlik göstererek oksidatif strese bağlı gelişen dejeneratif durumlarda tedaviye destek amaçlı kullanılabileceği ifade edilebilir.Öğe Nerium oleander distilatının antimikrobiyal etkisinin araştırılması(2013) Dik, Burak; Sayın, Zafer; Çorum, OrhanAmaç: Mevcut araştırmanın amacı Nerium oleander distilatının antimikrobial etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Toplanan Nerium oleander bitkisi tanımlandı ve onaylandı. Nerium oleander yıkandı ve doğrandı, sonrasında yeterli oranda su ilave edildi. Karışım distilastorde distile edildi. Bitki-distile su karışımı buharlaştırılmaya başlandıktan sonra buhar kısmı temiz cam kaplara ayrıştırıldı. Elde edilen Nerium oleander distilatı küçük cam şişeler içinde liyofilize edildi ve kuru materyal toplandı. Liyofilize kuru materyal 5 mg/mL olacak şekilde distile suda çözdürüldü ve Escherichia coli, Salmonella Typhimurium, Salmonella Enteritidis, Staphylococcus aureus, Metisilin Rezistans Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumonia, Listeria monocytogenes, Pseudomonas aeruginosa ve Candida ssp.'ya karşı antimikrobiyal etkisi çukur agardifüzyon metodu ile araştırıldı. Bulgular: Nerium oleander distilatının incelenen hiçbir mikroorganizmaya karşı etkili olmadığı belirlendi. Öneri: Nerium oleander distilatının kimyasal ekstraklarının aksine antimikrobiyal etkisinin olmadığı ifade edilebilir.Öğe Nerium oleander distilatının antimikrobiyal etkisinin araştırılması(Selçuk Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi, 2013) Dik, Burak; Sayın, Zafer; Çorum, OrhanAmaç: Mevcut araştırmanın amacı Nerium oleander distilatının antimikrobial etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Toplanan Nerium oleander bitkisi tanımlandı ve onaylandı. Nerium oleander yıkandı ve doğrandı, sonrasında yeterli oranda su ilave edildi. Karışım distilastorde distile edildi. Bitki-distile su karışımı buharlaştırılmaya başlandıktan sonra buhar kısmı temiz cam kaplara ayrıştırıldı. Elde edilen Nerium oleander distilatı küçük cam şişeler içinde liyofilize edildi ve kuru materyal toplandı. Liyofilize kuru materyal 5 mg/mL olacak şekilde distile suda çözdürüldü ve Escherichia coli, Salmonella Typhimurium, Salmonella Enteritidis, Staphylococcus aureus, Metisilin Rezistans Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumonia, Listeria monocytogenes, Pseudomonas aeruginosa ve Candida ssp.’ya karşı antimikrobiyal etkisi çukur agardifüzyon metodu ile araştırıldı. Bulgular: Nerium oleander distilatının incelenen hiçbir mikroorganizmaya karşı etkili olmadığı belirlendi. Öneri: Nerium oleander distilatının kimyasal ekstraklarının aksine antimikrobiyal etkisinin olmadığı ifade edilebilir.Öğe Pharmacokinetics and bioavailability of cefquinome and ceftriaxone in premature calves(WILEY, 2019) Çorum, Orhan; Yıldız, Ramazan; İder, Merve; Altan, Feray; Ok, Mahmut; Üney, KamilThe aim of this study was to evaluate the pharmacokinetics and bioavailability of cefquinome (CFQ) and ceftriaxone (CTX) following intravenous (IV) and intramuscular (IM) administrations in premature calves. Using a parallel design, 24 premature calves were randomly divided into the two antibiotic groups. Each of the six animals in the first group received CFQ (2 mg/kg) through IV or IM administration. The second group received CTX (20 mg/kg) via the same administration route. Plasma concentrations of the drugs were analyzed by high-performance liquid chromatography and noncompartmental methods. Mean pharmacokinetic parameters of CFQ and CTX following IV administration were as follows: elimination half-life (t(1/2 lambda z)) 1.85 and 3.31 hr, area under the plasma concentration-time curve (AUC(0-infinity)) 15.74 and 174 hr * mu g/ml, volume of distribution at steady-state 0.37 and 0.45 L/kg, and total body clearance 0.13 and 0.12 L hr(-1) kg(-1), respectively. Mean pharmacokinetic parameters of CFQ and CTX after IM injection were as follows: peak concentration 4.56 and 25.04 mu g/ml, time to reach peak concentration 1 and 1.5 hr, t(1/2 lambda z) 4.74 and 3.62 hr, and AUC(0-infinity) 22.75 and 147 hr * mu g/ml, respectively. The bioavailability of CFQ and CTX after IM injection was 141% and 79%, respectively. IM administration of CFQ (2 mg/kg) and CTX (20 mg/kg) can be recommended at 12-hr interval for treating infections caused by susceptible bacteria, with minimum inhibitory concentration values of <= 0.5 and <= 4 mu g/ml, respectively, in premature calves. However, further research is indicated to assess the pharmacokinetic parameters following multiple doses of the drug in premature calves.Öğe Pharmacokinetics and bioavailability of danofloxacin in chukar partridge (Alectoris chukar) following intravenous, intramuscular, subcutaneous, and oral administrations(WILEY, 2019) Çorum, Orhan; Çorum, Duygu Durna; Atik, Orkun; Fakı, Hatice Eser; Altan, Feray; Üney, KamilThe aim of the present study was to determine the pharmacokinetics (PKs) and bioavailability of danofloxacin in chukar partridge (Alectoris chukar) following intravenous (IV), intramuscular (IM), subcutaneous (SC), and oral (PO) administrations at a dose of 10 mg/kg. A total of eight clinically healthy chukar partridges weighing 480 +/- 45 g were used for the investigation. The study was performed in a crossover design (2 x 2 x 2 x 2) with a 15-day washout period between two administrations in four periods. The plasma concentrations of danofloxacin were determined using reversed-phase high-performance liquid chromatography. Noncompartmental PK parameters were also estimated. No local or systemic adverse drug effects were observed in any of the chukar partridges. The mean elimination half-life ranged between 8.18 and 12.08 hr and differed statistically among administration routes. The mean peak plasma concentrations of danofloxacin following IM, SC, and PO administrations were 8.05, 9.58, and 3.39 mu g/ml at 0.5, 1, and 4 hr, respectively. Following IM, SC, and PO administrations, the mean bioavailability was 86.33%, 134.40%, and 47.62%, respectively. The mean total clearance and volume of distribution at steady-state following IV administration were 0.13 L hr(-1) kg(-1) and 0.96 L/kg, respectively. These data, including favorable PKs and the absence of adverse drug effects, suggest that danofloxacin is a useful antibiotic in chukar partridges.Öğe Pharmacokinetics of enrofloxacin and danofloxacin in premature calves(WILEY, 2019) Çorum, Orhan; Altan, Feray; Yıldız, Ramazan; İder, Merve; Ok, Mahmut; Üney, KamilThe aim of this study was to determine the pharmacokinetics/pharmacodynamics of enrofloxacin (ENR) and danofloxacin (DNX) following intravenous (IV) and intramuscular (IM) administrations in premature calves. The study was performed on twenty-four calves that were determined to be premature by anamnesis and general clinical examination. Premature calves were randomly divided into four groups (six premature calves/group) according to a parallel pharmacokinetic (PK) design as follows: ENR-IV (10 mg/kg, IV), ENR-IM (10 mg/kg, IM), DNX-IV (8 mg/kg, IV), and DNX-IM (8 mg/kg, IM). Plasma samples were collected for the determination of tested drugs by high-pressure liquid chromatography with UV detector and analyzed by noncompartmental methods. Mean PK parameters of ENR and DNX following IV administration were as follows: elimination half-life (t(1/2 lambda z)) 11.16 and 17.47 hr, area under the plasma concentration-time curve (AUC(0-48)) 139.75 and 38.90 hr*mu g/ml, and volume of distribution at steady-state 1.06 and 4.45 L/kg, respectively. Total body clearance of ENR and DNX was 0.07 and 0.18 L hr(-1) kg(-1), respectively. The PK parameters of ENR and DNX following IM injection were t(1/2 lambda z) 21.10 and 28.41 hr, AUC(0-48) 164.34 and 48.32 hr*mu g/ml, respectively. The bioavailability (F) of ENR and DNX was determined to be 118% and 124%, respectively. The mean AUC(0-48CPR)/AUC(0-48ENR) ratio was 0.20 and 0.16 after IV and IM administration, respectively, in premature calves. The results showed that ENR (10 mg/kg) and DNX (8 mg/kg) following IV and IM administration produced sufficient plasma concentration for AUC(0-24)/minimum inhibitory concentration (MIC) and maximum concentration (C-max)/MIC ratios for susceptible bacteria, with the MIC90 of 0.5 and 0.03 mu g/ml, respectively. These findings may be helpful in planning the dosage regimen for ENR and DNX, but there is a need for further study in naturally infected premature calves.Öğe Pharmacokinetics of marbofloxacin following intramuscular administration at different doses in sheep(ELSEVIER SCIENCE BV, 2019) Altan, Feray; Çorum, Orhan; Çorum, Duygu Durna; Altan, Semih; Üney, KamilThe pharmacokinetics of marbofloxacin (MBX) was determined following the intramuscular administration at the doses of 2, 4, 6, and 10 mg/kg in twenty-four healthy sheep. In parallel design, sheep were randomized to 2, 4, 6, and 10 mg/kg dose groups of six animals per group. High performance liquid chromatography method for determination of MBX in sheep plasma was used. Pharmacokinetic parameters were calculated by a non-compartmental method. The dose-normalized the area under the concentration-versus-time curve (AUC(0-infinity)) and dose-normalized maximum plasma concentration (C-max) in 10 mg/kg dose group were significantly higher than other dose groups. The elimination half-life (t(1/2 lambda z)) of marbofloxacin in 10 mg/kg dose group was significantly longer than other dose groups. MBX exhibited dose-proportional pharmacokinetics and was well tolerated after 2, 4, 6 and 10 mg/kg doses in sheep. The 2, 4, 6, and 10 mg/kg doses of MBX could be administered in the treatment of infections caused by susceptible pathogens in sheep. However, additional studies are needed to identify whether MBX is efficient in sheep of naturally infected with susceptible bacteria.
